คุณคงไม่ได้กลับบ้านตั้งแต่เมื่อคืน และคงดื่มไปหนักพอสมควร และตอนนี้คุณคงอยู่กับใครสักคน ที่ไหนสักที่ และฉันคนนี้ คนที่รอคุณมาทั้งคืนจนถึงตอนนี้ ไม่มีคุณค่าพอให้คุณโทรหา หรือส่งข้อความบอกเลยสักคำ ฉันคนนี้ คนที่คุณบอกว่าจะรักตลอดไป ทำไมสิ่งที่คุณพูด กับสิ่งที่คุณแสดงออก มันช่างตรงข้ามกัน คุณเริ่มห่างเหิน และไกลห่างจากฉันไป ไกลทุกที ฉันคนนี้ คนที่คิดเสมอว่าคุณคือสุดที่รักของฉัน และคิดเข้างตัวเองเสมอว่าคุณก็คงคิดกับฉันเหมือนกัน ฉันปวดใจเมื่อคิดย้อนกลับไปทบทวนเรื่องราวของเรา ตั้งแต่วันแรกที่เราพบกันจนถึงวันนี้ ทุกลมหายใจเข้าออกของฉันมีแต่คุณตลอดเวลา ... แต่คุณไม่เคยสนใจในตัวฉันเลย คุณไม่เคยถามถึงเรื่องราว ในชีวิตฉัน คุณไม่เคยห่วงหา และแคร์ความรู้สึกของฉันเลย...