เมื่อปีก่อน ตอนที่ผมอายุ 19 ช่วงเปิ

เมื่อปีก่อน
ตอนที่ผมอายุ 19
ช่วงเปิดภาคเรียน
เวลาพักเที่ยง
ผมไปกินข้าวที่โรงอาหารคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ผมก็ไปเจอร้านอาหารตามสั่งร้าน 1
ผมสั่งข้าวผัด 1 จาน
ต่อมาผมก็กินข้าวผัดอย่างอร่อย และเมื่อกินเสร็จก็ไปเรียนตามปกติ
รู้สึกนึกขึ้นได้ว่าลืมจ่ายเงิน
รู้สึกกังวลใจ
รู้สึกขาดความรับชอบมาก
ผมน่าจะไปจ่ายเงินค่าข้าว คิดแล้วผมไม่น่าลืมเลย
จนถึงวันนี้ก็ยังไม่จ่าย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

When the year before. I was at the age of 19. Semester classesLunch time.I went to eat at the cafeteria, Faculty of education, Khon Kaen University. I just took the a la carte restaurant, 1 shop. I ordered the fried rice, 1 plate. Later, I was absolutely delicious fried rice-eating and eating normally, when you went to school.Imagine how much better feeling that forgot to pay Feeling worriedFeel like irresponsibleI am probably going to pay for the rice and I thought not quite forgotten, Loei. Until today it has not yet paid.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Last year,
when I was younger. 19
semester during
the lunch break
, I went to eat at the cafeteria Board of Education. University
I met a la carte restaurant. First
one I ordered fried rice dish
later I was eating some delicious fried rice. When finished eating, I went to school as usual,
forgot to pay I realized that
worried
feeling of being like
I should have to pay for the rice. I think not forgotten
to this day has not paid.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

A year ago.When I was 19.During the semester,Time for lunch.I went to eat at the cafeteria, Faculty of education, University.I went to see 1 shop, restaurant to orderI ordered 1 fried rice dish.Later, I eat ผัดอ grill delicious. And when it was finished, I class as usual.Feel realized I forgot to pay.Feel nervous.Feel a lack of get very much.I should pay for the rice. Think I won"t forget.Until today, it still does not pay.