เมื่อฉันมี แมว เป็นเพื่อน ทุกสิ่งทุ

เมื่อฉันมี แมว เป็นเพื่อน
ทุกสิ่งทุกอย่างสามารถเป็นเพื่อนเราได้ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ เมื่ออยู่กับเรานานๆเข้าก็จะเริ่มผูกพันธ์ และรักมันในที่สุด อะไรก็แล้วแต่เมื่ออยู่กับเราก็ครวดูแลรักษามันให้ดีที่สุด ต่อที่ยังมีอยู่บางสิ่งบางอย่างเราก็ลืมคุณค่าของมัน แต่เมื่อวันหนึ่งมันหายไปเราก็จะมองเห็นค่าในที่สุด และเป็นที่ฉันจะพูดถึงในวันนี้ก็คือ แมว สุดที่รักของฉันเอง
ฉันมีแมวอยู่ตัวหนึ่งมันหลงมาอยู่หน้าบ้านของฉัน ตอนนั้นฉันยังอยู่ ม.1-ม.2 อยู่เลย มันผอมมาก ขนฟูไปหมด แล้วตอนนั้นมันยังเด็กๆอยู่เลย มันกลัวฉันมาก ขู่ฉันไม่หยุด ฉันใช้เวลาอยู่นานกว่ามันจะหายกลัว ฉันเอาของกินไปให้มันเยอะแยะ จนมันเริ่มเชื่อใจว่าฉันไม่ทำร้ายมัน มันก็ค่อยๆเดินมาหาฉัน ฉันก็เลยอุ้มมัน แล้วก็ตั้งชื่อให้มันว่าหลง ฉันรักหลงมาก และฉันก็คิดว่าหลงมันก็คงจะรักฉันมากเหมือนกัน ฉันกับหลงเราจะติดกันมาก นอนด้วยกันทุกคืน เวลาที่ฉันทำการบ้านดึกมันก็จะไม่ยอมนอน จะต้องมานั่งเฝ้าและรอเข้านอนพร้อมกับฉันอยู่เป็นประจำ ในทุกวันตอนเช้าหลงมันก็จะค่อยทำหน้าที่เป็นนาฬิกาปลุกให้ฉันในทุกๆเช้า โดยการปลุกของมันคือ มันจะเดินขึ้นมาตรงน่าอกของฉันและใช้เท้าหน้าของมันเขี่ยๆที่หน้าของฉันและพร้อมกับร้องเรียก ถ้าฉันยังไม่ตื่นมันก็จะชอบวิ่งไปที่บนหัวเตียงและกระโดดลงมาที่ฉันจนกว่าฉันจะตื่นเป็นประจำ และในทุกวันที่ฉันกลับมาจากโรงเรียนหลงมันก็จะคอยออกมารอรับฉันที่ทางเดินเป็นประจำทุกวัน และฉันก็ต้องอุ้มมันเข้าบ้านเพราะถ้าฉันไม่อุ้ม มันก็จะนั่งรอและร้องจนกว่าฉันจะอุ้มตลอด เป็นอย่างนี้อยู่ประจำแต่ฉันก็มีความสุขมาก และมันก็ชอบกินขนมมากขนาดไอติมมันยังกิน จะชอบมาแย่งฉันกินอยู่ประจำ มีอยู่หลายครั้งที่ฉันเครียด เศร้าใจ หรือร้องไห้ หลงมันก็จะคอยมานั่งข้างๆและมองหน้าฉันคอยฟังฉันบ่นให้ฟังทุกครั้ง มันจะมานั่งข้างนั่งเสมอ และมันทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก บ้างครั้งฉันรู้สึกว่ามันก็เหมือนคนเข้าไปทุกวัน มันเป็นส่วนหนึ่งในครอบครัวฉันที่ฉันรักมาก ฉันรักเจ้าหลงมาก มาวันหนึ่งมันเกิดป่วยอาการหนักฉันไม่รู้จะทำไงเลยให้มันกินยาพาราที่ฉันละลายน้ำและป้อนให้มันกิน ฉันคิดว่าเดียวมันก็ต้องหายเดียวมันก็ดีขึ้น จนวันต่อมาอาการมันกับแย่ลงตัวมันบวมไปหมดทั้งตัวฉันเสียใจมากฉันรีบนำมันไปหาหมอทันที มันแพ้ยาพารา และไม่นานอาการมันก็เริ่มดีขึ้นแต่ก็ยังไม่หายดีตัวมันยังบวมๆอยู่ และวันสุดท้ายที่ฉันได้อยู่กับมันคือวันที่ฉันกลับจากโรงเรียนและเข้าบ้านช้า วันนั้นฉันลืมนึกมัน ฉันไม่นึกว่ามันจะออกมานั่งรอฉันกับบ้าน ทั้งที่มันก็ยังป่วยมันก็ออกมารอฉัน มันจึงโดนหมาแปดตัวรุมกัด เพราะมันยังป่วยเลยหนีไม่ทัน ตอนนั้นพี่ฉันเป็นออกไปช่วยมัน และอุ้มมันมาที่บ้านพอฉันรู้ข่าวฉันจึงรีบกลับเข้าบ้านทันที ทันทีที่มันได้ยินเสียงฉันมันก็จะพยายามลุกขึ้นพยายามร้อง ฉันรีบเข้าไปอุ้มมันพอมันเห็นฉันไม่นานมันก็ตายไปในออมกอดของฉัน มันยิ่งทำให้ฉันเสียใจและโกธรตัวเองมากถ้าวันนี้ฉันกลับบ้านให้เร็วกว่านี้เรื่องมันก็คงไม่เป็นแบบนี้ ทั้งๆที่ป่วยอยู่แท้ๆ จนถึงตอนนี้ฉันก็ยังรักและคิดถึงมันมาก ฉันเสียใจมากทุกครั้งที่นึกถึงมันฉันแถบจะร้องไห้ทุกครั้งฉันน่าจะนึกถึงมันในวันนั้น

