๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๓ ถึงเพื่อน เราได้อ่

๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๓

ถึงเพื่อน

เราได้อ่านจดหมายของเพื่อนแล้ว ดีใจที่เพื่อนยังนึกถึงเรา นี่คงเป็นเวลานานพอสมควรที่เราไม่ได้นั่งเขียนจดหมายถึงเพื่อน จะมีบ้างที่เขียนถึงผู้หญิงที่อยากไปหา ตอนนี้ชีวิตของเราถ้ามองจากภายนอกเหมือนจะหาสาระอะไรไม่ได้ ดีก็แต่เรายังพอมีอะไรให้หยิบจับบ้าง หลังจากหันหลังให้บางกอก บางครั้งเราก็จากบ้านไปเป็นเวลานานพอสมควรเพื่อเรียนรู้อะไรใหม่ๆ เราใช้ชีวิตในสังคมออนไลน์บ้างเป็นครั้งคราวแต่ก็ไม่บ่อยมากนัก

ตอนนี้เพื่อนเป็นอย่างไรบ้าง สุข ทุกข์ ยังไงก็เขียนส่งข่าวกันมาบ้างเรายินดีและดีใจที่ได้อ่านจดหมายจากเพื่อน เรารู้ว่าเพื่อนคงมีเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิตมากมาย ไม่ว่าเรื่องงาน ความเป็นอยู่ หรือแม้กระทั่งเรื่องผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิต เพื่อนคงมีเรื่องมากมายอยากเล่าให้เราฟัง เราพร้อมจะเป็นผู้ฟังเสมอ และเราก็มีเรื่องราวที่อยากจะเล่าให้เพื่อนฟังเหมือนกัน

สำหรับจดหมายฉบับนี้คงจะเป็นการสอบถามสาระทุกข์ สุขดิบซ่ะมากกว่า เหมือนดังที่เขียนบอกไว้ข้างต้นว่าเป็นเวลานานพอสมควรที่เราไม่ได้เขียนจดหมายถึงเพื่อน เราเจอจดหมายฉบับนี้สิ่งแรกที่ได้เห็นคือแปลกใจ ก่อนที่จะรู้สึกดีใจที่มีจดหมายมาจากเพื่อน

สังคมทุกวันนี้เคลื่อนที่เร็วเพื่อนเอ๋ย ยากที่เราจะตามทัน มีหลายคนพยายามหลอกตัวเองว่ากำลังก้าวทันโลกแต่พวกเขามองเห็นโลกอยู่ด้านเดียว พวกเขาก้าวทันเทคโนโลยีที่พวกเขาสร้างขึ้น แต่พวกเขาไม่สามารถตามทันอารมณ์และความรู้สึกข้างในที่แท้จริงของคนรอบข้างเลย ความคิด ความรู้สึก เคลื่อนที่เร็วกว่าเทคโนโลยีมากมายนัก ไม่ใช่เรื่องยากและไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่เราจะเข้าใจ เรื่องเหล่านี้ทำให้เราย้อนนึกถึงเพื่อน ยามเมื่อเราได้อ่านจดหมายจของเพื่อนจบลง นึกถึงวัยเด็กที่เราไม่มีโทรศัพท์เคลื่อนที่ใช้ นึกถึงถนนหนทางที่เราเคยใช้เดินทางด้วยกันในโรงเรียนประจำจังหวัด เราเคยได้ร่วมเรียนด้วยกัน นึกถึงกิจกรรมวัยเด็กที่เราได้ทำร่วมกัน ตอนนั้นเราไม่ต้องวิ่งตามเทคโนโลยีเหมือนสมัยนี้ เราตามข่าวจากหนังสือพิมพ์ เรายังไม่มีคอมพิวเตอร์ เรายังไม่มีโทรศัพท์มือถือ ตอนนั้นเราห่วงแต่ว่า วันนี้เราจะทำอะไร เราจะสนุกกับการเตะฟุตบอลในสนาม เราจะตื่นเต้นเมื่อมีการ์ตูนตอนใหม่ที่เราติดตามกันอยู่วางบนแผงหนังสือ พวกเราจะแปลกใจและอดเป็นห่วงเพื่อนไม่ได้เมื่อได้ข่าวว่าเพื่อนป่วยไม่สามารถมาโรงเรียนได้ เป็นการสื่อสารทางความรู้สึกแทนเครื่องมือที่ทันสมัย เราไม่เคยต่อต้านเทคโนโลยีและความเจริญก้าวหน้าของมัน แต่เราก็ใช้มันตามความจำเป็นและพอเหมาะพอควร เราใช้มันน่ะ ไม่ใช่ว่าให้มันใช้เรา เรายอมรับว่าเราเคยตกเป็นทาสของสิ่งเหล่านี้ ต่อเมื่อเราถอยหลังให้มัน ศึกษาที่จะอยู่ร่วมกันกับมัน และเราคิดว่าสิ่งเหล่านี้ถูกสร้างมาให้เราใช้ นั่นแหละเราถึงมองเห็นว่าเรามีความจำเป็นมากแค่ไหน และเราจะตอบสนองมันอย่างไร เราหันมาสนใจความรู้สึกของคนรอบข้างมากขึ้น เราอยากให้คนที่อยู่ที่ใกล้เรามีความสุขโดยการสื่อสารทางความรู้สึก มากกว่าการสื่อสารโดยผ่านเครื่องมือที่ทันสมัย ความคิดถึงของเราที่มาจากความรู้สึกข้างในมันไม่สามารถแสดงออกมาทางข้อความที่ส่งถึงกันผ่านโทรศัพท์มือถือได้ทั้งหมด เราคิดว่าเพื่อนคงสัมผัสได้แม้ว่าเราจะไม่ได้ติดต่อกันทางจดหมายนานพอสมควร

