ฉันคิดว่า บทกวี เรื่องต้นไม้อาบยาพิ

ฉันคิดว่า บทกวี เรื่องต้นไม้อาบยาพิษอาจจะดูเหมือนผู้เขียนสนับสนุนให้ผูกอาฆาต พอแก้แค้นสำเร็จแล้วจะได้สะใจ แต่ถ้าอ่านโดยละเอียดแล้วจะเห็นว่าแม้ท้ายที่สุด ศัตรูของเราจะได้รับผลของความโกรธแค้นของเราไปเต็มๆ (ด้วยการกินผลไม้แห่งความแค้นแล้วตาย) แต่คนที่หมกมุ่นและเจ็บปวดที่สุดก็คือ ตัวเราเองที่ต้องมากัดฟัน บ่มเพาะความแค้นด้วยน้ำตา รอคอยจนกระทั่งมันเติบโตเต็มที่พร้อมจะเอาคืนคนที่ทำร้ายเรา หรือทำให้เราไม่พอใจ ในระหว่างนั้น ศัตรูของเราไม่รู้เรื่องราวอะไรด้วยเลย เขาใช้ชีวิตอย่างปกติสุข ในขณะที่เราจมปลักอยู่กับความเจ็บปวดด้วยไฟแค้น และแน่นอนต้นไม้อาบยาพิษทั้งต้นก็งอกงามอยู่ในสวนของเราเอง ไม่ใช่ของใครที่ไหน และก็ยังผลิดอกออกผลไปเรื่อยๆ ตราบเท่าที่เรายังมีความโกรธนี้อยู่
ที่น่าสนใจก็คือ มนุษย์เรามักจะเลือกปฏิบัติกับมิตรอย่างหนึ่ง กับศัตรูอย่างหนึ่ง แม้จะเป็นประเด็นปัญหาเดียวกัน หากเกิดขึ้นกับเพื่อน เราจะสามารถต่อว่าหรือระบายออกไปได้อย่างตรงไปตรงมา เรื่องราวขัดข้องใจก็จะได้รับการคลี่คลาย ความโกรธก็จะหมดไป เปลี่ยนแปลงเป็นความเข้าใจ แต่หากเรามีปัญหาหรือไม่พอใจศัตรูเมื่อไหร่ เราจะเก็บความโกรธเอาไว้ ปล่อยให้อารมณ์มันคุกรุ่นและเพิ่มพูนเป็นความอาฆาตพยาบาท บทกวีบทนี้ ในที่สุดแล้ว จึงเหมือนกับจะตั้งคำถามว่า “ในเมื่อความแค้นมันเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เรายังจะอยากเก็บความแค้นไว้ในใจอยู่อีกหรอ?” “หากว่าเราปฏิบัติกับศัตรูเหมือนกับมิตร ชีวิตเราจะเป็นสุขกว่านี้หรือไม่?” คำตอบจะเป็นอย่างไรก็ขึ้นอยู่ที่ใจของแต่ละคน

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

I think poetry Re: tree with poison might seem the author support, three binding. Enough revenge sachai has succeeded. But if you read carefully, you will see that even though the end. (By eating the fruit of revenge and death), but the person who engaged in the most painful, and it is ourselves who must endure incubator of revenge, with tears. Wait until it grows fully ready to take back people who hurt us or make us dissatisfied. Our enemies do not know what the story was. He used a normal happy life while we are glued to the pain with fire revenge and, of course, the tree was poisoned with flourish both in our own garden, not who's who? As long as we have this rage is
.It is interesting. We humans tend to do with one of the friendly with one of the enemy, even as the same issues. If this happened to a friend We will be able to say or to vent a straightforward manner. Anger will disappear. Change is understanding, but if we have a problem or are not satisfied with the enemy when we keep the rage. Let it be pent-up emotions and increase as the three vampire. Poetry in this chapter. "When the revenge, it is filled with pain, we also wanted to keep its revenge in mind is again Hey who needs an excuse?"" If we treat the enemy as a friend. Our lives would be happy over it? "the answer is, however, based on that individual's
.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

I think the poetry about the poison tree might seem like the author support tie feud. When your revenge will be satisfied. But if read in detail and that even at the end of(by eating the fruits of vengeance and death). But people who engaged in the most painful and is oneself to the teeth, nurturing a grudge with water eyes. Wait until it's mature ready to back at the man who attacked us or make us unhappy.Our enemies don't know it. He live normally. While we dwell on the pain of vengeance. And of course the poison tree and the grow in our garden, not anyone anywhere.As long as we still have this anger is
.It was interesting. We humans tend to discriminate with friendly one with one enemy, even the same issues. If happen with my friends. We can blame or vent can be straightforward.The anger will be gone change is understood. But if we have problems or are not satisfied, we will keep the enemy when the anger. Let your emotions it burns and increase a vendetta, a Book of poems, finally."When a grudge is full of pain. We also want to hold a grudge against them in mind?"." if we treat enemies like a friend. Our lives will be more happy? " The answer to how it depends on the heart of each
.