เดือนวาด พิมวนา ยังได้ใช้ความเป็น t

เดือนวาด พิมวนา ยังได้ใช้ความเป็น tragicomedy นี้ทำให้พัฒนาการและความเปลี่ยนแปลงของตัวละครเอกคือ กำพล ในตอนท้ายเรื่องนั้นเกิดขึ้นได้โดยสมบูรณ์ ผู้เขียนยังคงเอาองค์ประกอบสำคัญของความเป็นโศกนาฏกรรม คือ ความตาย มาเป็นตัวสร้างพัฒนาการให้กับตัวละครได้โดยที่ยังคงลักษณะของความเป็น
นวนิยาย tragicomedy ที่ไม่ได้จบลงด้วยความโศกเศร้าและน้ำตา ในตอนสุดท้ายคือตอน “กำพลได้ขึ้น...สวรรค์” ผู้เขียนได้ทำให้ตัวละครกำพลประสบกับความตายที่เป็นลักษณะความตายแบบ conceptual อันหมายถึง ความตายที่ไม่ได้เกิดขึ้นทางกายอันเป็นรูปธรรม แต่เป็นความตายทางความคิดที่ผู้อ่านรับรู้ได้ว่า สภาวะใกล้เคียงและละม้ายคล้ายคลึงกับความตายที่กำพลได้เผชิญ (เห็นสัปเหร่อบังเกิดกำลังอุ้มตัวเองอยู่ จึงคิดว่าตัวเองตายแล้ว : หน้า 230)ได้ทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงกับตัวกำพลเอง ซึ่งดูเหมือนว่าภายหลังจากที่ความตายมาเยี่ยมเยือนกำพลนั้นได้มีบางสิ่งบางอย่างก่อกำเนิดขึ้น การก้าวเข้าไปเผชิญกับความตายของกำพล แสดงลักษณะของความเป็น tragic hero แห่งยุคสมัยใหม่อย่างชัดเจน เพราะกำพลเลือกที่จะรับมือกับความตายอย่างสงบนิ่งและสง่างาม ผู้อ่านจะไม่เห็นกำพลดิ้นรนหรือทุรนทุรายร้องขอชีวิต ดังที่ปรากฏให้เห็นในตอน “กำพลได้ขึ้น...สวรรค์” เมื่อกำพลคิดคำนึง อยู่ภายในความฝันของเขาว่า
ผมได้ยินเสียงน้ำ เสียงคลื่นใหญ่ถาโถม มีน้ำจริงๆ น้ำทะเลกำลังเอ่อล้นไหลทะลักเข้ามาในวัด เสียงคนร้องวี้ดว้ายแล้วกลับหัวเราะ พากันว่ายน้ำเล่นสนุกสนาน น้ำสูง ขึ้นเรื่อยๆ ผมตัวสั่นงก เห็นเฮียชงซึ่งยังนั่งกินข้าวต้มจมหายไปต่อหน้าต่อตา เสียงหัวเราะค่อยๆเงียบหายไป เหลือแต่น้ำเจิ่งนองสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว จนได้ยินเสียงกระฉอกอยู่ใต้ชิงช้า ผมหลับตา รอให้ตัวเองจมน้ำตาย (หน้า 229)
อย่างไรก็ดี การยอมรับความตายเป็นดังเพื่อน เป็นสิ่งที่ไม่ได้น่าสะพรึงกลัวนั้น อาจเป็นเพราะในหลายๆตอนก่อนหน้านี้ ปรากฏให้เห็นว่ากำพลได้เคยทำความรู้จักกับสิ่งที่เรียกว่าความตายมาก่อนแล้ว และผู้อ่านก็สามารถเห็นได้ถึงทัศนคติที่กำพลมีต่อความตายที่เปลี่ยนไปที่ละน้อย เช่น ในตอน “คนหิวอาจกลายเป็น...” เมื่อกำพลร้องไห้ให้กับความตายของเด็กสองคนในบทกวี “ตุ๊กตากับลูกระเบิด” ที่นายชงนำมาอ่านให้ฟัง (หน้า 44)ตอน “งานศพ” (หน้า 73) เมื่อกำพลได้เผชิญหน้ากับความตายของคนรู้จักคือ ลุงเตี้ย เป็นครั้งแรก ตอน “ยาคุมหมดอายุ” หน้า (107) ที่ซึ่งเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับความเป็นความตายของเขาโดยตรง เมื่อกำพลเข้าใจผิดคิดว่าเขาเกิดมาเพราะแม่พลาดกินยาคุมหมดอายุ ด้วยความเข้าใจว่าการที่แม่กินยาคุมเพราะไม้ต้องการให้เขาเกิดมานั้นทำกำพลร้องไห้และเอ่ยกับเฮียชงด้วยเสียงพูดปนสะอื้นว่า “ไม่ต้องเอายามาคุมหรอก ไม่ได้เกิดมาสักหน่อย” (หน้า 109) มาจนถึงตอน “ขบวนการลูกนกฮูก” ที่แสดงให้เห็นถึงความอยากรู้อยากเห็นที่กำพลมีในตัวสัปเหร่อบังเกิด ผู้เป็นบุคคลที่มีความใกล้ชิดกับความตายเป็นอย่างมาก ในมุมมองของกำพลแล้วสัปเหร่อบังเกิดก็เช่นเดียวกับความตายที่มีความลึกลับ และน่ากลัว เป็นบุคคลที่กำพลหรือเด็กๆคนอื่นๆไม่กล้าที่เข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วยมากนัก แต่ทัศนคติที่กำพลมีต่อสัปเหร่อบังเกิดก็ได้เปลี่ยนแปลงไปเมื่อเขาได้ทำความรู้จักพูดคุยกับสัปเหร่อบังเกิด และค้นพบว่า “ลุงเกิด” หรือ “ความตาย” ในการรับรู้ของเขาไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เขาคิด

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The month also WANA use PIM drawing as a tragicomedy, this makes the development and changes of the protagonists, is he in the end it happened completely. The author continues to remove an important element of the tragedy is death the character development, which still features. The novel ends with the tragicomedy that is not sadness and tears. In the last episode is the episode "he has ... a paradise", the author has made the characters he faced with death, death as a conceptual meaning that death does not occur the way the concrete body. But death is the thought that the reader recognize that conditions similar to