ประวัติกำเนิด เถ้าแก่น้อย ต๊อบ อิทธ

ประวัติกำเนิด เถ้าแก่น้อย
ต๊อบ อิทธิพัทธ์ กุลพงษ์วณิชย์ เศรษฐีร้อยล้านคนนี้ ก่อนหน้านี้เขาถูกตราหน้าว่าเป็นคนไม่เอาถ่าน ไม่สนใจเรียน ชีวิตของ ต๊อบ มีแต่คำว่า "เกม" เท่านั้น โดยต๊อบเริ่มเล่นเกมออนไลน์ Everquest มาตั้งแต่ ม.4 ถึงขนาดสะสมแต้มจนรวยที่สุดในเซิร์ฟเวอร์ และกลายเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงอย่างมากในเกมดังกล่าว จนมีฝรั่งมาขอซื้อไอเท็มเด็ด ๆ ไอเท็มเจ๋ง ๆ ที่หายากในเกมจากเขา และนั่นก็เป็นการเริ่มต้นสร้างรายได้ของต๊อบ ซึ่งการซื้อขายไอเท็มเกมดังกล่าว บวกกับการที่เป็นผู้ทดสอบระบบเกมในฐานะคนเล่น ก็สร้างรายได้ให้เขาเป็นกอบเป็นกำ จนมีเงินเก็บเป็นหลักแสนบาทเลยทีเดียว
ด้วยความที่เป็นเด็กติดเกม ต๊อบ อิทธิพัทธ์ จึงเรียนจบชั้นระดับมัธยมมาได้อย่างยากลำบาก และเรียนต่อระดับอุดมศึกษาที่มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ซึ่งตอนนั้นนั่นเองเขาก็เริ่มก้าวเข้าสู่ถนนแห่งเส้นทางธุรกิจ พร้อมตั้งใจจะทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริงด้วยการมีธุรกิจเป็นของตัวเอง และในช่วงจังหวะที่เกมออนไลน์เริ่มไม่เป็นที่นิยมเหมือนเคย เขาก็หารายได้จากช่องทางอื่น ทั้งขายเครื่องเล่นวีซีดี ดูทำเลเปิดร้านกาแฟหน้ามหาวิทยาลัย แต่ก็ไม่เป็นที่ประสบความสำเร็จ จนกระทั่งเขาได้ไปเดินงานแฟร์ช่องทางธุรกิจ ซึ่งในงานนั้นมีเฟรนไชส์จากประเทศญี่ปุ่นมาออกบู๊ท ด้วยความที่เขาเป็นคนชอบกินเกาลัดอยู่แล้วเลยสนใจธุรกิจนี้เป็นพิเศษ จึงเข้าไปสอบถามค่าเฟรนไชส์เกาลัดดังกล่าว แต่ทว่าราคาสูงเกินกำลังที่เขามี เลยขอแค่เช่าตู้คั่วเกาลัดเท่านั้น แล้วมาสร้างเฟรนไชส์เป็นของตัวเอง และเมื่อวันที่เขาต้องไปเซ็นสัญญาซื้อขายเกาลัดที่ห้างแห่งหนึ่ง ก่อนออกจากบ้านเขาได้ยินคุณพ่อพูดกับเพื่อนว่า "ลูกอั้วกำลังจะเป็นเถ้าแก่น้อยแล้ว" คำว่าเถ้าแก่น้อยที่ได้ยินตอนนั้นนั่นเองที่เป็นที่มาของชื่อ "เถ้าแก่น้อย" สาหร่ายทอดกรอบในปัจจุบัน
เศรษฐีร้อยล้าน ได้ใช้เวลาเพียงแค่ปีกว่า ๆ ขยายเฟรนไชส์เกาลัดเถ้าแก่น้อย ได้กว่า 30 สาขา และเมื่อเขาเห็นว่า เฟรนไชส์ของเขาขายได้หลายแห่งแล้ว เขาจึงคิดจะทำสินค้าอื่นเพิ่มเติม จึงลองนำอย่างอื่นมาวางขายในร้าน ไม่ว่าจะเป็น เกาลัด ลูกท้อ ลำไยอบแห้ง และสาหร่าย แต่สินค้าที่ขายดีที่สุดในตอนนั้นกลับไม่ใช่เกาลัด แต่กลายเป็นสาหร่ายทอดกรอบ ซึ่งนั่นเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้เขาอยากต่อยอดธุรกิจในการทำสาหร่ายทอดตรา "เถ้าแก่น้อย" อย่างจริงจัง
