ในการพิจารณาแบ่งกลุ่มภาษาถิ่นย่อยดังกล่าว ผู้วิจัยใช้เกณฑ์พิจารณาจากความแตกต่างของสัทลักษณะของวรรณยุกต์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่ 1 จุดขึ้นไป ทั้งนี้การแบ่งภาษาไทยถิ่นใต้จังหวัดสงขลาออกเป็นภาษาถิ่นย่อยได้ 6 ถิ่นย่อยนี้มาจากความแตกต่างของสัทลักษณะของหน่วยเสียงวรรณยุกต์ที่ 1 วรรณยุกต์ที่ 2 วรรณยุกต์ที่ 3 และวรรณยุกต์ที่ 4