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

When I had cats as a friend. Everything can be friends, we have all. Whether it's people. What animals when it is with us for it and begin to love it in the end, whatever, but when you stay with us, ครว to maintain it, the best. That is also something we have forgotten the value of it. But when one day it disappeared, we would be looking up at last and I'm going to talk about today is my own beloved cat. I have one cat is it just came in front of my house. Now, I'm still 1 m-2 m, is located. It's a very thin fur all over it, then it is also beautiful children are so afraid of me?! Frighten me non-stop I spent more than it fears will disappear. How do I remove the water to keep it until it just started praying the yae I didn't hurt it, it gradually came to find me, I had to absorb it, then give it a name, that revelry. I love lost so much, and I think I will love it just as much as well. I'm very fascinated with each other, we will sleep together every night. When I'm doing homework late at night it will not lie. It must be sitting and waiting to go to bed with me on a regular basis. In the morning, every day is a little long, it serves as an alarm clock for me every morning. By the wake of it is that it will go up on my chest and feet, and a page of it's khia my page and with calls. If I do not wake up, it would be like to run to the bed and jump down to me until I woke up on a regular basis and every day that I come back from school, just keep it out for my daily walk and I want to absorb it into the House, because if I don't soak up it will sit and wait for your.Scream until I will mop up all this is but I am very happy and it was like eating a large pastry I eat like a maman Te comes to catch me live. There are times when I'm stressed or sad crying. Long it will sit side-by-side, and looking ahead, I keep listening to me complain, listen to every time. It will sit alongside the ride, and it makes me feel better. Some times I feel like it is just like people go every day. It is part of my family that I love so much. I love the owner lost a lot from day one it was sick, heavy symptom I do not know how to do it let it eat ya para I let it eat the soluble. I think it would be better as it was lost until days later, symptoms, it was worse for it to swell and is very sorry to see me, I send it to a doctor immediately. It's allergies symptoms for a long time and it was a welcome start to perform better, but it hasn't lost its figures but also the buam. And the last day that I have with it is the day I get back from school and home access is slow. That day I forget to think about it. I don't think it will come out to sit and wait for me to ban both still sick it out waiting for me it hit eight dog-bite crowd because it's a sick not escape at all. It is my brother out to help it and to absorb it at home once I know the news, so I hurry into the House immediately. As soon as I heard it, it just tries to get up to sing. How do I get into it enough to absorb it for a long time, but I don't see it dying in my embrace more savings, it makes me feel bad and today I own many kothon back home faster than the story it would be. In spite of the illness is real, until now I still love and miss it so much. I regret a lot every time you think of it, I cry every time the bar I would think of it in a day.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

When I have a cat friends
.Everything can accompany us all, whether it is a person, animal, object, when live with us so long to start to bond and love it eventually. Whatever C. When we know with care it well.But when one day disappear we will see the end. And as I say today is my beloved cat
.I have a cat, it lost out in front of my house, at that time, I m 1 - M2 is. It's very thin, with fur all over and then it's kids. It was so afraid, threatening ฉันไม่หยุด. I spend a longer than it would be scared. I took the snacks to it a lot. Until it started to trust that I don't hurt it.I carry it and named it lost. I love struck obsessed, and I think it would be fond of me, too. I and lost we together. Sleep together every night, when I was doing my homework at night it will not sleep.Every day in the morning, it will act as an alarm clock struck me every morning in the wake of it. It went straight up my breasts and its front feet and forged my face with a complaint.And every day I came home from school, lost it will wait out in the corridor, waiting for me everyday. And I have to carry it home because if I don't carry. It will sit and cry till I carry all the time.It likes to eat sweets and ice cream it can eat so much Like to take me eat regularly. There are so many times I stress, sad or cry, lost it'll come to sit around and look at me, listen to me complaining about every time, it will sit next to sit.Some times I feel that it is like a man every day. It is a part in my family I love, I love you, obsessed One day it's sick sick I don't know what to do it. I water soluble medicine and enter it to eat.Until then it's bad fit it all swollen body, I am very sorry I take it to a doctor immediately. It lost to aspirin, and soon it was getting better, but still not recovered, it was still swollen.That day, I forget it. I don't think it out, wait for me to the house. Even though it is still sick it out for me. It was being attacked by a dog, eight Because it was sick to escape in time. At the time I was out of it.As soon as they heard my voice, it tries to stand up to sing. I went to carry it when it sees not long it died in and embrace me.When sick enough. Until now I still love and miss it so much. I'm very sorry every time I remember it, I cry every time I should think about the bar it on that day.