ผมเคยยืนอยู่ที่จุดนึง และผมก็ถามตัว

ผมเคยยืนอยู่ที่จุดนึง และผมก็ถามตัวเองว่า ผมมาอยู่ตรงนี้แล้วผมได้อะไรคำตอบแรกที่ตอบกับตัวฉันเองคือความสุขที่เราได้ทำให้กับคนอื่น แต่พอหลายๆครั้งเข้าความสุขก็ยิ่งเพิ่มขึ้น และวันที่ทำให้ผมรู้สึกเจ็บที่สุดก็มาถึง นั่นคือวันที่ชื่อของผมไม่เคยเอ่ยออกไปให้คนอื่นรู้เลย แต่ผมก็ไม่ได้เสียใจมากนะ เพราะว่าอย่างน้อยเหตุการณ์นั่นมันก็ช่วยสอนเราว่าการช่วยคนอื่นมากไปมันก็ไม่ดีกับตัวเราเลย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

I've stood at the point of the whole, and I asked myself whether I was here and I have what the first answer answer to myself, is that we have done to others, but many times, the more happiness and makes me feel sore that day finally arrived, that is, the date of my name has never been mentioned, others know! But I do not regret because I, at least, events that it teaches us how to help others, so it's not good for us at all.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

I used to stand at one point. And I asked myself. I came here, I was the first to respond to what the answer is, I am happy that we have made with others. But many times he enjoyed it even more. And that made me feel I was finally reached. That was the day my name was never mentioned to anyone else knew. But I do not regret much. But at least that event, it would help us a lot to help others, it was not good for us.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

I was standing at some point, and I asked myself. I'm here and I got the answer first answer to myself is the happiness that we made with others. But when several times to happiness increase greatly.That's when my name never say let others know it. But I don't regret. Because at least the event that it helps teach us that help others too much is not good for ตัวเราเลย.