was good enough to be recognized, and Pratt seemed to take pleasure in showing his knowledge.
The meal began with a plate of fish, fried in butter, and to go with it there was a Mosel wine. Mike got up and poured the wine himself, and when he sat down again, I could see that he was watching Richard Pratt. He had set the bottle in front of me so that I could read its name. It said,'Geierslay Ohligsberg 1945'. He leaned over and whispered to me that Geierslay was a small village in the Mosel area, almost unknown outside Germany. He said that this wine we were drinking was something unusual, and that so little of this wine was produced that it was almost impossible for a stranger to get any of it. He had visited Geierslay personally the summer before in order to obtain the few bottles that they had allowed him to have.
'I doubt whether anyone else in the country has any of it at the moment,' he said.
I saw him look again at Richard Pratt. 'The great thing about Mosel,' he continued, raising his voice,'is that it's the perfect wine to serve before a claret. A lot of people serve a Rhine wine instead, but that's because they don't know any better.'
Mike Schofield was a man who had become very rich very quickly and now also wanted to be considered someone who understood and enjoyed the good things in life.
'An attractive little wine, don't you think?' he added. He was still watching Richard Pratt. I could see him give a quick look down the table each time he dropped his head to take a mouthful of fish. I could almost feel him waiting for the moment when Pratt would drink his first drop, and look up from his glass with a smile of pleasure, perhaps even of surprise, and then there would be a discussion and Mike would tell him about the village of Geierslay.
But Richard Pratt did not taste his wine. He was too deep in conversation with Mike's eighteen-year-old daughter, Louise. He
ผลลัพธ์ (
แอฟริกา) 1:
[สำเนา]คัดลอก!
Genoeg is goed om te erken, en Pratt gelyk of 'n welgevalle daaraan te wys sy kennis.
Die maaltyd begin met 'n bord vis, gebraai in botter en daarmee was daar 'n Go to Mosel wyn. Mike het opgestaan en gooi die wyn self, en toe hy weer gaan sit, kon ek sien dat hy kyk Richard Pratt. Hy het die bottel voor my gestel sodat ek sy naam kan lees. Daar word gesê dat 'Geierslay Ohligsberg 1945. Hy leun oor en fluister vir my dat Geierslay was 'n klein dorpie in die Mosel gebied, byna onbekend buite Duitsland. Hy het gesê dat hierdie wyn ons drink is iets ongewoon, en dat so min van hierdie wyn geproduseer dat dit byna onmoontlik was vir 'n vreemdeling vir enige van dit te kry. Hy het Geierslay Persoonlik die somer voor ten einde die paar bottels wat hulle toegelaat het om te kry besoek.
"Ek twyfel of enigiemand anders in die land het enige van hulle op die oomblik," sê hy.
Ek het hom weer te kyk na. Richard Pratt. 'Die groot ding oor Mosel, "gaan hy voort, die verhoging van sy stem,' is dat dit die perfekte wyn te dien voordat 'n Claret. Baie mense dien 'n Ryn Wyn plaas, maar dit is omdat hulle nie van beter nie. "
Mike Schofield was 'n man wat baie vinnig baie ryk geword het en nou ook Wou oorweeg iemand wat verstaan en geniet die goeie dinge in. lewe.
" 'n aantreklike bietjie wyn, dink jy nie?". het hy bygevoeg. Hy is nog steeds kyk Richard Pratt. Ek kon sien hoe hy gee 'n vinnige blik af die tafel elke keer as hy sy kop op 'n mondvol van vis neem gedaal. Ek kan amper voel hom wag vir die oomblik wanneer Pratt sy eerste druppel sal drink, en kyk uit sy glas met 'n glimlag van plesier, miskien selfs van verbasing, en dan is daar 'n bespreking sal wees en Mike sou hom vertel van die dorpie. Geierslay.
Maar Richard Pratt het nie sy smaak Wyn. Hy was te diep in gesprek met agtien-jarige dogter Mike se, Louise. hy
การแปล กรุณารอสักครู่..
