วัยเด็กทุกคนจะมีเรื่องราวต่างๆมากมา

วัยเด็กทุกคนจะมีเรื่องราวต่างๆมากมายเกิดขึ้น แล้วเราก็ลืมมันไป แต่ถ้าเป็นเรื่องราวความประทับ มันจะฝังอยู่ความทรงจำที่เรานึกถึงแล้วภูมิใจในตัวเอง เมื่อฉันอายุ 9 ปี ฉันเรียนอยู่ในโรงเรียนเล็กๆ ฉันเป็นนักเรียนเรียนดีของที่นี้ วันหนึ่งฉันได้ยินอาจารย์วิทยาศาสตร์บอกว่าจะมีการแข่งขันตอบปัญหาวิทยาศาสตร์และดาราศาสตร์ ฉันตัดสินใจลงแข่งขัน ฉันอายุน้อยที่สุดในกลุ่ม เราตอบปัญหาชนะจนได้เป็นตัวแทนเขตพื้นที่การศึกษา ทีมเราได้ได้โจทย์ ให้สร้างสิ่งประดิษฐ์จากวัสดุเหลือใช้ พวกเราคิดไม่ออก มีความกดดันมาก ใกล้ถึงวันส่งผลงานพวกเราก็ยังคิดไม่ออก พวกเราคิดว่าจะไม่ลงแข่งแล้ว พวกเราทะเลาะแรงมาก ระหว่างรอรถกลับบ้านนั่นเอง มีขวดน้ำลอยมาโดนหัวฉัน ฉันมองมันทำให้ฉันคิดได้ว่า "เราจะสร้างหุ่นยนต์จากขวดน้ำนี้แหล่ะ" ฉันบอกเพื่อนช่วยหาขวดน้ำให้มากที่สุด แล้วต่อเป็นหุ่นยนต์ที่คนเข้าไปนั่งได้ ฉันและเพื่อนติดตั้งกลไลบังคับจากด้านในทำให้มันเดินได้ ยกแขนขึ้นลง ในการแข่งขันนั่น กลุ่มเราได้รางวัลชนะเลิศ ได้เป็นตัวแทนของจังหวัด ได้การชื่นชมจากกรรมการว่าเป็น ไอสไตน์ รุ่นจิ๋ว เป็นเด็กที่สร้างหุ่นยนที่อายุน้อยในตอนนั่นฉันและเพื่อนดีใจมากในที่สุดเราก็ทำได้ นี่แหล่ะเหตุการณ์ประสบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ในความทรงจำในวัยเด็กของฉัน นึกถึงที่ไรก็อดอมยิ้มไม่ได้สักที

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Childhood everyone will have a lot of stories, we just forgot it, but if it was it would be a good story buried memories that we think about and proud of themselves. When I was nine years of age, I am studying in a small school. I am a student of class here. One day I heard the teacher say that science is science and astronomical problems answered by race. I decided to post race. My youngest in the group, we won until answered as the education zone. The team we've got a problem, create an artifact from the rest of the materials used we think? There is a lot of pressure as a result of applications date approaches, we still think? We think the race. We argue very strong during the wait to return home themselves. There is a floating water bottles come in my head hit. I look at it, I think that "we will build a robot from a bottle of water, this is it." I told a friend find a bottle of water, and most are robots that people go to. Me and a friend installed a mechanical force from inside the browser, making it easily. Raise the arms up and down in a race there. We have award winning group is representative of the province have to admire from a Director as an edition of tiny children, travellers who created the robots now that I yonthi younger and very glad we were finally done. Here come the great successful event in memory of my childhood. Think of the God once not omyim

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Childhood, everyone will have plenty of stories happen. Then we forget it But the story imprint It's buried memories and remind us proud of myself when I was 9 years old I was in a small school. I was a good student of this. One day I heard a professor say that science is science, and astronomy quiz. I decided to compete I am the youngest in the group We have a problem winning the districts. We have our team To create artifacts from waste materials. We have no idea There is considerable pressure Near the submission date, we still have no idea. We think that it will not compete. We fought a very strong While waiting for the bus back home itself A floating water bottle hit my head. I looked at it, makes me think that. "We will build a robot from the water bottle's it," I told my friend to find a bottle of water as much as possible. Then a robot sat up. My friend and install mechanical force from the inside, making it just raised his arms into the match. We have won the group Has represented the province The Committee appreciated by Einstein as a miniature version of a robot built at that time I was the youngest and I'm very glad we finally did. Is this what the success of the great memories of my childhood. I think that God did not smile once.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

Childhood all have a lot of things happen, and we forget about it, but if the story is a persuasive message. It's buried memories that we think about and proud of myself when I was 9 years. I am studying in school little.One day, I heard a science teacher said that a competition of the science and astronomical, I decided the competition. I was the youngest in grapevine. We answer the problem finally won as educational team has problems.We have no idea. The pressure is very close to the results and we have no idea. We think that is not a race. We were very strong. While waiting for the car home. A bottle of น้ำลอย hit my head, I looked at it made me thinkI told my friends help out a bottle of water as much as possible. Then the robot people to sit. My friend and install mechanisms force from the inside to walk, lift your arms down in that competition, the group we have won.Be appreciated from the director that Einstein miniature was build Asian young at that my friend and I am very glad we finally did it. This event a great success in the memories of my childhood.