พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานได้ให้ความหมายของภาษาว่า ภาษาเป็นถ้อยคาที่ใช้พูดเช่นกัน แต่ได้ให้ความเห็นเพิ่มเติมว่า ภาษาเป็นคานาม หมายถึงถ้อยคาที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อการสื่อความหมายของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย ภาษาธรรม เสียงตัวหนังสือ หรือกิริยาอาการที่สื่อความหมายได้ เช่น ภาษาพูด ภาษาเขียน ภาษาท่าทาง ภาษามือ คนหรือชาติที่พูดภาษานั้น ๆ เช่น มอญ ลาว ทะวาย นุ่งห่ม และแต่งตัวตามภาษา