มะละกอจัดเป็นผลไม้ที่มีการบริโภคอย่

มะละกอจัดเป็นผลไม้ที่มีการบริโภคอย่างกว้างขวาง มีตลาดรองรับทั้งในรูปผลดิบ ผลสุก และมะละกอแปรรูปบรรจุกระป๋อง โดยความต้องการในแต่ละปีมีมากกว่า 2 แสนตัน จากข้อมูลการสำรวจสถานภาพของมะละกอไทยในพื้นที่ภาคต่างๆทั่วประเทศไทยที่ได้รับทุนสนับสนุนการวิจัยภายใต้ชุดโครงการมะละกอ ของ สกว.
เมื่อปี 2551 พบว่าจังหวัดชุมพรเป็นแหล่งผลิตมะละกอที่เป็นตัวแทนของภาคใต้แหล่งใหญ่ของประเทศไทยที่มีศักยภาพการผลิตมะละกอเพื่อส่งขายให้โรงงานอุตสาหกรรมแปรรูปผลไม้กระป๋องและรับประทานผลสดเป็นหลัก แต่จากการระบาดของโรคไวรัสใบด่างวงแหวนทั่วทุกภูมิภาคส่งผลเสียหายอย่างมหาศาลต่อระบบการผลิตของเกษตรกรในพื้นที่และผลผลิตที่ไม่ได้คุณภาพตามมาเนื่องจากไม่สามารถควบคุมต้นทุนและคุณภาพผลผลิตให้คงที่ได้ ทำให้ส่งผลกระทบต่อทั้งภาคเกษตรกรและภาคอุตสาหกรรม และส่งผลต่อเนื่องไปยังผู้บริโภค อย่างไรก็ตามพบว่ายังมีเกษตรกรหลายรายในพื้นที่ดังกล่าวที่ประสบความสำเร็จในการปลูกมะละกอคุณภาพเพื่อการค้าต่อเนื่อง เป็นเวลาหลายปี เนื่องมาจากมีการจัดวางระบบการจัดการสวนที่ครอบคลุมการให้น้ำ ปุ๋ย สารป้องกันกำจัดศัตรูพืชตั้งแต่หลังปลูกจนกระทั่งให้ผลผลิตเป็นอย่างดี ทั้งนี้ แบบอย่างดังกล่าวหากได้มีการรวบรวมองค์ความรู้ และการสังเคราะห์ข้อมูลจากการปฏิบัติของเกษตรกรที่ประสบความสำเร็จเหล่านี้ เพื่อให้ได้รูปแบบระบบการผลิตมะละกอคุณภาพที่ดี และนำกลับไปทดสอบในพื้นที่ ควบคู่ไปกับการศึกษากลไกการสร้างความต้านทานโรค การจัดการดิน น้ำ ธาตุอาหาร การจัดการศัตรูพืช การป้องกัน และลดความรุนแรงของโรคใบด่างจุดวงแหวน อันจะนำไปสู่ต้นแบบและระบบการผลิตที่เหมาะสมให้แก่จังหวัดชุมพร ตลอดจนพื้นที่อื่นๆใกล้เคียง เพื่อเป็นหลักประกันคุณภาพผลผลิต และการวางแผนระบบการผลิตที่สอดคล้องกับอุปสงค์และอุปทานของตลาดในระยะต่อไป
สกว.จึงได้สนับสนุนโครงการวิจัยเรื่อง ต้นแบบการจัดการการผลิตมะละกอแบบยั่งยืนในพื้นที่จังหวัดชุมพร โดยมีดร. กนกพร บุญญะอติชาติ สังกัดสาขาวิชาเทคโนโลยีการเกษตร สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง วิทยาเขตชุมพร เป็นหัวหน้าโครงการ มุ่งเน้นการศึกษาต้นแบบการจัดการระบบการผลิตมะละกอจากแปลงเกษตรกร