สุดท้ายของจดหมายฉบับนี้คงไม่มีอะไรมากไปกว่าความคิดถึง หวังว่าเพื่อนคงจะสบายดี และมีความสุขเพียงพอที่ควรจะได้รับไม่มากและน้อยเกินไป



คิดถึงเหมือนกัน

เพื่อนคนหนึ่ง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

December 20, 2010 To a friend We have read your letter, my friend. Glad that my friend also reminded us. This is long enough, we should not sit down to write a letter to a friend, there are some who would like to find a woman to write to. This episode is our life, if we spoke to find what articles are not good, but we still have nothing to grab the catch? After a turn away from Bangkok, sometimes we do from home to a long time to learn anything new. We live in a society online periodical, but it's not very often. Now my friend is how happy I am suffering anyway, write some news. We welcome and glad to read a letter from a friend. We know that a friend has a story passed on so many lives. Whether it's work or even for a woman who comes into life. There are many stories on friends he wants to tell us we are ready would be there and we are always listening to those stories that I'd like to tell a friend to listen to as well. For this letter probably will be more than vanity overgrown vagaries sa. Same as the above says that writing for a long time we have not sufficiently to write a letter to a friend. We come across this letter first thing seen is State-of-the-art. Before I had a letter from a friend. สังคมทุกวันนี้เคลื่อนที่เร็วเพื่อนเอ๋ย ยากที่เราจะตามทัน มีหลายคนพยายามหลอกตัวเองว่ากำลังก้าวทันโลกแต่พวกเขามองเห็นโลกอยู่ด้านเดียว พวกเขาก้าวทันเทคโนโลยีที่พวกเขาสร้างขึ้น แต่พวกเขาไม่สามารถตามทันอารมณ์และความรู้สึกข้างในที่แท้จริงของคนรอบข้างเลย ความคิด ความรู้สึก เคลื่อนที่เร็วกว่าเทคโนโลยีมากมายนัก ไม่ใช่เรื่องยากและไม่ใช่เรื่องง่ายนักที่เราจะเข้าใจ เรื่องเหล่านี้ทำให้เราย้อนนึกถึงเพื่อน ยามเมื่อเราได้อ่านจดหมายจของเพื่อนจบลง นึกถึงวัยเด็กที่เราไม่มีโทรศัพท์เคลื่อนที่ใช้ นึกถึงถนนหนทางที่เราเคยใช้เดินทางด้วยกันในโรงเรียนประจำจังหวัด เราเคยได้ร่วมเรียนด้วยกัน นึกถึงกิจกรรมวัยเด็กที่เราได้ทำร่วมกัน ตอนนั้นเราไม่ต้องวิ่งตามเทคโนโลยีเหมือนสมัยนี้ เราตามข่าวจากหนังสือพิมพ์ เรายังไม่มีคอมพิวเตอร์ เรายังไม่มีโทรศัพท์มือถือ ตอนนั้นเราห่วงแต่ว่า วันนี้เราจะทำอะไร เราจะสนุกกับการเตะฟุตบอลในสนาม เราจะตื่นเต้นเมื่อมีการ์ตูนตอนใหม่ที่เราติดตามกันอยู่วางบนแผงหนังสือ พวกเราจะแปลกใจและอดเป็นห่วงเพื่อนไม่ได้เมื่อได้ข่าวว่าเพื่อนป่วยไม่สามารถมาโรงเรียนได้ เป็นการสื่อสารทางความรู้สึกแทนเครื่องมือที่ทันสมัย เราไม่เคยต่อต้านเทคโนโลยีและความเจริญก้าวหน้าของมัน แต่เราก็ใช้มันตามความจำเป็นและพอเหมาะพอควร เราใช้มันน่ะ ไม่ใช่ว่าให้มันใช้เรา เรายอมรับว่าเราเคยตกเป็นทาสของสิ่งเหล่านี้ ต่อเมื่อเราถอยหลังให้มัน ศึกษาที่จะอยู่ร่วมกันกับมัน และเราคิดว่าสิ่งเหล่านี้ถูกสร้างมาให้เราใช้ นั่นแหละเราถึงมองเห็นว่าเรามีความจำเป็นมากแค่ไหน และเราจะตอบสนองมันอย่างไร เราหันมาสนใจความรู้สึกของคนรอบข้างมากขึ้น เราอยากให้คนที่อยู่ที่ใกล้เรามีความสุขโดยการสื่อสารทางความรู้สึก มากกว่าการสื่อสารโดยผ่านเครื่องมือที่ทันสมัย ความคิดถึงของเราที่มาจากความรู้สึกข้างในมันไม่สามารถแสดงออกมาทางข้อความที่ส่งถึงกันผ่านโทรศัพท์มือถือได้ทั้งหมด เราคิดว่าเพื่อนคงสัมผัสได้แม้ว่าเราจะไม่ได้ติดต่อกันทางจดหมายนานพอสมควร At the end of this letter, there is nothing more than an idea and hope that my friend would be fine and happy enough that he ought to have been not so much and too small. Think alike. A friend

