ครอบครัวของดิฉันเป็นครอบครัวเล็กๆที

ครอบครัวของดิฉันเป็นครอบครัวเล็กๆที่อาสัยอยู่ในหมู่บ้านที่มีชื่อว่า บ้านคลองช้าง ครอบครัวของดิฉันมีสมาชิกทั้งหมด 4 คน คือ คุณแม่ พี่ชาย น้องสาว และฉัน ฉันเป็นลูกคนที่ 2 คนแรกนั้นคือพี่ชายชื่อ_ และคนสุดท้องคือน้องสาวชื่อ_ ส่วนแม่ของฉันชื่อ_
ตั้งแต่ฉันจำความได้ครอบครัวของเรามีกัน 4 คนนี้แล้ว พ่อของฉันเสียชีวิตตั้งแต่ฉันยังเด็ก ฉันจำได้ว่าตั้งแต่พ่อเสียชีวิต แม่ต้องทำงานหนักเพื่อหาเงินเลี้ยงดูพวกเรา จากที่เคยเป็นแม่บ้านคอยดูแลพวกเราอยู่ที่บ้าน แม่ก็ต้องออกไปทำงานนอกบ้านจนไม่ค่อยมีเวลาดูแลเรื่องการเป็นอยู่ของพวกเราได้เต็มที่ ฉันต้องซักเสื้อ รีดเสื้อ ทำความสะอาดบ้านเองตั้งแต่เด็กๆ ทุกๆวันฉันต้องไปโรงเรียนสายตลอดเพราะต้องดูแลน้องจนกว่าแม่จะกลับจากส่วนยาง จนฉันได้รับฉายาว่า"คุณนายตื่นสาย"มันเป็นชื่อดอกไม้ชนิดหนึ่ง ต่อมาพอฉันอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 แม่ก็เลิกกรีดยางเเล้วหันมาเปิดร้ายขายของชำเล็กๆที่บ้าน มันทำให้เราได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นก็ตามแม่ก็ไม่ค่อยมีเวลาดูแลพวกเราอยู่ดี เพราะเเม่ต้องเปิดร้านตั้งแต่ 6โมงเช้า แม่ต้องขายของ ต้องออกไปซื้อของเข้าบ้าน เช้าๆพวกเราจะกินข้าวซื้อตลอดเพราะเเม่ไม่มีเวลาทำกับข้าว แม่สอนให้ฉันทำอะไรด้วยตัวเอง สอนให้ฉันเป้นคนที่กล้าแสดงออก สมัยฉันเรียนตอนชั้นประถม ฉันมักจะได้ไปทัศนศึกษาตลอด เพราะฉันเป็นลูกกำพร้าเลยมีโครงการต่างๆมากมาย เเละฉันมักจะไปคนเดียวหรือมีคุณครูไปด้วย นี่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่ีงที่คอยฝึกให้ฉันเป็นคนที่กล้าแสดงออก เมื่อฉันเรียนจบชั้นประถมศึกษาแล้วฉันก็เข้าศึกษาต่อในชั้นมัธยมศึกษาปี่ที่1 ที่โรงเรียนมูฮัมมาดียะห์ แน่นอนว่าเมื่อฉันเรียนในระดับสูงขึ้นค่าใช้จ่ายก็ต้องเพิ่มขึ้น ไหนจะพี่ชายฉันที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 และน้องสาวที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นประถมศึกษา มันทำให้เเม่ของฉันต้องทำงานหนักมากขึ้น และพวกเราก็ต้องประหยัดกันมากขึ้น จนพี่ชายฉันตัดสินใจหยุดเรียนและหางานทำเพื่อแบ่งเบาภาระที่บ้าน ตอนนี้พี่ชายฉันทำงานร้านอาหารอยู่ประเทศมาเลเซีย ฉันสงสารพี่ชายฉันมาก แต่พี่ชายฉันก็บอกว่า ให้ฉันตั้งใจเรียนให้มากๆไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน พี่ชายฉันเป็นคนที่รักครอบครัวมาก ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่6แล้ว ฉันตั้งใจว่าฉันจะเรียนให้จบสูงๆ จะได้มีงานดีๆทำ และเเม่กับพี่ชายของฉันจะไดภูมิใจที่อุสาส่งเสียให้ฉันเรียน ต่อไปแม่กับพี่ชายฉันจะได้ไม่ต้องลำบากอีก
ถึงแม้ว่าครอบครัวของเราจะขาดพ่อไป

