ฉันเกลียดลุงของฉัน ซึ่งเค้าเป็นพี่แ

ฉันเกลียดลุงของฉัน ซึ่งเค้าเป็นพี่แม่ของฉัน
ฉันเกลียดความคิดต่ำๆของคนพวกนี้
ฉันเกลียดที่พวกเขาเมินเฉย
แล้วปล่อยให้แม่ฉันเผชิญคนเดียว
ยายของฉันซึ่งเป็นแม่ของมัน ลุงที่พิการก็คือน้องชายของมัน แม่ฉันแบกไว้คนเดียว
แต่พวกมัน เลือกอยู่กันอย่างมีความสุข
ฉันไม่เข้าใจ ว่ามันเคยมีจิตใต้สำนึกกันไหม
ถูก ทุกคนมีครอบครัวที่ต้องรับผิดชอบ แล้วแม่ฉัน ไม่มีหรือไง ลืมอะไรรึเปล่า ?

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

I hate my uncle, my mother's brother's layout.I hate the idea of the low menI hate that they chill And let my mother confronted alone. My grandmother, who is the mother of it. Uncle that disability is a brother of it. My mother bore it alone. But they Select live together happilyI don't understand how it ever got together under the sense of affection?Is there anyone responsible for families, mother I don't have or won't have forgotten what me?

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

I hate my uncle. Which he is you my mother
I hate the idea of low of these people
I hate that they set aside. And let my mom face alone

.My grandmother, which is its mother. The uncle that disability is his brother, my mother bear alone
but they choose are ย่างมี happy
I don't understand. It was a subconscious?
.Be responsible for all the family. My mother no? Forget?
.