โดยการคัดเลือกแปลงปลูกมะละกอพันธุ์แขกดำที่มีการปลูกแบบผสมผสานควบคู่กับการปลูกไม้ผลอื่นและยางพารา รวบรวมพร้อมวิเคราะห์ข้อมูลด้านการจัดการดิน น้ำ ปุ๋ย การกำจัดโรคและ แมลง และข้อมูลด้านคุณภาพผลในสวนต้นแบบในอำเภอประทิว ท่าแซะ สวี ในจังหวัดชุมพร และทดสอบต้นแบบการจัดการระบบการผลิตมะละกอในแปลงสาธิต ผลการดำเนินงานทำให้ได้ข้อมูลระบบการจัดการดิน น้ำ ปุ๋ย การควบคุมโรค แมลงพาหะ เปอร์เซ็นต์การเกิดโรค การเกิดเชื้อไวรัสใบด่างวงแหวนในมะละกอและพืชที่ปลูกร่วม ปริมาณและคุณภาพของต้นและผลผลิต สภาพแวดล้อมของกลุ่มผู้ปลูกมะละกอในพื้นที่ ซึ่งนักวิจัยได้นำข้อมูลดังกล่าวมาออกแบบ พัฒนาและทดสอบต้นแบบการผลิตมะละกอในระบบการปลูกแบบต่างๆ ครอบคลุมตั้งแต่การเตรียมเมล็ด การเพาะเมล็ด การจัดวางต้นกล้า การจัดวางระบบน้ำ การบำรุงดิน การใส่ปุ๋ย การป้องกันกำจัดโรคและแมลงพาหะ การปลูกพืชแซมด้วยกล้วยเล็บมือนางหรือกล้วยน้ำว้า เพื่อเป็นแนวป้องกันความเสียหายจากการเข้าทำลายโรค แมลง และภัยธรรมชาติ และการกระตุ้นการสร้างความต้านทานต้นมะละกอต่อการเข้าทำลายของโรคไวรัสจุดวงแหวน ผลลัพธ์ที่ได้คือ รูปแบบการจัดการการผลิตมะละกอที่เหมาะสมสำหรับเกษตรกร จนสามารถให้ผลผลิตมะละกอได้ 3 คอตามเป้าหมาย โดยมีจำนวนผลรวมต่อต้นที่36-62 ผล น้ำหนักรวม 65-87 กิโลกรัม ต้นทุนการผลิตรวมที่ 122.50 บาท และคุณภาพของผลที่ได้ทั้งในด้านความหนาเนื้อ สีผล ความสุกแก่ ตรงกับความต้องการของผู้รับซื้อ อย่างไรก็ตาม นักวิจัยยังไม่อาจสร้างระบบการผลิตมะละกอที่ยั่งยืนได้เนื่องจากไม่สามารถแก้ปัญหาโรคไวรัสจุดด่างวงแหวนและปัญหาที่เกิดจากภัยทางธรรมชาติในพื้นที่ได้
ด้านการนำผลงานวิจัยไปใช้ประโยชน์ นักวิจัยได้ถ่ายทอดต้นแบบการจัดการผลิตมะละกอให้แก่เกษตรกรในพื้นที่จังหวัดชุมพรและพื้นที่ใกล้เคียงเจ้าหน้าที่ส่งเสริมงานเกษตร และผู้สนใจทั่วไปอย่างต่อเนื่อง ตลอดจนบริษัทเอกชนได้ขอคำปรึกษาด้านการปลูกรวมจำนวน 4 ราย และขณะนี้อยู่ระหว่างการขยายผลต่อไปในพื้นที่อื่น เพื่อส่งเสริมการผลิตมะละกอให้ได้คุณภาพและแก้ปัญหาการขาดแคลนมะละกอ
นอกจากนี้ นักวิจัยยังได้นำองค์ความรู้ และต้นแบบดังกล่าว ไปใช้ในการเรียนการสอน การทำปัญหาพิเศษ และการทำวิจัยแก่นักศึกษาสาขาวิชาพืชสวน สำนักวิชาเทคโนโลยีการเกษตร