lamai and death that he has faced (see funeral rites are born to cradle yourself so think yourself dead: page 230) cause a change to a custom which he later seems e.Click of death he visited it has something the promoters. Advancing into the face of death, he shows the characteristics of a tragic hero, a new era, because he clearly chose to cope with death calmly and elegant, the reader will not see he was struggling or requested thuronthurai life, as shown in the episode "he has ... a paradise" when the consideration of phonkhit inside his dreams. I heard the sound of water. The sound waves are braving the water really big. Sea water flooding are bringing in people sing wai wit sound and then the laugh. Swimming fun. Water is continually rising, I convulsed, Hien see Pasco maker which also sit and eat boiled rice potential presence. Silent laughter gradually lost but higher water to inundate a bloody fast until I heard a siangkrachok under the swing eyes waiting to drown itself (page 229).อย่างไรก็ดี การยอมรับความตายเป็นดังเพื่อน เป็นสิ่งที่ไม่ได้น่าสะพรึงกลัวนั้น อาจเป็นเพราะในหลายๆตอนก่อนหน้านี้ ปรากฏให้เห็นว่ากำพลได้เคยทำความรู้จักกับสิ่งที่เรียกว่าความตายมาก่อนแล้ว และผู้อ่านก็สามารถเห็นได้ถึงทัศนคติที่กำพลมีต่อความตายที่เปลี่ยนไปที่ละน้อย เช่น ในตอน “คนหิวอาจกลายเป็น...” เมื่อกำพลร้องไห้ให้กับความตายของเด็กสองคนในบทกวี “ตุ๊กตากับลูกระเบิด” ที่นายชงนำมาอ่านให้ฟัง (หน้า 44)ตอน “งานศพ” (หน้า 73) เมื่อกำพลได้เผชิญหน้ากับความตายของคนรู้จักคือ ลุงเตี้ย เป็นครั้งแรก ตอน “ยาคุมหมดอายุ” หน้า (107) ที่ซึ่งเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับความเป็นความตายของเขาโดยตรง เมื่อกำพลเข้าใจผิดคิดว่าเขาเกิดมาเพราะแม่พลาดกินยาคุมหมดอายุ ด้วยความเข้าใจว่าการที่แม่กินยาคุมเพราะไม้ต้องการให้เขาเกิดมานั้นทำกำพลร้องไห้และเอ่ยกับเฮียชงด้วยเสียงพูดปนสะอื้นว่า “ไม่ต้องเอายามาคุมหรอก ไม่ได้เกิดมาสักหน่อย” (หน้า 109) มาจนถึงตอน “ขบวนการลูกนกฮูก” ที่แสดงให้เห็นถึงความอยากรู้อยากเห็นที่กำพลมีในตัวสัปเหร่อบังเกิด ผู้เป็นบุคคลที่มีความใกล้ชิดกับความตายเป็นอย่างมาก ในมุมมองของกำพลแล้วสัปเหร่อบังเกิดก็เช่นเดียวกับความตายที่มีความลึกลับ และน่ากลัว เป็นบุคคลที่กำพลหรือเด็กๆคนอื่นๆไม่กล้าที่เข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วยมากนัก แต่ทัศนคติที่กำพลมีต่อสัปเหร่อบังเกิดก็ได้เปลี่ยนแปลงไปเมื่อเขาได้ทำความรู้จักพูดคุยกับสัปเหร่อบังเกิด และค้นพบว่า “ลุงเกิด” หรือ “ความตาย” ในการรับรู้ของเขาไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เขาคิด

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Pim Wana Draw a month to get used to the changes and improvements made ​​as a tragicomedy of the protagonists is Kampon at the end of it happening completely. The author remains a key element of the tragedy is the death came as a builder to develop character by maintaining the appearance of a
novel tragicomedy that has not ended in sadness and tears. In the final episode "Kampon up to heaven ..." The author makes the characters clutching his face with death, death is a conceptual model, which means that the death did not occur as a tangible physical. But the death of the idea that readers recognize that. Conditions and close resemblance to the dead, clutching his face. (See The Undertaker born carries himself. I consider themselves dead: page 230) has resulted in a change to the Kampon own. It seems that after the death grip on his visit, it was something formed. Step into the face of death's grip, General. Characterize the tragic hero of the modern age clearly. Because Kampon choose to cope with death calmly and gracefully. Readers will not see Kampon struggling or request unbowed life. As seen in the episode. "Kampon up ... heaven" when Kampon thinking. Inside his dreams that
