ตอนประถมศึกษาชั้นปีที่ 3 หรือปีที่

ตอนประถมศึกษาชั้นปีที่ 3 หรือปีที่ 4 ฉันมีโอกาสได้ไปเที่ยวทะเลบางแสนที่พัทยา ตอนนั้นตื่นเต้นดีใจมากที่จะได้ไปทะเล รีบตื่นเตรียมตัวแต่เช้าเก็บข้าวเก็บของรอประมาณว่าบ้าเหอพอถึงบางแสน พ่อก็พาฉันมาเล่นน้ำตรงตื่นๆ นั่งเก็บเปลือกหอย หาปู อยู่ที่หาดเนื่องจากฉันว่ายน้ำไม่เป็น (ตอนนี้ก็ยังไม่เป็น) นั่งเล่นเพลินๆอยู่ดีๆ พอมองมาขึ้นบนฝั่งอีกที ก็มองไม่เห็นหน้าแม่เสียแล้ว จากเดิมที่เห็นแม่นั่งคุยกันกับเพื่อนพ่ออยู่บนฝั่งที่เต้นท์ร่มสีแดง พอฉันเผลอเดินก้มๆ เงยๆ มองหาปูไป มองหาปูมาแหย่รูนั้นที...รูนี้ที มองหาอีกทีก็ไม่เจอใครแล้ว ไม่รู้ว่าอยู่กันตรงไหน คนก็เยอะมากบนฝั่งฉันเห็นแต่เต้นท์ร่มสีแดง สีเหลือง สีเขียว เต็มไปหมด ฉันเริ่มกลัวและหมดสนุกไปแล้ว ฉันเริ่มเดินไล่เลาะขึ้นไปตามชายหาดเรื่อยๆ ตะโกนเรียกพ่อ เรียกแม่ก็ไม่มีเสียงใครตอบสักคน จนสักพักฉันเริ่มร้องไห้เสียงดัง ก็มีใครบางคนเดินเข้ามาถาม เขาถามว่า “ บ้านอยู่ไหน พ่อชื่ออะไร แม่ชื่ออะไร ” ฉันก็ตอบไม่ได้สักอย่าง ไม่ว่าใครจะถามอะไร ฉันตอบเพียงอย่างเดียวว่า “ ปากเกร็ด ”ตอนนั้นฉันโง่จำอะไรไม่ได้ซักอย่างนอกจากปากเกร็ด จนในที่สุดก็มีชายใจดีพาฉันเดินไปส่งที่ป้อมตำรวจเพื่อประกาศเด็กหาย ประกาศอยู่นานจนเกือบหกโมงเย็นได้ พ่อก็เดินไล่หาฉันมาเรื่อย จนมาเจอฉันอยู่ที่ป้อมตำรวจนั่นเอง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Episode 3-year class elementary, or 4 years I have had the opportunity to Bang Saen Beach in Pattaya. It is very glad to be excited to the Sea rushed in and wake up early preparing stores of rice and wait about how mad I took my father to Bang Saen apho play water tuen seat shelling. Looking for crabs on the beach because I swim is not (right now it is still not as) sitting on congested wanted phloen on land again, they can't see the parent page was broken. From the original parent chats with friends, seeing his father on the side of the tent, a red umbrella. Once I accidentally walked kom ngoei looking for crabs to look for the holes t yae PUMA ... this hole one at a time. Looking again, it doesn't meet anyone. Don't know where it is very good, but I see a side tent, umbrella, red, yellow, green and full of him. I began to fear and all the fun. I started walking along the edge of chasing up along the beach vulnerable to hail his father. She called no sound person who answered until the moment I start crying loud, someone walked into question. He asked, "where is home, his father's name, mother's name," I replied, not something that anybody asks anything. I just answered that "quite" stupid what do I remember it did not wash, in addition to the celebrated until in the end it is the good will take me to the police Fort to announce the missing children. Published for almost six o'clock have took my father takes me to chase up the police Fort that I came to see it.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The principal grade 3 or 4 years, I have some beach in Pattaya. He was very excited to get to the sea. I woke up early to prepare primus of Henan crazy enough to wait for some. Dad took me to swim in the superficial. Sitting on the beach collecting shells for crabs because I can not swim into. (Still is not) living in a great getaway. I looked up on the shore again. Mom did not see him. From the mother talking to her friend on the banks of the tent red umbrella. When I accidentally bent the other perk, looking for crabs were looking for a teaser site is paved with ... True, this one. Looking for someone but can not find it again. That is exactly what I see so many people on the shore, but the tent shade of red, yellow, green, full of fun, I started to panic and run away. I started walking up the chase along the beach and more. Father yells The mother is no one answered her. And for a while I started to cry loudly. Then someone came to him, asking, "Where is my home, what's the name?" I'm not done. Do not know who to ask I say only that "Pak" I was stupid not remember something besides Pak. Eventually, it took me a good man went to a police station to declare the missing children. Notification is not long until nearly six o'clock. I went out for my coming. Come and I was at the police itself.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

When the primary students 3 or the years I have the chance to go to the beach 4 some Pattaya At the time, so excited to go to sea. Hurry up, prepare early pack up, wait like Madness at the waterfrontCollect shells to sit at the beach crab because I can't swim (now still is) sitting enjoy suddenly looking up on shore again. Can't see your face;When I accidentally walked bend down and look up. Look. Look for crab crab punching hole....This hole. Look again won't see anyone, you don't know about it. People a lot on the shore I see red umbrella tents, yellow, green everywhere. I began to fear and fun. I started to walk along the beach chasing up gradually.Call the mother there was no voice who answer one. So while I started crying loudly. Have someone walk into question, he asked, "where's home, father's name? What's your name?" I answered nothing. No matter who ask."Field" that stupid I don't remember anything except field Finally, there ชายใจ deep I walk to the police box to announce a lost child. Declare for almost six. His father went to pursue me come around.
.