กีฬาเป็นยาวิเศษ ใครหลายๆคนรู้จักคำน

กีฬาเป็นยาวิเศษ ใครหลายๆคนรู้จักคำนี้ดี กีฬานั้นมีหลากหลายประเภท แต่มีกีฬาชนิดหนึ่งที่ผมชื่นชอบที่จะเล่นมัน กีฬาชนิดนั้นคือ บาสเกตบอล และบาสเกตบอลนั้นได้ทำให้ผมรักกีฬาชนิดนี้มากเป็นพิเศษ จนผมเล่นบาสเกตบอลทั้งวันเพื่อต้องการจะเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนเลิงนกทาให้ได้

ผมเริ่มรู้จักและเล่นกีฬาบาสเกตบอลตั้งแต่ตอนที่ผมอายุ 11 ขวบ ซึ่งตอนนั้นเพื่อนในห้องได้ชวนกันเล่นบาสเกตบอลทุกๆตอนพักเที่ยงและตอนเลิกเรียน ซึ่งตอนนั้นผมเองก็เล่นไม่เป็นเลยและไม่รู้กติกาเลยแม้แต่นิด แต่ผมก็มีเพื่อนที่ช่วยบอกช่วยสอนวิธีการเล่นและกติกาของกีฬาบาสเกตบอลให้ผมได้เข้าใจหลังจากนั้นมาผมก็เล่นบาสเกตบอลแทบจะทุกวัน วันเสาร์วันอาทิตย์ผมก็จะไปเล่นบาสเกตบอลที่โรงเรียนตอนประถมในช่วงเย็นๆและเวลาที่ผมอยู่โรงเรียนผมก็มักจะทุ่มลูกบาสเกตบอลจนเพื่อนผู้หญิงรำคาญผมมาก และในทุกๆตอนเย็น ผมและเพื่อนๆจะจัดทีมเพื่อเล่นบาสเกตบอลกันผมแทบไม่มีแรงจะวิ่งและโยนลูกบาสเลยเพราะตอนนั้นผมค่อนข้างตัวเล็กและผอมด้วย ผมเล่นหนักจนเป็นไข้ เพราะเล่นกลางแจ้ง และแดดก็แรงมาก เป็นคนผิวคล้ำอยู่แล้ว ยิ่งคล้ำไปอีกครับจนกระทั่งผมเข้าเรียนต่อในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1ที่โรงเรียนเลิงนกทาซึ่งโรงเรียนแห่งนี้เป็นโรงเรียนมัธยมที่ดีที่สุดของอำเภอ(หรือเปล่า ฮ่าๆๆ) ผมได้เห็นรุ่นพี่ของผมที่เคยเรียนโรงเรียนเดียวกันตอนประถม เขาเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนเลิงนกทาผมชื่นชอบพี่เขามากๆเขามีทักษะที่ยอดเยี่ยมมากไม่ว่าจะเป็นการเลี้ยงการหลบหลีกและการทำแต้มระยะใกล้หรือไกล ความสามารถของพี่เขาเหมาะสมแล้วที่เป็นตัวแทนนักกีฬาของโรงเรียน ซึ่งนั่นทำให้ผมต้องการที่จะเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนให้ได้ ผมจึงศึกษาวิธีการเล่นของนักนาสเกตบอลNBAที่มีชื่อเสียง เพื่อนำคาแรคเตอร์ของพวกเขาเหล่านั้นมาประยุกต์ใช้กับตัวผม แต่ผมก็ไม่ทิ้งการเรียนครับ และผมเองก็รู้สึกตื่นเต้นมากสำหรับวันกีฬาสีของโรงเรียนผมได้แข่งบาสเกตบอลระดับชั้นมัธยมตอนต้นซึ่งตอนนั้นผมอยู่คณะสีเขียว บรรยากาศกองเชียร์และเสียงกลองมันดังกึกก้องในหัวผมจนไม่อาจลืมมันเลยและนั่นเป็นการจุดประกายความฝันของผมว่า ผมต้องเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนให้ได้ จนผมอายุ 15 ปี ตอนนั้นผมอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 4 ความฝันของผมได้เป็นจริง ผมได้เป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียน ซึ่งเพื่อนๆของผมเป็นคนชักชวนให้ไปแข่งขันบาสเกตบอลในนามของโรงเรียน ความรู้สึกของผมตอนที่ได้เป็นตัวแทนนักกีฬาโรงเรียน ผมรู้สึกดีใจมากๆและภูมิใจมากที่ผมสามารถทำมันได้ซึ่งแลกมาด้วยความอดทนในการซ้อม เพราะกลับจากโรงเรียน ผมจะลุกนั่งและดันพื้นวันละเป็นร้อยครั้งเพื่อที่จะให้ร่างกายแข็งแรงกว่าเดิมหลังจากที่ได้เป็นตัวแทนนักกีฬา ผมและเพื่อนๆพี่ๆนักบาสเกตบอลก็ได้ฝึกซ้อมกันอย่างหนักเพื่อที่จะสร้างชื่อเสียงและกับโรงเรียน โดยเริ่มซ้อมกันตั้งแต่ 17.30 – 20.00 นาฬิกา ทุกวัน ถึงจะเหนื่อยแต่ผมก็มีความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่ผมรัก และแล้ววันแข่งก็มาถึงวันนั้นคือวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 ผมและเพื่อนๆพี่ๆต้องไปแข่งที่โรงเรียนสตรีสิริเกศ จังหวัดศรีสะเกษ ผมตื่นเต้นกับชุดแข่งของผมมาก มันสวยมากเลยล่ะครับ ผมต้องนอนที่นั่นเกือบ1สัปดาห์ ผมได้เจอคู่แข่งที่เก่งกาจหลายคน แต่คนที่นั่นน่ารักและเป็นมิตรมาก ทุกๆวันที่ผมอยู่ที่นั่นพ่อและแม่จะคอยโทรถามว่าผมเป็นอย่างไรบ้างและทุกๆคืนที่ผมอยู่ที่นั่นแฟนสาวของผมจะโทรหาตลอด กำลังใจที่ดีของผมก็ได้จากพวกเขาเหล่านี้แหละครับ ความประทับอีกอย่างที่นั่นคือ ผมได้เจอกับคุณลุงคนหนึ่ง แกขายลูกชิ้นครับ แกเป็นคนใจดีมาก พวกผมจะไปอุดหนุนร้านคุณลุงทุกเย็น และคุณลุงแกจะเตรียมเครื่องดื่มมาให้ดื่มกันฟรีๆ เช่น น้ำเปล่า น้ำลำไย น้ำกระเจี๊ยบ บอกได้เลยว่ากินจนจุกครับ ต้องเดินกลับไปที่ห้องอย่างช้าๆ วิ่งไม่ได้ครับเพราะเดี๋ยวจะอ้วกแน่นอน