I heard the sound of water. Big waves hitting the water but the water was overflowing in flow measurement. Voice singing scream and then laughing. Take a swim, enjoy water rising, I shudder to see the elder brew, which also eat rice were lost sight of. Quiet laughter gradually disappeared But rapidly rising water inundated. I heard a splash beneath the swings I closed my eyes, waiting to drown yourself (page 229)
, however. Accepting death as a friend. It is not that terrifying. It could be because of several previous episodes. It appears that Kampon have to know what is called death before. And the reader can see the attitude toward death Kampon changed gradually as in the episode "Hungry people can become ..." when Kampon crying for the death of two children in the poem. "Stuffed with a bomb," Mr Maker to rehearse (page 44) episode "Funeral" (page 73) when Kampon had faced the death of a man is his low first episode "The drug has expired". page (107), which is associated with the story of his death directly. When Kampon mistakenly think that he was born because I miss my pill expires. With the understanding that the parent drug control because it did not want him to come to me crying and clutching his elder maker voice that choked off. "Do not take medicine to control it. Not born a little "(page 109) to the" Movement for the owl, "which shows a curious bundle with the Undertaker was born. A person who is close to death as well. In view of Kampon Undertaker then came death, like a mysterious and frightening as individuals Kampon children or others do not dare to interfere with it. But attitudes have changed Kampon the undertaker came to know when he was talking to the undertaker came and discovered that "an uncle" or "death" in recognition of his not as scary as they think.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

The month draws พิมวนา. Also use his tragicomedy made the development and changes of the character เอกค is kampol at the end that occurs by complete. The author still took the key elements of a tragedy is death to the development of the characters and the style of life that stillNovel tragicomedy that doesn't end with sadness and tears in the end is when "kampon up... Heaven." The author has made the character kampon faced with death is the death a conceptual which means death did not occur in the physical. But death is the idea that the reader knows State of nearby and lentigo maligna with death kampon face. (see the undertaker was born was carrying a myself, thought itself is dead: page 230) has caused changes with kampon. It seems that after death visit kampon have something ก่อกำเนิดขึ้น. The steps in dealing with the death of kampon show characteristics of a tragic hero of new age clearly. Because the kampon choose to cope with death silently and elegant. Readers will see kampon struggling or disturbed begged as appear in the episode "kampon ได้ขึ้น... Heaven." when kampon thought in his dream.I heard the sound of water, the sound wave sweep water. Water is overflowed the turbulence in Buddhist temples. A person's voice and laugh at them. I swim play water high up. ผมตัว shake up. See you brew, which also sit eating porridge away before my eyes. Laughter gradually disappeared. Nothing but water inundated rise rapidly. You could have heard a splash out underneath the swing, I closed my eyes waiting for yourself drowning (page 229).However, the acceptance of death as a friend. Is not dread it. May be because in many episodes earlier. Show that have never get to know what is called kampon death before. And the reader can see the attitude towards death kampon changed little. Che.