แรงบันดาลใจของฉันเกิดขึ้นเมื่อสองปี

แรงบันดาลใจของฉันเกิดขึ้นเมื่อสองปีที่ก่อน มันเริ่มจากครั้งแรกของเพลงที่ฉันไม่เคยฟังฉัน ...
เฮ้อ วันนี้ฉันถอนหายใจมารอบที่ร้อยแล้วนะ ทำไมฉันเบื่อแล้วก็เซ็งขนาดนี้ล่ะเนี้ย ฉันไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นเลย อยากนอนเฉยๆอยู่บนเตียง ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นมันไม่มีแรงบันดาลใจอะไรเลย ฉันนั่งเงียบมองออกไปนอกหน้าต่างไม่สนใจใครทั้งนั้นแม้แต่คนข้างๆในตอนนี้ 'เฮ้ย แกดูนี่เพลงนี้ของวินเนอร์' ข้าวโพดเพื่อนซี้ของฉันพูดพร้อมกับยื่นหน้าจอโทรศัพท์รุ่นใหม่ที่ตอนนี้กำลังเปิดเพลงของห้าหนุ่มบอยแบนด์เกาหลีรุ่นใหม่มาให้ฉันดู 'แกก็รู้ ฉันไม่ชอบฟังเพลงเกาหลีมันฟังไม่รู้เรื่อง' ฉันทำหน้าเอือมใส่มันก่อนฟุบลงกับโต๊ะเหมือนเดิม 'เฮ้ย แต่มันเพราะมากเลยนะเว้ย แกลองใช้ใจฟังดูสิ เนี้ยอ่านคำแปลแล้วซึ้งนะเว้ย' ยัยเพื่อนรักยังคงไม่ละความพยายามฉุดกระฉากฉันให้ลุกขึ้นมาฟังเพลงของศิลปินสุดโปรดของมันให้ได้ ฉันยืดตัวก่อนจะก้มลงไปมองหน้าจอโทรศัพท์ 'ไม่เอา ไม่เห็นจะเพราะเลย'ฉันพูดพร้อมเบ้ปาก 'แกยังไม่ลองฟังเลย แกจะรู้ได้ไงว่ะ ว่ามันเพราะหรือไม่เพราะอ่ะ ลองฟังดูดิฉันอยากแนะนำแฟนฉันให้แกรู้จักอย่างเป็นทางการนะเว้ย' ยัยเพื่อนตัวดียิ้มก่อนจะเซ้าซี้พยายามให้ฉันฟังเพลงให้ได้ 'นะๆ ลองฟังดู หล่อด้วยนะเว้ยเพลงก็เพราะมาก' ข้าวโพดยิ้มพลางพยายามยัดเหยียดโทรศัพท์มาให้ฉัน 'แกจะอะไรหนักหนาว่ะ หยุดเพ้อเจ้อเหอะ พวกนี่ก็แค่ขายหน้าตา เสียงจริงๆจะเพราะรึเปล่าก็ไม่รู้ จะคลั่งอะไรมากว่ะมันน่ารำคาญ' ฉันพูดออกไปเสียงดังอย่างหมดความอดทนทำให้เพื่อนทั้งห้องหันมามองพวกเราด้วยสายตาแปลกใจ เพราะปกติฉันกับข้าวโพดไม่เคยทะเลาะกัน อาจเป็นเพราะช่วงนี้ฉันแค่ขี้หงุดหงิดมันก็เลยทำให้อารมณ์เสียง่าย ข้าวโพดนิ่งไปสักพักก่อนจะมองฉันตรงๆด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเสียใจ เฮ้ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เสียใจเลยนะ 'ฉันก็แค่เห็นแกถอนหายใจบ่อยๆ ฉันไม่อยากให้แกเครียดหนิ ก็เลยอยากหาอะไรให้แกคลายเครียด ถ้าฉันกดดันแกมากไปขอโทษล่ะกัน ฉันรู้นะว่าแกไม่ชอบโดนบังคับ แต่ฉันเป็นห่วงแกนะ ขอโทษล่ะกันที่วุ่นวาย' ข้าวโพดพูดออกมานิ่งๆแล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้องไป ทิ้งโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะอย่างนั้น นี่ฉันอารมณ์ไม่ดีจนข้าวโพดดูออกเลยเหรอเนี้ย ฉันถอนหายใจเบาๆก่อนจะเอือมมือไปหยิบหูฟังและโทรศัพท์ของข้าวโพดมา บนหน้าจอแสดงภาพวิดีโอของบอยแบนด์ที่กำลังนั่งอยู่บนเวที ฉันใส่หูฟังแล้วกดเล่นเพลง smile again งั้นเหรอ? ยัยบ้านั่นอยากให้ฉันยิ้มเหรอเนี่ย