แต่โดยที่พระราชบัญญัติความรับผิดทาง

แต่โดยที่พระราชบัญญัติความรับผิดทางละเมิดของเจ้าหน้าที่ พ.ศ. 2539 มิได้บัญญัติไว้ว่าให้มีกำหนดอายุความยาวเท่าไร จึงต้องบังคับตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 448 วรรคแรก “สิทธิเรียกร้องค่าเสียหายอันเกิดแต่มูลละเมิดนั้น ท่านว่าขาดอายุความเมื่อพ้นหนึ่งปี นับแต่วันที่ผู้ต้องเสียหายรู้ถึงการละเมิดและรู้ตัวผู้จะพึงต้องใช้ค่าสินไหมทดแทน หรือเมื่อพ้นสิบปี นับแต่วันทำละเมิด”และวรรคสองที่ว่า “แต่ถ้าเรียกร้องค่าเสียหายในมูลอันเป็นความผิดมีโทษตามกฎหมายลักษณะอาญาและมีกำหนดอายุความทางอาญายาวกว่าที่กล่าวมาไซร้ ท่านให้เอาอายุความที่ยาวกว่านั้นมาบังคับ”

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

But by that Act liability of officer b.e. 2539 did not act that allow aging length? So it must be enforced by the civil and commercial code section 448, paragraph first. "Patent claims the violate the data he posed, but that the lack of an age when retirement one year from the date the damage to abuse and that people will find it must take up the claims or the expiration of ten years from the day the breach" and the second paragraph said, "but if claims for penalties is wrong according to munan law criminal behavior and are given a longer criminal ไซร้. He took the longer it ages. "

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

But by the Tort Liability Act of 2539, authorities have not provided it to age much longer. They must enforce the Civil and Commercial Code, Section 448, first paragraph "claims for damages arising But the data breach. That terminate after one year. The damage from the date of knowledge of the infringement and will realize the need for compensation. Or after ten years From the date of violation "and that the second paragraph. "But if the claims in the underlying which is an offense punishable under the Penal Code and the Criminal longer than the age limit above the ground. Take longer than the age of the force ".