หลังจากนั้นเขาก็พยายามศึกษา หาความรู้เกี่ยวกับสาหร่าย และได้ลองผิดลองถูกอยู่หลายครั้ง โดยเริ่มจากบรรจุซองพลาสติกไปฝากตามร้านค้าต่าง ๆ แต่ก็มีอุปสรรคมากมาย ทั้งสินค้าหมดอายุไว รูปแบบแพ็กเกจจำหน่ายไม่สวย จึงทำให้เขากลับมานั่งคิดอีกครั้งว่า จะทำอย่างไรให้สินค้าเก็บไว้ได้นาน มีแพ็คเกจที่น่าสนใจ และสามารถขายในร้านสะดวกซื้ออย่าง 7-11 ได้
แต่พรสวรรค์ทางการตลาดของเขาก็ได้จุดประกายความคิดอีกครั้ง เขาได้นำกระแสเกาหลี กระแสญี่ปุ่น เป็นแรงบันดาลใจในการออกแบบ โดยอยากให้ผู้บริโภคจดจำสินค้าของ เขาได้ทันทีที่แรกเห็น เขาจึงทำโลโก้เป็นเด็กน่ายิ้ม ดูน่ารักมีความสุข อีกทั้งถือธงเพื่อให้รู้ว่า ถึงจะเป็นของกินเล่นแต่มีคุณค่าทางอาหารสูง รวมไปถึงเพิ่มรสชาติต่าง ๆ ให้หลากหลาย ตอบรับความต้องการของแต่ละคนและเมื่อเขาได้ปรับปรุงสินค้าเรียบร้อยแล้ว เขาจึงนำสาหร่ายเถ้าแก่น้อยไปเสนอแก่ 7-11 อีกครั้ง และจากนั้นก็ได้รับการติดต่อกลับมาในทันทีว่า "ภายใน 3 เดือน สินค้าคุณพร้อมจะวางขายในร้าน 7-11 จำนวน 3,000 สาขาทั่วประเทศ หรือไม่" เมื่อได้ยินดังนั้น คำถามก็ประดังประเดเข้ามาในหัวของเขาว่า เขาต้องทอดสาหร่ายกี่แผ่น ใช้คนทอดกี่คน และจะทำทันหรือไม่ ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นมีคำถามอยู่เต็มหัวไปหมด แต่เขาก็ตอบกลับ 7-11 ไปเกือบจะทันทีว่า พร้อมครับ!!!
หลังจากที่ ต๊อบ อิทธิพัทธ์ ตอบตกลงไปแล้ว เขาก็ต้องกับมานั่งกุมขมับ กับปัญหา และสิ่งที่ตามมาทั้งการสร้างโรงงาน เงินทุน แหล่งวัตถุดิบ การนำเข้าเครื่องจักรต่าง ๆ เพื่อผลิตสินค้าให้ได้มาตรฐาน พร้อมส่งขายแก่ 7-11 กว่า 3,000 สาขา ในระยะเวลาเพียง 3 เดือนเท่านั้น เขาจึงเดินหน้าด้วยการเริ่มต้นหาทุนสร้างโรงงาน โดยการไปขอกู้ยืมจากธนาคารแห่งหนึ่ง แต่ก็ได้รับการปฏิเสธกลับมา นั่นเป็นเพราะว่า ในตอนนั้นเขามีอายุเพียง 20 ปี เท่านั้น และเมื่อเขากู้เงินไม่ผ่าน เขาจึงยอมตัดใจขายธุรกิจเฟรนไชส์เกาลัดทิ้ง ซึ่งเฟรนไชน์กว่า 30 สาขาดังกล่าว สร้างรายได้ให้เขาเดือนละกว่าล้านบาทเลยทีเดียว แต่กว่าที่เขาจะตัดสินใจขายเฟรนไชส์แรกที่เขาปลุกปั้นมากับมือ ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเป็นเรื่องละเอียดอ่อนและสำคัญต่อจิตใจของเขามาก แต่เขาก็ต้องขายด้วยความเสี่ยง เพราะเขาไม่รู้เลยว่า ธุรกิจสาหร่ายนั้น จะดีเท่ากับธุรกิจเกาลัดหรือไม่