เสียงดนตรีค่อยๆบรรเลงดังออกมาก่อนที่จะมีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งร้องขึ้น อ๊ะ มีแปลเนื้อพลงด้วยเหอะ ตัวหนังสือเล็กๆปรากฎที่ล่างจอให้เห็นความหมายของเพลง ..... เพราะภาระหนักอึ้งที่อยู่ในหัวเธอ ใบหน้าของเธอจึงหมองหม่น รดน้ำให้ดอกไม้แห่งเสียงหัวเราะที่แห้งเหี่ยวนั่นซะ แทนที่จะเอาแต่นั่งร้องไห้ ช่วยยิ้มหวานละมุนเถอะ อย่าซ่อนไว้ข้างหลังม่านนั่นเลย ยิ้มโชว์ฟันซะ เพราะมันมีความมืดมิดอยู่ตรงหน้าแสงสว่างของเธอ ยิ้มซะ เปิดประตูที่ปิดตายนั่นและยิ้มซะ ออกมาจากห้องนั้นได้แล้ว และก็ยิ้มด้วย ให้เหมือนกับแสงที่สาดส่องของพระอาทิตย์ เจิดจ้า eh eh eh eh ทุบกรอบที่เธอปิดกั้นไว้ซะที แล้วยิ้มได้แล้ว จับมือฉันและวิ่งไปด้วยกันเถอะนะ eh eh eh eh เหมือนวันเก่าๆ ที่มันช่างอบอุ่น eh eh eh eh ...... ฉันนั่งอ่านคำแปลพร้อมกับซึมซับความรู้สึกจากเพลงอย่างนั้นอยู่นานจนกระทั่งครูเดินเข้ามาเริ่มการสอน ข้าวโพดเดินตามเข้ามานิ่งๆ นาทีนี้ฉันรู้แล้วว่าควรทำอะไรก่อน ง้อข้าวโพดไงล่ะ! 'เพลงความหมายดีหนิ'ฉันทักข้าวโพดขึ้นมาเบาๆ '....' 'ผู้ชายคนที่ใส่แว่นในวิดีโอน่ารักดีนะ' 'ซึงฮุนโอปป้าน่ะ' ข้าวโพดพร้อมกับยิ้มเล็กๆ 'ขอโทษนะข้าวโพด' 'อือ'

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My inspiration happens when two years before. It started from the first song that I never listen to me. ...เฮ้อ วันนี้ฉันถอนหายใจมารอบที่ร้อยแล้วนะ ทำไมฉันเบื่อแล้วก็เซ็งขนาดนี้ล่ะเนี้ย ฉันไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นเลย อยากนอนเฉยๆอยู่บนเตียง ไม่อยากทำอะไรทั้งนั้นมันไม่มีแรงบันดาลใจอะไรเลย ฉันนั่งเงียบมองออกไปนอกหน้าต่างไม่สนใจใครทั้งนั้นแม้แต่คนข้างๆในตอนนี้ 'เฮ้ย แกดูนี่เพลงนี้ของวินเนอร์' ข้าวโพดเพื่อนซี้ของฉันพูดพร้อมกับยื่นหน้าจอโทรศัพท์รุ่นใหม่ที่ตอนนี้กำลังเปิดเพลงของห้าหนุ่มบอยแบนด์เกาหลีรุ่นใหม่มาให้ฉันดู 'แกก็รู้ ฉันไม่ชอบฟังเพลงเกาหลีมันฟังไม่รู้เรื่อง' ฉันทำหน้าเอือมใส่มันก่อนฟุบลงกับโต๊ะเหมือนเดิม 'เฮ้ย แต่มันเพราะมากเลยนะเว้ย แกลองใช้ใจฟังดูสิ เนี้ยอ่านคำแปลแล้วซึ้งนะเว้ย' ยัยเพื่อนรักยังคงไม่ละความพยายามฉุดกระฉากฉันให้ลุกขึ้นมาฟังเพลงของศิลปินสุดโปรดของมันให้ได้ ฉันยืดตัวก่อนจะก้มลงไปมองหน้าจอโทรศัพท์ 'ไม่เอา ไม่เห็นจะเพราะเลย'ฉันพูดพร้อมเบ้ปาก 'แกยังไม่ลองฟังเลย แกจะรู้ได้ไงว่ะ ว่ามันเพราะหรือไม่เพราะอ่ะ ลองฟังดูดิฉันอยากแนะนำแฟนฉันให้แกรู้จักอย่างเป็นทางการนะเว้ย' ยัยเพื่อนตัวดียิ้มก่อนจะเซ้าซี้พยายามให้ฉันฟังเพลงให้ได้ 'นะๆ ลองฟังดู หล่อด้วยนะเว้ยเพลงก็เพราะมาก' ข้าวโพดยิ้มพลางพยายามยัดเหยียดโทรศัพท์มาให้ฉัน 