ผมรู้สึกได้เลยว่า ผมอยู่ที่นั่นแล้วน้ำหนักของผมขึ้นหลายกิโลเลยล่ะครับ ฮ่าๆๆ
ถึงแม้ผมจะไม่ได้ลงแข่งบาสสักนัดแต่ผมก็รู้สึกยินดีกับเพื่อนร่วมทีมสำหรับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 จากทั้งหมด 7 ทีม บรรยากาศที่นั่นและสนามแข่งที่อาคารวีสมหมาย มันเป็นอะไรที่วิเศษสุดๆสำหรับผมเลยครับและผมหวังว่าสักวันผมจะกลับไปหาคุณลุงคนนั้นอีกครั้ง หลังจากที่ผมกลับมาจากการแข่งขันครั้งนั้น ผมรู้สึกได้เลยว่าต้องพัฒนาฝีมือขึ้นไปอีก ตอนหลังเลิกเรียนผมซ้อมหนักมากกว่าเดิม ไม่ว่าจะเป็นการวิ่ง การยิงทำแต้ม และระบบแผนในการเล่น ผมซ้อมไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงต้นเดือน สิงหาคม พ.ศ. 2557 ช่วงนั้นมีการแข่งขันบาสเกตบอลของนักเรียน จัดขึ้นที่โรงเรียนยโสธรพิทยาคม จังหวัด ยโสธร ที่นั่นมีทีมที่ลงแข่งทั้งหมด 4 ทีม ผมก็ได้ลงแข่งเป็นครั้งแรก ผมตื่นเต้นมาก แต่ไม่รู้สึกถึงความกดดันเลย เพราะที่ซ้อมอยู่ที่โรงเรียนนั้นกดดันมากกว่า ซึ่งผมและเพื่อนร่วมทีมก็ทำหน้าที่อย่างเต็มที่ สุดท้ายต้านทานทีมเต็งไม่ได้แพ้ไปในรอบชิงชนะเลิศ โรงเรียนเลิงนกทาได้รางวัลรองแชมป์มาครอง หลังจากที่กลับมาจากการแข่งขันบาสเกตบอล ผมก็ต้องมาเคลียร์งานต่างๆให้แล้วแล้วเสร็จเพราะเรียนไม่ทันเพื่อนและมันทำให้การเรียนของผมค่อนข้างต่ำลงผมจึงหยุดเส้นทางตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนเลิงนกทาไว้แค่นี้เพื่อทุ่มเทให้กับการเรียนมากกว่าเดิมอนาคตข้างหน้าจะได้สดใส

ถึงแม้ว่าช่วงเวลาของนักบาสโรงเรียนของผม จะจบลงและผ่านมาเกือบปีแล้ว ตอนนี้ผมอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 5 ผมก็ทุ่มเทให้กับการเรียนเพื่อที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่ผมชื่นชอบ เช่นที่สารคามและขอนแก่น แต่ผมเองก็จะไม่ทิ้งกีฬาบาสเกตบอลที่ผมรักอย่างแน่นอน เพราะผมมีความสุขที่ได้เล่นมัน บาสเกตบอลทำให้ผมได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่าง ผมมีความสุขมากที่ผมได้เรียนที่โรงเรียนเลิงนกทาและผมก็รักโรงเรียนของผมมากเพราะโรงเรียนแห่งนี้ได้ทำให้ความฝันที่อยากเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของผมเป็นจริง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Sport is a magic pill, who many people know this well, there is a wide variety of sporting, but a type of sport that I love to play it. Sports, basketball, and basketball is the sport I love so much, this is a special day to play basketball until I want to represent our school basketball shooter I love birds make. ผมเริ่มรู้จักและเล่นกีฬาบาสเกตบอลตั้งแต่ตอนที่ผมอายุ 11 ขวบ ซึ่งตอนนั้นเพื่อนในห้องได้ชวนกันเล่นบาสเกตบอลทุกๆตอนพักเที่ยงและตอนเลิกเรียน ซึ่งตอนนั้นผมเองก็เล่นไม่เป็นเลยและไม่รู้กติกาเลยแม้แต่นิด แต่ผมก็มีเพื่อนที่ช่วยบอกช่วยสอนวิธีการเล่นและกติกาของกีฬาบาสเกตบอลให้ผมได้เข้าใจหลังจากนั้นมาผมก็เล่นบาสเกตบอลแทบจะทุกวัน วันเสาร์วันอาทิตย์ผมก็จะไปเล่นบาสเกตบอลที่โรงเรียนตอนประถมในช่วงเย็นๆและเวลาที่ผมอยู่โรงเรียนผมก็มักจะทุ่มลูกบาสเกตบอลจนเพื่อนผู้หญิงรำคาญผมมาก และในทุกๆตอนเย็น ผมและเพื่อนๆจะจัดทีมเพื่อเล่นบาสเกตบอลกันผมแทบไม่มีแรงจะวิ่งและโยนลูกบาสเลยเพราะตอนนั้นผมค่อนข้างตัวเล็กและผอมด้วย ผมเล่นหนักจนเป็นไข้ เพราะเล่นกลางแจ้ง และแดดก็แรงมาก เป็นคนผิวคล้ำอยู่แล้ว ยิ่งคล้ำไปอีกครับจนกระทั่งผมเข้าเรียนต่อในระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1ที่โรงเรียนเลิงนกทาซึ่งโรงเรียนแห่งนี้เป็นโรงเรียนมัธยมที่ดีที่สุดของอำเภอ(หรือเปล่า