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

December 20, 2553 a friend of a friend, and we had read. I still think we are friends This would be a fairly long time we did not have to write a letter to a friend. I have written about a woman who wants to find out. Now our lives if looking from the outside like to find something you're not. Well, it is, but we still have much to handle it. After his back to Bangkok Sometimes it is the home to a fairly long time to learn something new. We live in a society online occasionally, but not often much happier now friends is how I would write a bit and sent us happy and glad to read a letter from a friend. We know that there are many stories that come into our lives. Whether the job is, or even the woman in your life. Friends still have a lot to tell us. We will always listen. And we have a story you want to tell your friend that the letter would be a matter for him. Pleasure rather than raw As I said above, that was written a long time we did not write a letter to a friend. We found a letter, the first thing you see is a surprise. Before I was glad to have a letter from a friend, a fast moving society today. Difficult for us to keep up Many people try to fool yourself that you keep the world but they see the world the same. They keep up with the technology they created. But they can not catch up in the real emotions and feelings of those around me thought, feeling, moving much faster than technology. Not difficult and not easy for us to understand. These stories make us pause my friends. When we read the letters of their friends over. Recalling childhood that we do not use cell phones. Think of roads we've traveled together in provincial schools. We've attended together. Recalling childhood activities we do together. Back then we did not have to run the same technology today. We followed the news from newspaper We do not have a computer We do not have a mobile phone We were concerned that Today we do We will enjoy the football field. We are thrilled with the new comic Following are placed on the newsstand. We are surprised and concerned friends, not once have I heard that a patient can not come to school. Communicate the sense of modern tools. We never resist technology and the growth of it. But we also use it as needed and use it appropriately, we do not give it to us. We recognize that we have become slaves of these things. When we go back to it Learn to live with it. And we think that these things were meant to be used. That we need to see that we have a very good idea. And we will fulfill it. We pay attention to the feelings of those around you more. We want the people who live near us happy by communicating feelings. More sophisticated tools to communicate through. Our nostalgic feeling that comes from inside, it can not be written to the message sent to them via cell phone at all. We think that constant exposure, although we do not have sufficiently long correspondence end of this letter is nothing more than nostalgia. Hopefully I'm fine And happy enough to get a little too much and think like a friend.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

20 December 2010 friend

.We have read the letter friends. Good friends still remember us. This is for quite a long time, we didn't have to write a letter to a friend. There will be some who wrote to the woman you want to go...Good, but we still have something to grab catch. After back to Bangkok. We sometimes away from home for quite a long time to learn something new. We live in a society online occasionally but more often!