'แกจะอะไรหนักหนาว่ะ หยุดเพ้อเจ้อเหอะ พวกนี่ก็แค่ขายหน้าตา เสียงจริงๆจะเพราะรึเปล่าก็ไม่รู้ จะคลั่งอะไรมากว่ะมันน่ารำคาญ' ฉันพูดออกไปเสียงดังอย่างหมดความอดทนทำให้เพื่อนทั้งห้องหันมามองพวกเราด้วยสายตาแปลกใจ เพราะปกติฉันกับข้าวโพดไม่เคยทะเลาะกัน อาจเป็นเพราะช่วงนี้ฉันแค่ขี้หงุดหงิดมันก็เลยทำให้อารมณ์เสียง่าย ข้าวโพดนิ่งไปสักพักก่อนจะมองฉันตรงๆด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเสียใจ เฮ้ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เสียใจเลยนะ 'ฉันก็แค่เห็นแกถอนหายใจบ่อยๆ ฉันไม่อยากให้แกเครียดหนิ ก็เลยอยากหาอะไรให้แกคลายเครียด ถ้าฉันกดดันแกมากไปขอโทษล่ะกัน ฉันรู้นะว่าแกไม่ชอบโดนบังคับ แต่ฉันเป็นห่วงแกนะ ขอโทษล่ะกันที่วุ่นวาย' ข้าวโพดพูดออกมานิ่งๆแล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้องไป ทิ้งโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะอย่างนั้น นี่ฉันอารมณ์ไม่ดีจนข้าวโพดดูออกเลยเหรอเนี้ย ฉันถอนหายใจเบาๆก่อนจะเอือมมือไปหยิบหูฟังและโทรศัพท์ของข้าวโพดมา บนหน้าจอแสดงภาพวิดีโอของบอยแบนด์ที่กำลังนั่งอยู่บนเวที ฉันใส่หูฟังแล้วกดเล่นเพลง smile again งั้นเหรอ? ยัยบ้านั่นอยากให้ฉันยิ้มเหรอเนี่ย เสียงดนตรีค่อยๆบรรเลงดังออกมาก่อนที่จะมีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งร้องขึ้น อ๊ะ มีแปลเนื้อพลงด้วยเหอะ ตัวหนังสือเล็กๆปรากฎที่ล่างจอให้เห็นความหมายของเพลง ..... เพราะภาระหนักอึ้งที่อยู่ในหัวเธอ ใบหน้าของเธอจึงหมองหม่น รดน้ำให้ดอกไม้แห่งเสียงหัวเราะที่แห้งเหี่ยวนั่นซะ แทนที่จะเอาแต่นั่งร้องไห้ ช่วยยิ้มหวานละมุนเถอะ อย่าซ่อนไว้ข้างหลังม่านนั่นเลย ยิ้มโชว์ฟันซะ เพราะมันมีความมืดมิดอยู่ตรงหน้าแสงสว่างของเธอ ยิ้มซะ เปิดประตูที่ปิดตายนั่นและยิ้มซะ ออกมาจากห้องนั้นได้แล้ว และก็ยิ้มด้วย ให้เหมือนกับแสงที่สาดส่องของพระอาทิตย์ เจิดจ้า eh eh eh eh ทุบกรอบที่เธอปิดกั้นไว้ซะที แล้วยิ้มได้แล้ว จับมือฉันและวิ่งไปด้วยกันเถอะนะ eh eh eh eh เหมือนวันเก่าๆ ที่มันช่างอบอุ่น eh eh eh eh ...... ฉันนั่งอ่านคำแปลพร้อมกับซึมซับความรู้สึกจากเพลงอย่างนั้นอยู่นานจนกระทั่งครูเดินเข้ามาเริ่มการสอน ข้าวโพดเดินตามเข้ามานิ่งๆ นาทีนี้ฉันรู้แล้วว่าควรทำอะไรก่อน ง้อข้าวโพดไงล่ะ! 'เพลงความหมายดีหนิ'ฉันทักข้าวโพดขึ้นมาเบาๆ '....' 'ผู้ชายคนที่ใส่แว่นในวิดีโอน่ารักดีนะ' 'ซึงฮุนโอปป้าน่ะ' ข้าวโพดพร้อมกับยิ้มเล็กๆ 'ขอโทษนะข้าวโพด' 'อือ'

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

My inspiration happened two years ago. It starts from the first song that I never listen to me ...
