วรรณยุกต์ในภาษาไทย นับเป็นเสียงดนตร

วรรณยุกต์ในภาษาไทย นับเป็นเสียงดนตรีตามตำราภาษาไทยสมัยโบราณ โดยแบ่งออกเป็น ๕ เสียง ได้แก่ สามัญ เอก โท ตรี และจัตวา และมีเครื่องหมายกำกับเสียงวรรณยุกต์ ซึ่งเรียกว่า "วรรณยุกต์" ด้วยเช่นกัน โดยที่เครื่องหมายวรรณยุกต์ อาจไม่ได้บ่งบอกถึงเสียงวรรณยุกต์นั้นเสมอไป เว้นแต่เมื่อกำกับคำเป็น ที่มีพยัญชนะต้นเป็นอักษรกลาง

เสียงวรรณยุกต์ไทยตามหลักภาษาศาสตร์ แบ่งได้ดังนี้[แก้]
เสียงสามัญ (ระดับเสียงกึ่งสูง-กลาง)
เสียงเอก (ระดับเสียงกึ่งต่ำ-ต่ำ)
เสียงโท (ระดับเสียงสูง-ต่ำ)
เสียงตรี (ระดับเสียงกึ่งสูง-สูง)
เสียงจัตวา (ระดับเสียงกึ่งต่ำ-ต่ำ-กึ่งสูง)

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Tonal language in Thailand is counting the music textbook language, ancient by Thailand is divided 5 ordinary Bachelor and masters and doctorate include voice rising and have accent marks vowel, called the "tonal", which marks a vowel sound may not always indicate a vowel, unless when there is a final word directed as a medium font.Thailand, according to the vowel sound linguistic divide as follows: [edit]Sound (high-mid-semi-volume).Audio (sound level low-low a semi).Master Audio (high volume-low)Voice Lance (semi high volume-high)Rising voices (volume, high, low, low-semi-semi)

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Tonal languages ​​in Thailand It is a musical based on the ancient texts Thailand. Divided into five common sounds include undergraduate and graduate majors quarter and marked the tone, called "tone" as well as by the tone markers. May not be indicative of the tone that way. Except when the word is The central character is a consonant tone Thailand by linguists. Divided as follows [the] voice of the ordinary. (High volume semi - center), Donna. (Semi-low volume - low) tone. (High volume - low) Sound Force. (Semi-high volume - high) Commodore. (Semi-low volume - low - semi-high).