เมืองไทยเราเริ่มมีการติดต่อค้าขายกั

เมืองไทยเราเริ่มมีการติดต่อค้าขายกับชาวจีนมาตั้งแต่สมัยสุโขทัย และชาวจีนก็เริ่มเข้ามาตั้งรกรากลงหลักปักฐานอยู่ที่เมืองไทยตั้งแต่สมัยอยุธยา จึงไม่น่าแปลกใจที่ว่า ในบางเรื่องเราแทบจะแยกความเป็นไทยกับจีนไม่ออกเนื่องจากวัฒนธรรมของทั้งสองชาติได้ผสมกลมกลืนกันมาเป็นเวลานานแล้ว เรื่องที่ว่านั้นก็รวมไปถึงเรื่องของศิลปะด้วย โดยศิลปะจีนนั้นได้แทรกตัวอยู่ร่วมกับศิลปะไทยได้อย่างลงตัวโดยเฉพาะตามวัดวาอารามหลายๆแห่ง

ซึ่งเรามักจะได้พบเห็นการผสมผสานระหว่างศิลปะไทยกับศิลปะจีนในศาสนสถานที่สร้างขึ้นในช่วงสมัยของ รัชกาลที่ 3 เพราะในช่วงนั้น เป็นช่วงที่การค้าของประเทศไทยกับประเทศจีนรุ่งเรืองที่สุด ถึงขนาดที่พระองค์ได้รับฉายาว่าเป็น “เจ้าสัว” เนื่องจากความสามารถในการแต่งสำเภาไปค้าขาย และในช่วงนี้ก็เป็นช่วงที่มีชาวจีนอพยพเดินทางมาพร้อมกับเรือสำเภา เข้ามาอยู่อาศัยและทำมาหากินอยู่ในเมืองไทยเป็นจำนวนมาก ซึ่งคนจีนเหล่านี้ต่อมาก็ได้เป็นกำลังสำคัญในการช่าง การสร้างวัดต่างๆ มากมาย ยกตัวอย่างเช่น

ผลลัพธ์ (จีน) 2:

泰国，我们开始以来的素可泰期间与中国进行贸易。而中国也开始落户扎根于城市的大城府，泰国。因此，这也就不足为奇了。在某些情况下，我们将单独泰国文化与中国，并不是因为这两个国家都混合在一起很长一段时间了。这包括一个事实，即本领域的主题。中国的艺术已经插入自己的艺术泰国的无缝连接，尤其是寺庙，很多我们经常看到泰国的融合和中国艺术在国王拉玛3，因为统治时期修建的寺庙。在此期间，一系列与中国的鼎盛时期贸易。他甚至被戏称为“大王”定制双桅船交易的能力。在此期间，有一个中国移民与双桅船旅行。生活和工作在泰国有很多。中国人，这些都是重要的作业后。创建了很多的例子。

ผลลัพธ์ (จีน) 3:

我们开始与中国人在泰国的素可泰时期以来的交易中国开始安定下来，定居在泰国大城府时期以来，这是不奇怪的事实上，包括艺术。中国艺术中的艺术。在完美的，特别是在许多寺庙

我们经常看到在混合的宗教艺术与中国艺术的创造，因为在3ช่วงสมัย统治。泰国是中国最繁荣的贸易。“巨头”，因为能力写帆船贸易。这是中国公民撤离，旅行与帆船生活生计在泰国，许多例如，许多寺庙建筑。