ข้าพเจ้าชื่อนางสาวอุษณีย์ ทิบำรุง ท

ข้าพเจ้าชื่อนางสาวอุษณีย์ ทิบำรุง ทุกคนต่างเรียกข้าพเจ้าว่า ไอซ์ ข้าพเจ้าเกิดวันที่ 15 กุมภาพนธ์ 2539 อาศัยและเติบโตอยู่ทีบ้านเลขที่ 837/14 ถนน ย่านศิลาอาสน์ ตำบล ท่าอิฐ อำเภอ เมือง จังหวัดอุตรดิตถ์ ข้าพเจ้าโตมาจากครอบครัวเล็กๆที่แสนจะอบอุ่น ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่ดี รอบบ้านของข้าพเจ้าแวดล้อมไปด้วยต้นไม้ ป่าไม้ วัด ร้านค้า ท่ามกลางทิวทัศน์ที่สวยงาม ข้าพเจ้าอาศัยอยู่กับพ่อ แม่และน้องชายของข้าพเจ้าในบ้านหลังเล็กๆหลังนี้ บ้านและครอบครัวของข้าพเจ้าคือสิ่งที่ข้าพเจ้ารักมากที่สุด นอกจากข้าพเจ้าเป็นคนที่ซุ้มซ่ามอย่างมาก ข้าพเจ้ายังชอบมีโลกส่วนตัว เวลาที่ข้าพเจ้าอยู่ในโลกของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็จะมีความสุขมาก ข้าพเจ้าเป็นคนพูดเก่ง รักความสงบ และจะหลีกเลี่ยงกับเรื่องราวที่วุ่นวายเสมอ
พตอนอข้าพเจ้าเรียนอยู่ชั้น ป.6 ข้าพเจ้าก็ได้เป็นนักกีฬาเปตองของโรงเรียน ช่วงนั้นข้าพเจ้าซ้อมหนักมาก และข้าพเจ้าก็ได้เดินทางไปแข่งขันตามที่ต่างๆ แต่ก็ไม่ได้แชมป์กลับมาทุกครั้งที่ไป พอข้าพเจ้าเรียนจบจากที่นี้ ข้าพเจ้าก็ได้ไปสอบเข้าที่โรงเรียนอุตรดิตถ์ดรุณีในการเข้าเรียนปรับระดับนั้นข้าพเจ้าจะไม่ค่อยได้พูดกลับใครเลย เพราะไม่รู้ว่าข้าพเจ้าจะต้องเริ่มยังไง ปกติแล้วข้าพเจ้าก็จะพูดเก่ง แต่พอต้องมาห่างจากเพื่อนที่เคยเรียนร่วมกันมาตั้งแต่อนุบาล มาถึงตอนนี้ข้าพเจ้าจึงทำตัวลำบาก กว่าที่ข้าพเจ้าจะรู้จักเพื่อนสักคนมันต้องมีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้นก่อนเสมอ ข้าพเจ้าเดินไปชนเขาบ้าง นั่งใกล้ๆกันบ้าง และทุกครั้งก็เป็นเพื่อนเขาที่ถามชื่อข้าพเจ้าก่อน พอนานไปข้าพเจ้าก็กลับกลายเป็นอีกคน อยู่กับเพื่อนฉันจะพูดมากจนเพื่อนๆต้องบอกให้หยุดพูด เพราะเพื่อนจะได้พูดบ้าง ข้าพเจ้ามีเพื่อนสนิทอยู่แค่ไม่กี่คน ทุกครั้งที่เพื่อนมีเรื่องเดือดร้อนข้าพเจ้าก็พร้อมที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือเท่าที่จะช่วยได้อย่างสุดความสามารถเสมอ ไม่ว่าเรื่องน้อยใหญ่ ข้าพเจ้าจะไม่ค่อยปฏิเสธที่จะช่วยเหลือเพื่อน ช่วงนี้ข้าพเจ้าเริ่มมีมุขขำๆมาอำเพื่อนบ่อยๆ จนทำให้เพื่อนๆหัวเราะไปตามๆกัน ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำมาก เพราะเป็นช่วงเวลาที่ข้าพเจ้ารู้สึกว่ามันมีค่าและยาวนานที่สุด ทั้งสุขและทุกข์ร่วมกัน หัวเราะ ร้องไห้ด้วยกัน นอกจากนี้แล้วข้าพเจ้ายังได้รับรางวัลลูกกตัญญูจากโรงเรียนอีกด้วย คติเตือนใจ ชนะอะไรไม่สำคัยเท่า...ชนะตัวเอง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My name is Ms. Utni Thibamrung all, I call that ice was born 15 days in captivity and grow up exposed to 2539 (1996) phon is at House No. 837/14 stone brick Pier is located at road, Tambon mueang uttaradit province. In the midst of a good environment. Around my house, surrounded by trees. Forests store measure amid stunning scenery. I live with my father My mother and brother in a small house behind. In addition, I am a huge sam booth. I also like having a private world When I was in my world, I would be very happy. I speak good love peace and will avoid the busy story.
.My final class studied phato Lb6 I have a pet ongkhong school shooter. The practice range was very heavy and I had traveled to that tournament, but it wasn't the champion came back every time. I just graduated from here. I don't know if I will need to start it. Normally, I would say, but good enough to come away from the friend who've studied together since kindergarten now I do absolutely. I went to his nearby seat tends to crash, and every time it's a friend, he asked my name. A long enough to me, I became another person with friends I'll say much until I must say stop friends because friends will say? Every time a friend has a troubling story I was ready to intervene to help most people who only has a few issues that can be big. I will not refuse to help a friend. To make your friends laugh to suppliers. This time interval is the time interval that is very memorable. It is time that I feel that it is both the longest and the joy and passion together, laugh together, cry. What issues does not win warned motto khai as.* Beat yourself.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

My name is Miss social ti. Everyone called me that ice I was born on February 15 and 2539 live and grow the house number 837 / 14 Road District Sila District, Tait, District, city, Uttaradit province.In a good environment. Around my house surrounded by trees and forests, temples, shops, in the beautiful scenery, I live with my dad. My mother and brother in a small house behind this.But I was the one who sheltered ซ่าม greatly. I also like the world. When I was in the world, I would be very happy, I can speak well, love peace and avoid to the story is always confused
.Pol Pot was I study in gradeI have a 6 petanque athletes of the school. During that time, I worked hard. And I have traveled to compete as. But it did not win back every time. When I graduated from here.Because you don't know that I will have to start. Normally I would say good. But when to come away from friends who have to learn together since kindergarten. Now therefore be difficult.I ran into him, sitting together. And every friend he asked me before. When I turned out to be another With my friends I talk to my friends to tell you to stop, because their friends will say.Every time a friend in trouble I was ready to extend a hand and help as much as will always be the best, no matter a little bigger. I will not refuse to help her friends.To make my friends laugh along the same. This period was the memorable time. Because it is time that I felt it was the most long-lasting, both happiness and sorrow together, laugh, cry together.Of remind win something not important.... to win yourself.