ในขณะที่ธุรกิจกำลังก้าวหน้า ต๊อบ อิทธิพัทธ์ ได้ตัดสินใจดร๊อปเรียนไว้ตอนปี 1 เพื่อนำเวลามาทำธุรกิจส่วนตัวอย่างเต็มตัว ส่วนทางด้านเงินที่ขายเฟรนไชส์เกาลัด ก็นำมาลงทุนกับสาหร่ายทั้งหมด โดยการสร้างโรงงานผลิตสาหร่ายทอด ซึ่งมีพนักงานก็คือครอบครัวของเขาทุกคน และคนงานอีกเพียงแค่ 6-7 คนเท่านั้น ทุกคนทำงานอย่างหนัก ยิ่งช่วงใกล้ส่งสินค้าให้กับทาง 7-11 ครอบครัวและคนงานของเขา แทบไม่ได้หลับได้นอน ทอดสาหร่าย และบรรจุภัณฑ์ แต่ก็สำเร็จ เขาสามารถบรรทุกสาหร่ายเถ้าแก่น้อยเต็มคัน ขับไปส่งศูนย์จำหน่าย 7-11 ได้สำเร็จ
จากนั้นเป็นต้นมา สาหร่าย "เถ้าแก่น้อย" ก็ทะยานสู่ตลาดวัยรุ่น และผู้บริโภคที่ชื่นชอบสาหร่ายทอดกรอบได้สำเร็จ ส่วน ต๊อบ ก็กลายเป็นนักธุรกิจหนุ่มใหม่ไฟแรง เปลี่ยนสถานะจากเศรษฐีร้อยล้าน กลายเป็นเศรษฐีพันล้านได้อย่างสำเร็จ
ส่วนเรื่องการเรียนของ ต๊อบ อิทธิพัทธ์ นั้น ตอนนี้เขามีวุฒิการศึกษาสูงสุดเพียงแค่ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เท่านั้น ซึ่งตอนนี้เขาก็ได้ลงเรียนอีกครั้งที่ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ซึ่งแม้ว่าเขาจะเชื่อว่า ประสบการณ์ไม่ได้มาจากทฤษฎีในห้องเรียน แต่มันมาจากการลงมือปฏิบัติก็ตาม แต่ที่เขาเรียนนั่นก็เพื่ออยากจะให้พ่อแม่ได้ภูมิใจ และอยากถ่ายรูปรับปริญญาร่วมกับครอบครัวเพียงเท่านั้น

ผลลัพธ์ (จีน) 1:

小店主的起源历史。顶尖成功，柏庞，而守侯博士。这将是 1 亿人以前，他被定为一个人并不会删除木炭。学习没有兴趣顶部，但"游戏"的顶尖在线游戏 Everquest 以来开始生活。M 4 富来为止在服务器变得非常出名，在这种游戏是请求购买物品、 行李、 番石榴、 罕见-游戏中从郑他，和它是开始赚钱，买卖的顶尖项目这样的游戏加上谁在测试系统中作为一个球员，游戏赚钱，他是一捆现金存储数以千计的泰铢。ด้วยความที่เป็นเด็กติดเกม ต๊อบ อิทธิพัทธ์ จึงเรียนจบชั้นระดับมัธยมมาได้อย่างยากลำบาก และเรียนต่อระดับอุดมศึกษาที่มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ซึ่งตอนนั้นนั่นเองเขาก็เริ่มก้าวเข้าสู่ถนนแห่งเส้นทางธุรกิจ พร้อมตั้งใจจะทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริงด้วยการมีธุรกิจเป็นของตัวเอง และในช่วงจังหวะที่เกมออนไลน์เริ่มไม่เป็นที่นิยมเหมือนเคย เขาก็หารายได้จากช่องทางอื่น ทั้งขายเครื่องเล่นวีซีดี ดูทำเลเปิดร้านกาแฟหน้ามหาวิทยาลัย แต่ก็ไม่เป็นที่ประสบความสำเร็จ จนกระทั่งเขาได้ไปเดินงานแฟร์ช่องทางธุรกิจ ซึ่งในงานนั้นมีเฟรนไชส์จากประเทศญี่ปุ่นมาออกบู๊ท