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

My family is a family in the small village of asai are named ban Khlong Chang. My family has 4 members, all members are mothers. Brother. My sister and I. I am a child of 2 first name _ that is, brother and sister, is the youngest _ name. My mother _ name.ตั้งแต่ฉันจำความได้ครอบครัวของเรามีกัน 4 คนนี้แล้ว พ่อของฉันเสียชีวิตตั้งแต่ฉันยังเด็ก ฉันจำได้ว่าตั้งแต่พ่อเสียชีวิต แม่ต้องทำงานหนักเพื่อหาเงินเลี้ยงดูพวกเรา จากที่เคยเป็นแม่บ้านคอยดูแลพวกเราอยู่ที่บ้าน แม่ก็ต้องออกไปทำงานนอกบ้านจนไม่ค่อยมีเวลาดูแลเรื่องการเป็นอยู่ของพวกเราได้เต็มที่ ฉันต้องซักเสื้อ รีดเสื้อ ทำความสะอาดบ้านเองตั้งแต่เด็กๆ ทุกๆวันฉันต้องไปโรงเรียนสายตลอดเพราะต้องดูแลน้องจนกว่าแม่จะกลับจากส่วนยาง จนฉันได้รับฉายาว่า"คุณนายตื่นสาย"มันเป็นชื่อดอกไม้ชนิดหนึ่ง ต่อมาพอฉันอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 แม่ก็เลิกกรีดยางเเล้วหันมาเปิดร้ายขายของชำเล็กๆที่บ้าน มันทำให้เราได้อยู่ด้วยกันมากขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นก็ตามแม่ก็ไม่ค่อยมีเวลาดูแลพวกเราอยู่ดี เพราะเเม่ต้องเปิดร้านตั้งแต่ 6โมงเช้า แม่ต้องขายของ ต้องออกไปซื้อของเข้าบ้าน เช้าๆพวกเราจะกินข้าวซื้อตลอดเพราะเเม่ไม่มีเวลาทำกับข้าว แม่สอนให้ฉันทำอะไรด้วยตัวเอง สอนให้ฉันเป้นคนที่กล้าแสดงออก สมัยฉันเรียนตอนชั้นประถม ฉันมักจะได้ไปทัศนศึกษาตลอด เพราะฉันเป็นลูกกำพร้าเลยมีโครงการต่างๆมากมาย เเละฉันมักจะไปคนเดียวหรือมีคุณครูไปด้วย นี่ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่ีงที่คอยฝึกให้ฉันเป็นคนที่กล้าแสดงออก เมื่อฉันเรียนจบชั้นประถมศึกษาแล้วฉันก็เข้าศึกษาต่อในชั้นมัธยมศึกษาปี่ที่1 ที่โรงเรียนมูฮัมมาดียะห์ แน่นอนว่าเมื่อฉันเรียนในระดับสูงขึ้นค่าใช้จ่ายก็ต้องเพิ่มขึ้น ไหนจะพี่ชายฉันที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นมัธยมศึกษาปีที่3 และน้องสาวที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นประถมศึกษา มันทำให้เเม่ของฉันต้องทำงานหนักมากขึ้น และพวกเราก็ต้องประหยัดกันมากขึ้น จนพี่ชายฉันตัดสินใจหยุดเรียนและหางานทำเพื่อแบ่งเบาภาระที่บ้าน ตอนนี้พี่ชายฉันทำงานร้านอาหารอยู่ประเทศมาเลเซีย ฉันสงสารพี่ชายฉันมาก แต่พี่ชายฉันก็บอกว่า ให้ฉันตั้งใจเรียนให้มากๆไม่ต้องห่วงเรื่องเงิน พี่ชายฉันเป็นคนที่รักครอบครัวมาก ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่6แล้ว ฉันตั้งใจว่าฉันจะเรียนให้จบสูงๆ จะได้มีงานดีๆทำ และเเม่กับพี่ชายของฉันจะไดภูมิใจที่อุสาส่งเสียให้ฉันเรียน ต่อไปแม่กับพี่ชายฉันจะได้ไม่ต้องลำบากอีก Even though our family is absent father to.