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Papaya is a fruit arrangement that is widely consumed. There is a market for all supported raw ripe fruits and canned papaya, processed by the requirement, in each year there are more than two hundred thousand tons. Data from the survey of papaya, Thailand Thailand areas in the country that has received funding under the research project of papaya, 1990.เมื่อปี 2551 พบว่าจังหวัดชุมพรเป็นแหล่งผลิตมะละกอที่เป็นตัวแทนของภาคใต้แหล่งใหญ่ของประเทศไทยที่มีศักยภาพการผลิตมะละกอเพื่อส่งขายให้โรงงานอุตสาหกรรมแปรรูปผลไม้กระป๋องและรับประทานผลสดเป็นหลัก แต่จากการระบาดของโรคไวรัสใบด่างวงแหวนทั่วทุกภูมิภาคส่งผลเสียหายอย่างมหาศาลต่อระบบการผลิตของเกษตรกรในพื้นที่และผลผลิตที่ไม่ได้คุณภาพตามมาเนื่องจากไม่สามารถควบคุมต้นทุนและคุณภาพผลผลิตให้คงที่ได้ ทำให้ส่งผลกระทบต่อทั้งภาคเกษตรกรและภาคอุตสาหกรรม และส่งผลต่อเนื่องไปยังผู้บริโภค อย่างไรก็ตามพบว่ายังมีเกษตรกรหลายรายในพื้นที่ดังกล่าวที่ประสบความสำเร็จในการปลูกมะละกอคุณภาพเพื่อการค้าต่อเนื่อง เป็นเวลาหลายปี เนื่องมาจากมีการจัดวางระบบการจัดการสวนที่ครอบคลุมการให้น้ำ ปุ๋ย สารป้องกันกำจัดศัตรูพืชตั้งแต่หลังปลูกจนกระทั่งให้ผลผลิตเป็นอย่างดี ทั้งนี้ แบบอย่างดังกล่าวหากได้มีการรวบรวมองค์ความรู้ และการสังเคราะห์ข้อมูลจากการปฏิบัติของเกษตรกรที่ประสบความสำเร็จเหล่านี้ เพื่อให้ได้รูปแบบระบบการผลิตมะละกอคุณภาพที่ดี และนำกลับไปทดสอบในพื้นที่ ควบคู่ไปกับการศึกษากลไกการสร้างความต้านทานโรค การจัดการดิน น้ำ ธาตุอาหาร การจัดการศัตรูพืช การป้องกัน และลดความรุนแรงของโรคใบด่างจุดวงแหวน อันจะนำไปสู่ต้นแบบและระบบการผลิตที่เหมาะสมให้แก่จังหวัดชุมพร ตลอดจนพื้นที่อื่นๆใกล้เคียง เพื่อเป็นหลักประกันคุณภาพผลผลิต และการวางแผนระบบการผลิตที่สอดคล้องกับอุปสงค์และอุปทานของตลาดในระยะต่อไป สกว.จึงได้สนับสนุนโครงการวิจัยเรื่อง ต้นแบบการจัดการการผลิตมะละกอแบบยั่งยืนในพื้นที่จังหวัดชุมพร โดยมีดร. กนกพร บุญญะอติชาติ สังกัดสาขาวิชาเทคโนโลยีการเกษตร สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง วิทยาเขตชุมพร เป็นหัวหน้าโครงการ มุ่งเน้นการศึกษาต้นแบบการจัดการระบบการผลิตมะละกอจากแปลงเกษตรกร