ด้วยความที่เขาเป็นคนชอบกินเกาลัดอยู่แล้วเลยสนใจธุรกิจนี้เป็นพิเศษ จึงเข้าไปสอบถามค่าเฟรนไชส์เกาลัดดังกล่าว แต่ทว่าราคาสูงเกินกำลังที่เขามี เลยขอแค่เช่าตู้คั่วเกาลัดเท่านั้น แล้วมาสร้างเฟรนไชส์เป็นของตัวเอง และเมื่อวันที่เขาต้องไปเซ็นสัญญาซื้อขายเกาลัดที่ห้างแห่งหนึ่ง ก่อนออกจากบ้านเขาได้ยินคุณพ่อพูดกับเพื่อนว่า "ลูกอั้วกำลังจะเป็นเถ้าแก่น้อยแล้ว" คำว่าเถ้าแก่น้อยที่ได้ยินตอนนั้นนั่นเองที่เป็นที่มาของชื่อ "เถ้าแก่น้อย" สาหร่ายทอดกรอบในปัจจุบัน百万富翁 1 亿然而，它只需 pikwa 扩展傅店老板作为略多于 30 专营板栗分支，和当他看见了他的朋友很多专营销售。他认为它将使其他项目，所以在餐厅，试试别的是否干龙眼和桃、 板栗藻类但背面顶部的项目不是板栗，但就是让他想要做生意的灵感的海藻，"店主 Noi"品牌海苔严重。在那之后，他试图要学会了解藻类和尝试与错误是无数次的塑料包，商店的下降从开始但有很多的障碍过期速度。格式是漂亮，卖给他任何数据包回坐着，想再一次，什么要做，它保持很长时间。有是一个包，是有吸引力，可以在任一出售 7-11 便利店。แต่พรสวรรค์ทางการตลาดของเขาก็ได้จุดประกายความคิดอีกครั้ง เขาได้นำกระแสเกาหลี กระแสญี่ปุ่น เป็นแรงบันดาลใจในการออกแบบ โดยอยากให้ผู้บริโภคจดจำสินค้าของ เขาได้ทันทีที่แรกเห็น เขาจึงทำโลโก้เป็นเด็กน่ายิ้ม ดูน่ารักมีความสุข อีกทั้งถือธงเพื่อให้รู้ว่า ถึงจะเป็นของกินเล่นแต่มีคุณค่าทางอาหารสูง รวมไปถึงเพิ่มรสชาติต่าง ๆ ให้หลากหลาย ตอบรับความต้องการของแต่ละคนและเมื่อเขาได้ปรับปรุงสินค้าเรียบร้อยแล้ว เขาจึงนำสาหร่ายเถ้าแก่น้อยไปเสนอแก่ 7-11 อีกครั้ง และจากนั้นก็ได้รับการติดต่อกลับมาในทันทีว่า "ภายใน 3 เดือน สินค้าคุณพร้อมจะวางขายในร้าน 7-11 จำนวน 3,000 สาขาทั่วประเทศ หรือไม่" เมื่อได้ยินดังนั้น คำถามก็ประดังประเดเข้ามาในหัวของเขาว่า เขาต้องทอดสาหร่ายกี่แผ่น ใช้คนทอดกี่คน และจะทำทันหรือไม่ ทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นมีคำถามอยู่เต็มหัวไปหมด แต่เขาก็ตอบกลับ 7-11 ไปเกือบจะทันทีว่า พร้อมครับ!!!หลังจากที่ ต๊อบ อิทธิพัทธ์ ตอบตกลงไปแล้ว เขาก็ต้องกับมานั่งกุมขมับ กับปัญหา และสิ่งที่ตามมาทั้งการสร้างโรงงาน เงินทุน แหล่งวัตถุดิบ การนำเข้าเครื่องจักรต่าง ๆ เพื่อผลิตสินค้าให้ได้มาตรฐาน พร้อมส่งขายแก่ 7-11 กว่า 3,000 สาขา ในระยะเวลาเพียง 3 เดือนเท่านั้น เขาจึงเดินหน้าด้วยการเริ่มต้นหาทุนสร้างโรงงาน โดยการไปขอกู้ยืมจากธนาคารแห่งหนึ่ง แต่ก็ได้รับการปฏิเสธกลับมา นั่นเป็นเพราะว่า ในตอนนั้นเขามีอายุเพียง 20 ปี เท่านั้น และเมื่อเขากู้เงินไม่ผ่าน เขาจึงยอมตัดใจขายธุรกิจเฟรนไชส์เกาลัดทิ้ง ซึ่งเฟรนไชน์กว่า 30 สาขาดังกล่าว