That day I had to go to the Thammasat University about noon. When the friends & I went to the Hall to register to attend events.We have car seat of the University to meet the first faculties Faculty of social work, and is able to go, we will have stop at the cafeteria of the restaurants, and we are going to be out of the hotel restaurants to the Board in accordance with the following. Have students sitting on the walkway, they called me to donate to the blind by buying the book 1 book. Price 40 baht. I had purchased the book 1, we would walk by us, such as the Faculty of Economics, Faculty of law, Faculty of business administration. Faculty of political science, and they took me out 2 separate groups.คือกลุ่มนึงอยู่ที่คณะนิติศาสตร์ และอีกกลุ่มก็ไปคณะบริหารธุกิจ แล้วค่อยมาเจอกันที่หน้าคณะรัฐศาสตร์ ถึงจะไปคณะศิลปศาสตร์ซึ่งเป็นเป้าหมายของฉันกับเพื่อน1คน แต่ปรากฎว่าเพื่อนมันกลับกันหมด จาก12คน เหลือแค่4คน คือฉันกับเพื่อนแค่3คน พอถึงคณะที่ฉันอยากจะไป มันมีงานของคณะคือมีคอนเสิร์ตเล็กๆจัดให้นักเรียนและนักศึกษาได้ชมกัน แต่พวกฉันเดินหลงเข้าไปในตัวตึกที่มีการขายหนังสือ หนังสือกำลังลดราคา15%ด้วย แต่พวกฉันไม่ได้นำเงินไปซื้อหนังสือกัน เลยไม่ได้ซื้อ พอตัดสินใจจะออกจากตัวตึก ก็เจอคนที่เขียนหนังสือที่พวกเราใช้สอบ พวกฉันตกใจกันมากเพราะไม่เคยเจอตัวจริงมาก่อน เขาก็ยิ้มทักทายพวกเรา พอพวกเราเดินออกมา ก็เดินไปยังซุ้มของคณะ ซึ่งจะมีสาขาให้เลือกมากมาย แต่ฉันเลือกจะไปสาขาภาษาอังกฤษ ทันใดนั้นเพื่อนก็ดึงฉันเข้าไปที่ซุ้มของสาขาภาษาสเปน ได้เจอรุ่นพี่ของคณะนั้นด้วย คุยสนุกมาก พอคอนเสิร์ตเริ่มบรรเลง พี่เขาก็จะเต้นตาม ทำให้ฉันต้องเต้นตามไปด้วย พอเราคุยกันเสร็จก็พเพื่อนอีกคนหนึ่งไปคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ซึ่งต้องนั่งรถไปเพราะระยะทางค่อนข้างไกล พวกฉันก็ไปแต่แค่สักพักเดียว จึงตัดสินใจกลับมาที่จุดเริ่มต้นคือคณะบริหารธุรกิจ เพื่อนฉัน2คนจึงขอแยกมาอยู่ที่คณะนี้ และฉันกับเพื่อนอีก1คนก็กลับเข้าไปที่คณะศิลปศาสตร์เพื่อขอไอดีเฟสบุ๊ค แล้วค่อยออกมาเจอกัน ฉันก็พึ่งจะนึกได้ว่า งานที่ฉันทำไว้ยังไม่เสร็จจึงได้ชวนเพื่อนให้นั่งพักกันส่วนฉันก็นั่งทำงานไปด้วย เรานั่งกันจนประมาณ3โมงครึ่ง จึงตัดสินใจกลับบ้าน
การแปล กรุณารอสักครู่..