ฮ่าๆๆ) ผมได้เห็นรุ่นพี่ของผมที่เคยเรียนโรงเรียนเดียวกันตอนประถม เขาเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนเลิงนกทาผมชื่นชอบพี่เขามากๆเขามีทักษะที่ยอดเยี่ยมมากไม่ว่าจะเป็นการเลี้ยงการหลบหลีกและการทำแต้มระยะใกล้หรือไกล ความสามารถของพี่เขาเหมาะสมแล้วที่เป็นตัวแทนนักกีฬาของโรงเรียน ซึ่งนั่นทำให้ผมต้องการที่จะเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนให้ได้ ผมจึงศึกษาวิธีการเล่นของนักนาสเกตบอลNBAที่มีชื่อเสียง เพื่อนำคาแรคเตอร์ของพวกเขาเหล่านั้นมาประยุกต์ใช้กับตัวผม แต่ผมก็ไม่ทิ้งการเรียนครับ และผมเองก็รู้สึกตื่นเต้นมากสำหรับวันกีฬาสีของโรงเรียนผมได้แข่งบาสเกตบอลระดับชั้นมัธยมตอนต้นซึ่งตอนนั้นผมอยู่คณะสีเขียว บรรยากาศกองเชียร์และเสียงกลองมันดังกึกก้องในหัวผมจนไม่อาจลืมมันเลยและนั่นเป็นการจุดประกายความฝันของผมว่า ผมต้องเป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนให้ได้ จนผมอายุ 15 ปี ตอนนั้นผมอยู่ชั้นมัธยมปีที่ 4 ความฝันของผมได้เป็นจริง ผมได้เป็นตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียน ซึ่งเพื่อนๆของผมเป็นคนชักชวนให้ไปแข่งขันบาสเกตบอลในนามของโรงเรียน ความรู้สึกของผมตอนที่ได้เป็นตัวแทนนักกีฬาโรงเรียน ผมรู้สึกดีใจมากๆและภูมิใจมากที่ผมสามารถทำมันได้ซึ่งแลกมาด้วยความอดทนในการซ้อม เพราะกลับจากโรงเรียน ผมจะลุกนั่งและดันพื้นวันละเป็นร้อยครั้งเพื่อที่จะให้ร่างกายแข็งแรงกว่าเดิมหลังจากที่ได้เป็นตัวแทนนักกีฬา ผมและเพื่อนๆพี่ๆนักบาสเกตบอลก็ได้ฝึกซ้อมกันอย่างหนักเพื่อที่จะสร้างชื่อเสียงและกับโรงเรียน โดยเริ่มซ้อมกันตั้งแต่ 17.30 – 20.00 นาฬิกา ทุกวัน ถึงจะเหนื่อยแต่ผมก็มีความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่ผมรัก และแล้ววันแข่งก็มาถึงวันนั้นคือวันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 ผมและเพื่อนๆพี่ๆต้องไปแข่งที่โรงเรียนสตรีสิริเกศ จังหวัดศรีสะเกษ ผมตื่นเต้นกับชุดแข่งของผมมาก มันสวยมากเลยล่ะครับ ผมต้องนอนที่นั่นเกือบ1สัปดาห์ ผมได้เจอคู่แข่งที่เก่งกาจหลายคน แต่คนที่นั่นน่ารักและเป็นมิตรมาก ทุกๆวันที่ผมอยู่ที่นั่นพ่อและแม่จะคอยโทรถามว่าผมเป็นอย่างไรบ้างและทุกๆคืนที่ผมอยู่ที่นั่นแฟนสาวของผมจะโทรหาตลอด กำลังใจที่ดีของผมก็ได้จากพวกเขาเหล่านี้แหละครับ ความประทับอีกอย่างที่นั่นคือ ผมได้เจอกับคุณลุงคนหนึ่ง แกขายลูกชิ้นครับ แกเป็นคนใจดีมาก พวกผมจะไปอุดหนุนร้านคุณลุงทุกเย็น และคุณลุงแกจะเตรียมเครื่องดื่มมาให้ดื่มกันฟรีๆ เช่น น้ำเปล่า น้ำลำไย น้ำกระเจี๊ยบ บอกได้เลยว่ากินจนจุกครับ ต้องเดินกลับไปที่ห้องอย่างช้าๆ วิ่งไม่ได้ครับเพราะเดี๋ยวจะอ้วกแน่นอนI felt that I was there and my weight is up to several kV real lol. Lolถึงแม้ผมจะไม่ได้ลงแข่งบาสสักนัดแต่ผมก็รู้สึกยินดีกับเพื่อนร่วมทีมสำหรับรางวัลรองชนะเลิศอันดับ 2 จากทั้งหมด 7 ทีม บรรยากาศที่นั่นและสนามแข่งที่อาคารวีสมหมาย มันเป็นอะไรที่วิเศษสุดๆสำหรับผมเลยครับและผมหวังว่าสักวันผมจะกลับไปหาคุณลุงคนนั้นอีกครั้ง หลังจากที่ผมกลับมาจากการแข่งขันครั้งนั้น ผมรู้สึกได้เลยว่าต้องพัฒนาฝีมือขึ้นไปอีก ตอนหลังเลิกเรียนผมซ้อมหนักมากกว่าเดิม ไม่ว่าจะเป็นการวิ่ง การยิงทำแต้ม และระบบแผนในการเล่น ผมซ้อมไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงต้นเดือน สิงหาคม พ.