เรื่องน่าอายของฉัน เรื่องนี้เป็นเรื

เรื่องน่าอายของฉัน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าอายและทำให้ฉันเจ็บตัวอีกด้วย เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนที่ฉันเรียนอยุ่มหาวิทยาบัยชั้นปีสอง ฉันเดินทางไปเรียนโดยรถประจำทางเป็นประจำทุกวัน และไม่คิดเลยว่าจะเกิดเรื่องนี้ขึ้นกับฉันในวันนึง ฉันนั่งรถประจำทางกลับบ้าน วันนั้นฉันใส่กระโปรงพลีทตัวใหม่ซึ่งยาวประมาณหน้าแข้งของฉัน และเมื่อถึงป้ายรถประจำทางที่ฉันต้องลงฉันก็เดินลงปกติ แต่ตอนที่ฉันก้าวลงบันไดกระโปรงของฉันยังไม่พ้นจากพื้นหน้าประตูของรถประจำทาง ก็มีใครคนนึงมาเหยียบกระโปรงฉัน ฉันเสียการทรงตัวจึงล้มลงหน้าคว่ำฉันรู้สึกเจ็บมาก แต่ไม่เท่ากับความน่าอาย เมื่อฉันลุกขึ้นมาคนมองฉันเต็มไปหมด

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My shame It's embarrassing and painful for me as well. This issue occurs when I learn a valid two-year layer of bai. I travel to school by bus every day and not think that this issue will come up to me for the whole. I ride the bus home that day, I put a new phlit skirt, stretching my Shin, and the bus I want to walk down the steps, but I am a regular I am stepping down the stairs, my skirt is still not out of the door, foreground, are buses one editor came to stomp my skirt. I was therefore poised to fall down in front of the upside down I feel hurt, but not equal to an embarrassing. When I do I look virtually like him.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

My shame This is a shame and hurt me, too. This happened when I was learning a lot University's class of second album. I travel to school by bus every day. And do not imagine that happening to me in a day. I took a bus back home. Then I put the skirt pleats, which is about my shin. At the bus stop, I need to, I went down to normal. But when I stepped down the stairs, my skirt is from the front door of the bus. I have someone to step on my skirt. I lost my balance, fell on his face, I feel very hurt. But not equal to the embarrassing When I got up I looked everywhere.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Embarrassing me. This is a shame and hurt my body. This happened when I was in the University's second year of Biotechnology I go to school by bus everyday.I ride the bus to go home. That day, I put a new skirt pleated which approximately shins. And when the bus stop that I get down I walked down normally.Somebody stepped on my skirt I lose myself fell down. I feel very hurt, but not as embarrassing when I rise up, people look at me everywhere.