สร้างรายได้ให้เขาเดือนละกว่าล้านบาทเลยทีเดียว แต่กว่าที่เขาจะตัดสินใจขายเฟรนไชส์แรกที่เขาปลุกปั้นมากับมือ ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเป็นเรื่องละเอียดอ่อนและสำคัญต่อจิตใจของเขามาก แต่เขาก็ต้องขายด้วยความเสี่ยง เพราะเขาไม่รู้เลยว่า ธุรกิจสาหร่ายนั้น จะดีเท่ากับธุรกิจเกาลัดหรือไม่虽然企业是渐进式的顶级成功 darop phat 决定去留学 1 年集业务部分，例如，时报 》 充分。销售金额他们带来了与所有的藻类植物是板栗傅专营海苔，他对家庭和工人再次只是 6-7。大家都很努力。更近，与 7-11 和他的家人没有油炸的海藻床垫、 睡眠和包装，但它是成功的。他可以携带完整的汽车驾驶小海藻店主送 7-11 配送中心。那么，海藻，"店主 Noi"，振翅高飞青少年和消费者最喜欢海藻的市场。上半部分为年轻商人成为了新的压力。从百万富翁数以百计的数以百万计要成为百万富翁亿状态变化是成功的。ส่วนเรื่องการเรียนของ ต๊อบ อิทธิพัทธ์ นั้น ตอนนี้เขามีวุฒิการศึกษาสูงสุดเพียงแค่ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เท่านั้น ซึ่งตอนนี้เขาก็ได้ลงเรียนอีกครั้งที่ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช ซึ่งแม้ว่าเขาจะเชื่อว่า ประสบการณ์ไม่ได้มาจากทฤษฎีในห้องเรียน แต่มันมาจากการลงมือปฏิบัติก็ตาม แต่ที่เขาเรียนนั่นก็เพื่ออยากจะให้พ่อแม่ได้ภูมิใจ และอยากถ่ายรูปรับปริญญาร่วมกับครอบครัวเพียงเท่านั้น

ผลลัพธ์ (จีน) 2:

出生记录 Taokaenoi
陀Aitthipat Kulapongvanich。百万富翁亿人，在此之前，他被打成陀的WAG对学习没有兴趣，但“游戏”只陀启动以来，M轮询率，直到第四首富服务器玩在线游戏无尽的任务。并成为游戏中的一个巨大的声誉。我已经来这里买酷项特殊项目是罕见的，从他的比赛。那就是陀伯货币化的开始。交易物品等游戏。加，用测试游戏作为球员。他还建立了一个可观的收入。它收集了十万泰铢不断
与孩子们接下来的比赛陀影响Patts高中毕业，所以很难。并研究在大学水平。就在那时，他开始步入业务线的道路。并打算让自己的梦想成真与他自己的公司。而本场比赛的时间是不是受欢迎如初。他们还赚取其他渠道的收入。VCD的销售 看到它的开放的校园咖啡馆。但并不是很成功。直到他走公平交易通道。倘若日本特许经营出来的展位。与他喜欢吃栗子有没有兴趣在这个特殊的。研成专营板栗说。但价格高于他们。我只想只租了一辆面包车烤栗子。然后创建一个属于自己的专营权。事发当天，他签订的合同到栗子部。临走的房子，他听到父亲说一下。“宝宝是奥姆真理教的老板是小于术语”小老板听说是这个名字的由来。“Taokaenoi”海藻目前的
百万富翁万元。它只需一岁的栗Taokaenoi扩张加盟店拥有30多家分公司，当他们看到。加盟商，其中许多已经售出。他会让更多的产品。因此，尝试别的东西在商店出售，板栗桃是否桂圆和海藻，但最畅销的产品当时，没有栗子。但是，随着海藻 这是促使他想继续在海藻颁布做生意的灵感。“Taokaenoi”说真的
，他后来同意研究。知识藻类 和试错的时候。首先灌一塑料袋存放各种各样的商店，但也有许多障碍。该产品到期 风格封装吸引力。因此让他坐下来，再想一想。如何能在产品贮存较长时间。有吸引力的软件包 并且可以在便利店如7-11出售
，但他的营销天才再次引发猜测。他曾带领韩国队的日本风格的设计。由希望消费者认识到产品。他立刻一见钟情 他做了一个标志，一个孩子的笑容。逗人开心 他们携带的标志就知道了。要零食，但具有很高的营养价值。以增加风味的各种不同的反应，以每个的需求，当他已经更新了产品成功。他主动把藻类Taokaenoi 7-11一遍，然后回来联系，尽快为“产品三个月内，你就可以在全国范围内穿上7-11 3000枝？”当。听力 问题众多的人群走进他的头。他有一块油炸紫菜 有多少人使用的炸锅 并没有跟上，虽然它现在已经满就可以了提问头。但他几乎立即7-11得到回复。有了它!!!