ศ. 2557 ช่วงนั้นมีการแข่งขันบาสเกตบอลของนักเรียน จัดขึ้นที่โรงเรียนยโสธรพิทยาคม จังหวัด ยโสธร ที่นั่นมีทีมที่ลงแข่งทั้งหมด 4 ทีม ผมก็ได้ลงแข่งเป็นครั้งแรก ผมตื่นเต้นมาก แต่ไม่รู้สึกถึงความกดดันเลย เพราะที่ซ้อมอยู่ที่โรงเรียนนั้นกดดันมากกว่า ซึ่งผมและเพื่อนร่วมทีมก็ทำหน้าที่อย่างเต็มที่ สุดท้ายต้านทานทีมเต็งไม่ได้แพ้ไปในรอบชิงชนะเลิศ โรงเรียนเลิงนกทาได้รางวัลรองแชมป์มาครอง หลังจากที่กลับมาจากการแข่งขันบาสเกตบอล ผมก็ต้องมาเคลียร์งานต่างๆให้แล้วแล้วเสร็จเพราะเรียนไม่ทันเพื่อนและมันทำให้การเรียนของผมค่อนข้างต่ำลงผมจึงหยุดเส้นทางตัวแทนนักกีฬาบาสเกตบอลของโรงเรียนเลิงนกทาไว้แค่นี้เพื่อทุ่มเทให้กับการเรียนมากกว่าเดิมอนาคตข้างหน้าจะได้สดใส Although the duration of BA sarongrian, I will end up in the past year, and nearly. Now I am 5 year high I am dedicated to learn to access the University that I love like that, but I personally sarakham, Khon Kaen and would never leave basketball that I absolutely love. Because I was happy to play it. Basketball, I have learned many things. I am very happy that I have learned that I love school and I love birds in my school because this school makes it a dream to represent my true basketball athletes.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Sport is the best medicine Many people know this well. There are a variety of sports But there is one sport that I love to play it. Basketball is the sport of basketball and it has made ​​me love this sport so special. And I play basketball all day to make the varsity basketball school Lerngnoktha to me to know and play basketball since I was 11 years old, who was then a friend in the room was invited to play basketball every now lunch time and I quit. learn At that time I did not play at all and not even a little fouls. But I have friends who tell you how to play and the rules of basketball, I can understand that, I played basketball almost every day. Saturday, Sunday I'm going to play basketball at the elementary school in the evening and when I am at school I was always throwing a basketball and women bother me much. And every evening I and my friends will team together to play basketball, I did not have the strength to run and throw the basketball, because I was quite young and skinny with. I played hard until the fever The outdoor play And the sun was very strong Was already dark Grope again until I enrolled in secondary years. 1 school Lerngnoktha which this school is the best school district (or LOL) I have ever seen of my senior class at the same school, elementary. He represented the school basketball Lerngnoktha I like him very much, he has great skills either party maneuvering and scored near or far. He's capable of properly representing the athletes of the school. Which makes me want to be a varsity basketball school. I learn how to play NBA basketball at Indiana's famous. The character of those they applied to me. But I did not leave my class. And I'm very excited for the sport of basketball level I was racing when I was in junior high school, where the green. The atmosphere was loud cheering and drums in my head I can not forget it, and that is what sparked my dream. I have represented the school basketball until I was 15 years old when I was in high school four years my dream has come true. I have represented the school basketball. The friends I was persuaded to go to a basketball tournament on behalf of the school. I feel I have a school shooter. I feel very happy and very proud that I can do it, which comes with the patience to rehearse. He returned from school I will sit and push a hundred times a day to keep the body healthy than ever after a sports agent. I and my friends had basketball practice and work hard to build a