คำว่า "ขนม" อาจมาจากคำในภาษาเขมรว่า

คำว่า "ขนม" อาจมาจากคำในภาษาเขมรว่า "หนม" ที่หมายถึงอาหารที่ทำมาจากแป้ง เมื่อลองพิจารณาดูแล้วพบว่าขนมส่วนใหญ่ล้วนทำมาจากแป้งทั้งนั้น โดยมีน้ำตาลและกะทิเป็นส่วนผสม ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่า "ขนม" เพี้ยนมาจาก "ขนม" ในภาษาเขมรก็เป็นได้
ขนมไทยหัตถกรรมความอร่อยที่แสดงออกถึงความอ่อนช้อยของความเป็นไทยตั้งแต่ครั้งอดีตกาลที่ก่อกำเนิดภูมิปัญญาไทยหลากหลายอย่างให้สืบสานต่อทั้งวิถีชีวิตประเพณี วัฒนธรรมที่สามารถนำวัสดุมีอยู่ในท้องถิ่นมาปรุงแต่งเป็นของหวานได้มากหลายรูปแบบจัดเป็นมรดกทางวัฒนธรรมอย่างหนึ่งที่บ่งบอกว่าคนไทยมีลักษณะนิสัยอย่างไร
วิถีชีวิตของคนไทยนั้นเป็นสังคมเกษตรที่มีผลิตผลทางธรรมชาติอยู่มากมายเช่น กล้วย อ้อย มะม่วง รวมไปถึงข้าวเจ้า ข้าวเหนียว ฯลฯ ที่สามารถปรุงเป็นขนม ได้มากมายหลายชนิด เช่น อยากได้ กะทิ ก็เก็บมะพร้าวมาขูดคั้นน้ำกะทิอยากได้ แป้งก็นำข้าวมาโม่เป็นแป้งทำขนมอร่อยๆ เช่น บัวลอยกินกันเองในครอบครัว

ผลลัพธ์ (เขมร) 1:

ពាក្យ "ស្ករ" អាចមកពីភាសាខ្មែរថា "p" ដែលមានន័យថាអាហារដែលធ្វើពីម្សៅ។ នៅពេលដែលអ្នកចាត់ទុកថាភាគច្រើនបំផុតនៃបង្អែមនេះត្រូវបានធ្វើឡើងជាមួយនឹងម្សៅពួកគេ។ ទឹកដោះគោស្ករនិងដូងជាគ្រឿងផ្សំ។ ដូច្នេះវាអាចត្រូវនិយាយថា "ស្ករគ្រាប់" កាឡៃនៃ "បង្អែម" នៅក្នុងភាសាខ្មែរវាមិនមែនជា
ស្ករគ្រាប់ថៃ crafting ឆ្ងាញ់សម្តែងឆ្ងាញ់របស់ប្រទេសថៃចាប់តាំងពីសម័យបុរាណ, ប្រាជ្ញាដើមថៃដើម្បីអនុវត្តល្អផងនៅតាមផ្លូវ។ ប្រពៃណីដែលរស់នៅ វប្បធម៍អាចជាសមា្ភារៈដែលអាចប្រើបាននៅក្នុងមូលដ្ឋានគឺជាបង្អែមបានរៀបចំវិធីជាច្រើនដែលជាបេតិកភ័ណ្ឌវប្បធម៍មួយដែលបង្ហាញថាថៃមានតួអក្សរ, របៀបដែល
របៀបរស់នៅរបស់ប្រទេសថៃគឺជាសង្គមកសិកម្មដែលផលិតធម្មជាតិ។ ច្រើន, ដូចជាចេកស្វាយអំពៅអង្កររួមទាំងអង្ករជាដើមអាចត្រូវបានចម្អិនជាបង្អែម។ ខ្ញុំមានប្រភេទផ្សេងគ្នាជាច្រើននៃទឹកដូងទឹកដោះគោដូង, ដូងដឹងគុណរក្សាវាចង់បាន។ ម្សៅអង្ករម្សៅត្រូវបានកិនទៅជាបង្អែមឆ្ងាញ់ការធ្វើឱ្យគ្រាប់បាល់ដូងមានដូចជាក្រុមគ្រួសារស៊ីសាច់មនុស្ស។