โดยการคัดเลือกแปลงปลูกมะละกอพันธุ์แขกดำที่มีการปลูกแบบผสมผสานควบคู่กับการปลูกไม้ผลอื่นและยางพารา รวบรวมพร้อมวิเคราะห์ข้อมูลด้านการจัดการดิน น้ำ ปุ๋ย การกำจัดโรคและ แมลง และข้อมูลด้านคุณภาพผลในสวนต้นแบบในอำเภอประทิว ท่าแซะ สวี ในจังหวัดชุมพร และทดสอบต้นแบบการจัดการระบบการผลิตมะละกอในแปลงสาธิต ผลการดำเนินงานทำให้ได้ข้อมูลระบบการจัดการดิน น้ำ ปุ๋ย การควบคุมโรค แมลงพาหะ เปอร์เซ็นต์การเกิดโรค การเกิดเชื้อไวรัสใบด่างวงแหวนในมะละกอและพืชที่ปลูกร่วม ปริมาณและคุณภาพของต้นและผลผลิต สภาพแวดล้อมของกลุ่มผู้ปลูกมะละกอในพื้นที่ ซึ่งนักวิจัยได้นำข้อมูลดังกล่าวมาออกแบบ พัฒนาและทดสอบต้นแบบการผลิตมะละกอในระบบการปลูกแบบต่างๆ ครอบคลุมตั้งแต่การเตรียมเมล็ด การเพาะเมล็ด การจัดวางต้นกล้า การจัดวางระบบน้ำ การบำรุงดิน การใส่ปุ๋ย การป้องกันกำจัดโรคและแมลงพาหะ การปลูกพืชแซมด้วยกล้วยเล็บมือนางหรือกล้วยน้ำว้า เพื่อเป็นแนวป้องกันความเสียหายจากการเข้าทำลายโรค แมลง และภัยธรรมชาติ และการกระตุ้นการสร้างความต้านทานต้นมะละกอต่อการเข้าทำลายของโรคไวรัสจุดวงแหวน ผลลัพธ์ที่ได้คือ รูปแบบการจัดการการผลิตมะละกอที่เหมาะสมสำหรับเกษตรกร จนสามารถให้ผลผลิตมะละกอได้ 3 คอตามเป้าหมาย โดยมีจำนวนผลรวมต่อต้นที่36-62 ผล น้ำหนักรวม 65-87 กิโลกรัม ต้นทุนการผลิตรวมที่ 122.50 บาท และคุณภาพของผลที่ได้ทั้งในด้านความหนาเนื้อ สีผล ความสุกแก่ ตรงกับความต้องการของผู้รับซื้อ อย่างไรก็ตาม นักวิจัยยังไม่อาจสร้างระบบการผลิตมะละกอที่ยั่งยืนได้เนื่องจากไม่สามารถแก้ปัญหาโรคไวรัสจุดด่างวงแหวนและปัญหาที่เกิดจากภัยทางธรรมชาติในพื้นที่ได้ ด้านการนำผลงานวิจัยไปใช้ประโยชน์ นักวิจัยได้ถ่ายทอดต้นแบบการจัดการผลิตมะละกอให้แก่เกษตรกรในพื้นที่จังหวัดชุมพรและพื้นที่ใกล้เคียงเจ้าหน้าที่ส่งเสริมงานเกษตร และผู้สนใจทั่วไปอย่างต่อเนื่อง ตลอดจนบริษัทเอกชนได้ขอคำปรึกษาด้านการปลูกรวมจำนวน 4 ราย และขณะนี้อยู่ระหว่างการขยายผลต่อไปในพื้นที่อื่น เพื่อส่งเสริมการผลิตมะละกอให้ได้คุณภาพและแก้ปัญหาการขาดแคลนมะละกอ นอกจากนี้ นักวิจัยยังได้นำองค์ความรู้ และต้นแบบดังกล่าว ไปใช้ในการเรียนการสอน การทำปัญหาพิเศษ และการทำวิจัยแก่นักศึกษาสาขาวิชาพืชสวน สำนักวิชาเทคโนโลยีการเกษตร