reputation and the school. By ropes from 17:30 to 20:00 clock every day to be tired, but I'm happy to be doing what I love. And then came the day of the race that day was July 3, 2557, I and my friends have to go to school, women race head tote. Srisaket province I am very excited about the racing series. It's very beautiful to me I had to lie there for almost one week. I have seen many skilled competitors. But, it was lovely and very friendly. Every day I was there, the parents will be asked how I was and every night I was there, my girlfriend is calling for all. I got great encouragement from them this year. Also, there is a stamp. I met an uncle of one. He was selling meatballs It was very kind I will support them to store all your cool uncle. And uncle to prepare a drink to drink free water such as water, fruit juice and eating okra Say that grips you. Having to walk back to the room slowly. I ran because I did not puke, of course, I can feel that. I was there already several times the weight of the hair up to me. Hahaha , although I would not have played basketball a few shots, but I was delighted with the team for the second prize winner of seven races and team building atmosphere that V for. It was wonderful for me, and I hope one day I will return to this guy again. After I came back from the tournament. I can feel the need to develop further. After school I train harder than ever. Whether it's running, shooting and scoring system in the game plan. I practiced until the beginning of August 2557, during the basketball competition of students. High School held at Yasothon province, where there is a team that played all four teams I played for the first time. I am very excited But do not feel the pressure yet. Because the practice is more pressure than at school. I and my teammates were fully functional. Finally, resist the favorites are not lost in the finals. Lerngnoktha secondary school won the championship. After returning from a basketball game. I just need to clear various tasks to be completed before school because of my friends and it makes learning quite low down, so I stopped paths School varsity basketball Lerngnoktha are just so dedicated to learning rather than the future. forward to bright , even during my school's basketball. And ended nearly a year ago. Now I was in Grade 5, I was devoted to studying to enter university that I admire. Such as Khon Kaen and Maha Sarakham But I will not leave basketball, which I absolutely love. I have enjoyed playing it. Basketball, I have learned many things. I am very happy that I had learned at school Lerngnoktha and I love my school because this school has made ​​the dream come true of a basketball player.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Sport medicine. Many people know that good sport that has a variety of types. But my favorite kind of sports to play it, the sport is basketball and basketball. That made me love this sport is very special.
