คำว่า “ภาษา” เดิมเป็นคำสันสกฤต มาจา

คำว่า “ภาษา” เดิมเป็นคำสันสกฤต มาจากรากศัพท์หรือธาตุว่า ‘ภาษ’ บาลีว่า “ภาสา” คนไทยรับเข้ามาใช้ในรูปของคำว่า “ภาษา” ซึ่งมีความหมายในภาษาเดิมทั้งสองว่า “ถ้อยคำ” หรือ “คำพูด” (สนิท ตั้งทวี : ๒๕๒๘ , หน้า ๑)
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๒๕ ได้ให้ความหมายไว้ว่า คือ เสียงหรือกิริยาอาการที่ทำความเข้าใจกันได้, คำพูด, ถ้อยคำที่ใช้พูดกัน โดยปริยายหมายถึง คนหรือชาติที่พูดภาษานั้น ๆ เช่น นุ่งห่มและแต่งตัวตามภาษา หรือหมายความว่า มีความรู้ ความเข้าใจ
ความนัยแห่งพจนานุกรมนั้น เป็นความหมายภาษาในวงกว้าง คือหมายถึง สื่อต่าง ๆ ที่ทำให้สามารถสื่อสารทำความเข้าใจกันได้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The word "language" in the original Sanskrit word derived from the root words or elements ' Pali ' "language" phasa. Thailand received in person as a "language" which means in the original language, the word "two" or "speech" (multiple location: 2528 (1985) soundly, page 1). 2525 (1982) Royal Institute dictionary, meaning, that is, the understanding that sound or kiriyaakan., the words, the words that are used to talk to each other, by implication, means a person or nation that is spoken that language such as apparel and dress according to language or have knowledge and understanding. The dictionary property is the implicit meaning in language is the means which allow the media to communicate to understand each other.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

The word "language" original Sanskrit words from roots or elements that 'his' Pali. "ภาสา.") used in the form of input. "" language ", which means both in the original language. "The words" or "words" (close set TV: ๒๕๒๘, p. 1)
.Dictionary of the Royal Academy of ๒๕๒๕, meaning that is the sound that made or actions, words,The words spoken. By default means people or national spoken language, such as clothing and dress by language, or that have knowledge. Understanding
.Implication of the dictionary. Language is the meaning broad mean, various media that can communicate and understand each other
.