Well today I came around a hundred sighs again. Why I was bored sick of this I like. I do not want to do anything at all. I just lie in bed I do not know, it does not inspire me. I sat quietly looking out the window, ignoring anyone, even the person next to them in now, 'Hey, look at this song is the winner' corn friend I spoke with extended screen new phones are now the music of five. Korean boy band's new to me, 'You know, I do not know, it sounds like listening to Korean music,' I do bemoaned put it before crashes into the boards like 'whoa, but because it's really bad. I try not to look. Translation, which I read amazing shit 'girl friend, still not taking the action scenes, I tried to get up and listen to it a favorite artist. I stretch before bending down to look at the screen, 'No, I do not see it yet,' I said with a skewed mouth. 'You did not listen to me. You will know what the mod Because it is likely that. Hear, I want to introduce my girlfriend to the officially recognized but hey 'girl friend picked me before urging try to give me a song' I try to look handsome with a shit song was very 'corn smile. while trying to cram stretches phone to me. 'You will do me hard Stop me delusions They're just for looks It sounds really been locked. What bugs me, it is very annoying, 'I said out loud and impatient, making the whole room turned to look at us with eyes surprise. Because normally I never quarrel with corn. This is probably because I'm just frustrated, upset, so I made ​​it easy. Corn still to be there for you to look me straight in the eyes filled with sorrow, hey, I do not intend to afflict him. 'I just see it as a sigh. I do not want to stress the package. I want to let you relax. If I'm too much pressure to do well. I know that I do not like being forced. But I was worried that the Sorry about that chaos' corn still speak out, get up, walk out of the room. Leaving the phone on the table like that. Here I am in a bad mood as corn tell that it excellently. I sighed softly before reaching for the headset and the phone's corn. On the screen of a video of a boy band who are sitting on the stage. I put on my headphones and press play smile again huh? That crazy girl like me I really like. Gradually the music played out before a man's voice cried out Oops, translated Porcelai with me. Small text appears on the screen to see the meaning of the song ..... because weighed down on her head. Her face was so gloomy Watering the flowers of laughter that shriveled up. Rather than just sit and cry Help me sweet and gentle Do not hide behind the curtain there. I show my teeth Because it is the darkness before the light of her smile, he opened the door, locked it, and smiled again. Out of it then. And with a smile Like the light of the sun shone brightly eh eh eh eh smashed frame she blocked me. And smiled, then Hold my hand and ran with me eh eh eh eh I like the old days. It's a warm, eh eh eh eh ...... I enjoy reading a translation with absorbing sense of music that lasted until the teacher came to teach. Corn went into calm. Minute, I know what to do first. Corn love you! 'Music is a new meaning,' I add corn up gently '....' 'The man who put the video pretty good,' 'Seung Hoon oppa's' corn with a small smile. 'I'm sorry, corn,' 'Yeah.'

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

My inspiration occurs when two years before. It starts from the first of the music I've ever listened to me...
.Well, today I sigh to the already. Why am I tired and bored of this size? I don't want to do anything, to lie down on the bed. Don't want to do it without inspiration anything."Hey, you look this song of the winner '. Corn, my good friend said with the phone screen is now facing new music of five young Korean boy band new to me. 'you know.I make a face: put it before lying down on the table before. 'Hey, but it's very nice! You ใช้ใจ sounds. This meaning and that it'.I stretch before get down at the phone screen 'no, not because it's' I say' are you even don't listen with wry mouth, you know? That's because not because?Good girl smile before trying to solicit I listen to get '. Listen, handsome เว้ยเพลง because so much'. While trying to put forth corn smile, give me the phone. 'you are what kind of? Stop fantasizing.The sound really is because all you know. Be mad much. It's annoying '. I said it out loud so impatient make friends the whole room look at us in surprise. Because I usually corn never fight.Corn still for a while before you look me in the eye with eyes full of sadness, hey, I don't have that will hurt it. 'I just see you sigh often. I don't want you to stress. I want to find something to make you relax.I know you don't like being forced to, but I was worried about you. Sorry about that chaos'. Corn say still and stand up and walk out of the room. Left my phone on the table. I was in such a bad mood that corn know it?On the face of the display screen video boy band, sitting on the stage. I'm wearing headphones and press the play smile again?She wants me to smile? The music gradually play out loud before the sound of a man cried, oh, translated เนื้อพล with it. Small letters appear at lower screen to see the meaning of the song...Because the heavy burden on her head, her face is blue, Water the flowers of laughter and wither. Instead of sitting around, cry, smile sweetness. Don't hide behind the curtain. ยิ้มโชว์ teeth.Smile, open the door closed and smile. Come out of that room. And smile, like the light of the sun, shining brightly. Eh eh eh eh hammer frame she blocked out. Then smiled.Eh eh eh eh like old times. It is warm eh eh eh eh.... I sit and read the meaning with the sense of music that absorb long till I come start teaching. Corn walk along still. Now I know what to do first. Make corn!'song.' I greet corn up gently. '...' 'guy wearing glasses in the video cute' Seung Hun in oppa? 'corn with little smile. 'I'm sorry' 'yes' corn
.