ประเพณีการดื่มชาของอังกฤษ ชาวอังกฤษ

ประเพณีการดื่มชาของอังกฤษ
ชาวอังกฤษเป็นชาติที่ดื่มชาเป็นลำดับสองของโลก โดยชาวอังกฤษแต่ละคนดื่มชาคนละประมาณ 2.1 กิโลกรัมต่อปี ซึ่งความนิยมในการดื่มชามีมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 19 โดยเริ่มต้นมาจากอินเดียที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิอังกฤษ แต่ผู้ที่นำประเพณีการดื่มชาเข้ามาในอังกฤษเป็นคนแรกก็คือ แคทเธอรีนแห่งบราแกนซา สมเด็จพระราชินีในสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ ในราวระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1660 ถึง 1670
โดยในระยะแรกนั้น การดื่มชาเป็นประเพณีสำหรับชนชั้นสูงเท่านั้น ไม่ได้แพร่หลายโดยทั่วไปเพราะยังจัดว่าเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย แต่ต่อมาราคาชาเริ่มถูกลง จึงทำให้ประเพณีนี้เผยแพร่ทั่วไปสหราชอาณาจักร
โดยมีการจัดกิจกรรมหรือวัฒนธรรมเกี่ยวกับชามากมาย เช่น มีการจัดสวนชา (Tea garden) ที่เป็นสถานที่ดื่มชาและเดินเล่น หรือการจัดการเต้นรำชา (Tea dance) ที่อาจจะเป็นการเต้นรำตอนบ่ายหรือพลบค่ำ ที่อาจจะรวมทั้งการดูดอกไม้ไฟ, เลี้ยงอาหารค่ำ และจบลงด้วยการดื่มชา
การดื่มชาเป็นมื้ออาหาร
ชาไม่เพียงเป็นแค่เครื่องดื่มเท่านั้น แต่ยังหมายถึงอาหารว่างมื้อบ่าย (Tea meal) ไม่ว่าเครื่องดื่มจะเป็นชาหรือไม่ ประเพณีอีกอย่างหนึ่งทีเคยเป็นที่นิยมคือร้านน้ำชา (tea room) ซึ่งเป็นสถานที่ที่เสิร์ฟชาและสโคน (คล้ายมัฟฟินแต่ไม่หวาน) กับครีมข้น (Clotted cream) ซึ่งเป็นครีมที่ข้นเหมือนเนย และแยมผลไม้ การดื่มชากับสโคนกับครีมและแยม จะเรียกรวมกันว่า “Cream tea” แต่ประเพณีนี้หมดความนิยมลงตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่สอง จึงทำให้การดื่ม Cream tea จึงทำกันแต่ในบางโอกาส
วิธีดื่มชาของอังกฤษ
การดื่มชาในอังกฤษมักจะเป็นชาดำที่เสิร์ฟกับนมและบางครั้งก็น้ำตาลด้วย ส่วนชาแก่ที่เสิร์ฟกับนมและน้ำตาลจำนวนมากในถ้วยใหญ่ที่เรียกว่า “mug” นั้น มักจะเรียกกันว่า “ชาคนงาน” (Builders tea)
โดยทั่วไปแล้วการดื่มชาในอังกฤษจะไม่ใช่วัฒนธรรมชั้นสูงที่ละเอียดอ่อนอย่างที่เข้าใจกันทั่วโลก แต่เป็นเพียงกิจวัตรประจำวันเช่นเดียวกับการดื่มกาแฟของชาติอื่น ตามปกติแล้วชาวอังกฤษก็จะดื่มชากันวันละอาจจะถึงห้าหรือหกถ้วย แต่ก็มิได้หมายความว่าชาวอังกฤษจะไม่มีประเพณีการดื่มชากันอย่างเป็นทางการหรือในโอกาสพิเศษ สำหรับชนชั้นที่ทำมาหากินมีอาชีพกันทั่วไปการพักดื่มชาก็เป็นส่วนสำคัญประจำวัน โดยทั่วไปแล้วนายจ้างก็มักจะอนุญาตให้มีการพักดื่มชาสายครั้งหนึ่งและบ่ายอีกครั้งหนึ่ง

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The tradition of tea drinking English
tea is a British national who is second in the world. British people drink tea, each about 2.1 kg per year. The popularity of tea has existed since the 19th century, starting from India who had been part of the British Empire. But who brought the tradition of drinking tea in England, was the first. Catherine of Braganza. Queen of King Charles I of England in the second decade between approximately 1660 to 1670
in the first phase. Drinking tea is a tradition for the elite only. It has not been generally regarded as luxuries. However, the price was down to tea. This tradition makes public the UK
, with the event or about the culture of tea, such as a garden tea (Tea garden) is a place to drink tea and stroll. Management dance or tea (Tea dance) could be a dance in the afternoon or evening. That may well see the fireworks, dinner. And ended up drinking tea
drinking tea meal is
not just a tea beverages. It also means a light afternoon meal (Tea meal), whether or not drink it as a tea. Another tradition is the ever-popular tea (tea room), which is a place that served tea and scones. (Like muffins, but not sweet) with thick cream (Clotted cream), a thick like cream, butter and jam, fruit, tea and scones with cream and jam. Referred to as the "Cream tea", but this tradition lost its popularity after World War II. Cream tea, the drink, but they do occasionally
drink tea the English way
of drinking tea in England is usually black tea served with milk and sometimes sugar. The tea and served with milk and sugar in a large cup called the "mug" is often referred to as "tea workers" (Builders tea)
In general, drinking tea in England is not high culture profile. soft understood worldwide. But this is just routine, as well as other national drink. Normally, the English went to drink tea a day may be up to five or six cups. But it does not mean that there will not be a British tradition of tea drinking formal or special occasions. For the elite professional livelihood is commonly served tea is an important part of the day. In general, employers were usually allowed to stay, afternoon tea and late once again.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Tea culture of England.The English are the national tea is the second order of the world. By the British each drink tea in different about 2.1 kilograms per year. The popularity of drinking tea has been around since the century 19 by starting from India, who used to be part of the British Empire. But those who brought the tradition of drinking tea in England first is Katherine of Braganza. Queen Majesty King Charles 2 of England in about during the decades 1660 to 1670.The first phase. Drinking tea is a tradition for the aristocracy. Not widely in general because it also is considered as luxuries, but later began to be down, the price of tea Therefore, this tradition is published online.The activities or about tea culture, such as the tea garden (Tea garden) as a place to drink tea, and a walk or dance management tea. (Tea dance) may be dancing the afternoon or dusk. May as well watch fireworks, dinner and end up with a cup of tea.Drinking tea is a meal.The tea not only drinks. But it also means the afternoon snack (Tea meal) whether drink is tea? Another tradition is the ever popular tea shop (tea room), which is a place that served tea and scones (like muffins but not sweet) with a creamy consistency. (Clotted cream) which is a thick cream like butter and jam, fruit, drink tea and scones with cream and jam will เรียกรวมกัน. "Cream tea." but this tradition popularity down since after World War II. The drink Cream tea did, but on occasion.How to drink tea in Britain.Drinking tea in England is usually black tea served with milk and sometimes sugar. The tea is served with milk and sugar for many big cup, known as "Mug", often called "tea workers." (Builders tea).In general, drinking tea in England is not high culture, delicate as understood all over the world. But it is only a routine as well as drinking coffee of another. Normally, the British would drink tea each day may be up to five or six cups. But it does not mean that the English have