陀后影响Patts同意。他只好抱头坐在一起的问题，随之而来的是一个工厂的资金来源。进口机械制造各种产品作为标准。拥有超过3000分支机构在刚刚过去的三个月卖给7-11。他计划与最初的资金建厂。通过询问从银行贷款。但被拒绝了。这是因为 当时他只有20岁，当他和贷款还没有结束。他放弃了销售业务的专营权栗树叶。特许经营店铺超过30家的他赢得数以百万计，每月铢比以往任何时候。但更重要的是，他决定卖掉他第一次来到了特许经营具有胜过手中。这是不容易 这是一个敏感而重要的是他的头脑了很多。但他必须卖掉了风险。因为他不知道 商务藻类 生意好板栗或
业务的同时，推进繁荣陀Patts已经决定离开在第一年的下降被雇用全职工作。部分专营销售栗子的收益。它带来的总投资海藻。通过建立一个生产工厂海藻。它采用一个家庭这一切。再次，才刚刚6-7人大家辛苦了。输送到7-11范围内亲密的家庭和他的工人。勉强睡，炒海带和包装，但他也能成功藻类Taokaenoi卡车满车。开车到市中心7-11成功
后藻“小老板”被冲天的青年市场。和消费者谁喜欢陀伯海藻的成功成了年轻的新光源。更改百万富翁千万的状态 成为百万富翁成功地
研究陀Patts的，他现在只有6年级的最高学历的影响，只是现在他再次入选。素可泰大学Thammathirat。虽然他认为 从课堂理论经历并非如此。但它来源于实践的时间。但他知道，他想给我的父母感到骄傲。他会扎堆，只有家人。

ผลลัพธ์ (จีน) 3:

历史起源เถ้าแก่น้อย
一种乒乓球的影响相对ต๊อบ先生，这个百万富翁早些时候，他被说成是人的生命不在乎ต๊อบ学习只是一个“游戏”，只能通过ต๊อบ开始玩游戏。Everquest自高中。在最穷4收集服务器成为非常著名的人在这样的游戏。直到有人来购买其他物品。物品是他难得的游戏。这是一个开始的ต๊อบ创造收入。积极的人在玩游戏作为测试系统。他创造的收入。收集到的钱十万美元。
作为一个儿童游戏水平的影响，ต๊อบ高中毕业班相对困难高等教育，留学泰国商会大学当时他开始踏上街道本身的业务。游戏开始时，和不受欢迎的。他从其他渠道赚钱卖VCD播放机咖啡店的位置上看大学但不成功。这项工作是从日本来的靴子的特许经营因为他喜欢吃栗子。特别关注这个行业。因此，特许经营的价值板栗进入查询价格过高，但他建立自己的球队。当他要签日期的板栗交易商场他听见父亲说我的朋友“你是เถ้าแก่น้อย波多黎各。目前เถ้าแก่น้อย“海藻”炸
百万富翁，亿万年时间只比扩大板栗เถ้าแก่น้อย特许特许时，他看到他的30领域的销售。他想做更多的产品。因此，尝试把在其他商店出售。龙眼、桃子和藻类，但当时的畅销品，不是栗子油炸而成，藻类这是商业灵感，使他想在“做品牌”เถ้าแก่น้อย炒海带他试图研究知识藻类。反复试验几次，从塑料包装存储各种存款，但有很多障碍和过期产品销售模式是敏感的包。如何长期保存的产品包，感兴趣的可以像7-11便利店出售了
但他的营销人才的思想火花。他把韩流再次流动，日本的设计灵感。通过让消费者记住产品，他第一次看见他笑的小标志。要知道一个旗手。但即使是小吃和风味，营养价值高，接受各种不同的需要，每个人当他改善产品。7-11。然后我们在收到我们的产品，马上说：“你3月内上市，3 7-11便利店数量。万？”听了分支问题压倒了他几张炒炒几个藻类不，问题是是否在当时却回了头.准备好！