.I started to know and play basketball when I was 11 years old. At that time, friends invited to play basketball every room at lunch, and after school. At the time I played not and don't know the rules at all.Saturday, Sunday I'm going to play basketball at school elementary school in the evening and when I อยู่โรงเรียน I often throw basketball until the girl friend annoyed me. And every evening.I play hard and have a fever. Because playing outdoors, and the sun is very strong, is dark. The dark to again until I went to secondary school students.Haha, I see my senior ever in the same school elementary school.The ability of him a proper sports agent of the school. Which is why I want to be the school's basketball athletes. I will study how to play basketball of NAS NBA famous.But I'm not dropped out. And I am very excited for the sports of my school basketball match at the junior high school, which I was the green.I have to represent the basketball athlete of school until I was 15 years, when I was in grade 4 my dream has come true. I have a basketball athlete of the school.My feelings when representing school athletes. I feel very happy and proud that I can do it, which comes with patience in practice. Because the return from school.I and the friends you have foreign basketball practice so hard to build a reputation and with the school by rehearsing since 17.30 - 20.00 watches daily really tired, but I was happy to do what I love. And then the race day came that day is a day 3 July2557 I and the friends you have to compete at the girls' school glory Kate Sisaket province. I am excited about my race series. It's so beautiful? I need to sleep there almost 1 week. I have found the rival great people.Every day I was there, my mom and dad will be called to ask how I am, and every night I was there, my girlfriend will call all the time. My great encouragement from them. There is another impressionDo you sell meatballs. You are very kind to us. We will go to a patron of uncle every evening. And you you will prepare the beverage to drink กันฟรี, such as water, water longan sours. Say that eating until the blockage.Can't run because I'll vomit, of course!I feel that. I was there and my weight up several kilograms? Haha
.Even though I can't play basketball shot, but I feel happy with the team for the award winning excellence from all ranks 2 7 team. The atmosphere there, and the races, the building veesommaiAfter I came back from that competition. I feel that to develop to go up again. After school I worked harder than ever. Whether it is running, shooting and scoring system, plan to play.AugustProf.2557 the basketball tournament of the students. Held at the school of yasothon Province, yasothon, there are teams compete in all 4 team. I have to compete for the first time, I was very excited, but feel the pressure.Which I and my teammates do fully. The last resistance favourites didn't lose in the finals. The school loeng NOK tha won second Championship win. After returning from the basketball tournament.I need to clear the various tasks to and completed because catch friends and it makes my studies are quite low, I stopped the route varsity basketball in school loeng NOK tha it to devoted to learning more.In the future will be bright!
.Although the time of basketball to my school. Ends and through nearly a year. Now I'm in Grade 5 I devoted to learning to college entrance examination at the ผมชื as like as Sarakham and Khon Kaen.Because I am very happy to play it. Basketball makes me learn many things.