ละครสร้างขึ้นมาจาก ไดอารี่ที่คิโตะ

ละครสร้างขึ้นมาจาก ไดอารี่ที่คิโตะ อายะ เด็กผู้หญิงที่ต่อสู้กับโรคร้ายมาตลอดได้บันทึกไว้ เป็นหนังสือที่เอาไดอารี่ของเธอทั้ง 46 เล่มมาสรุปและพิมพ์จำหน่ายในชื่อ 1 Litre of Tears ที่ทำให้ทุกคนประทับใจ ตอนสิ้นปี 2548 ไดอารี่ 1 Litre of Tears นี้ยังได้สรุปบันทึกที่
คิโตะ ชิโอกะ แม่ของอายะ เขียนเอาไว้ในเรื่อง "อุปสรรคของชีวิต" รวมอยู่ในไดอารี่ 1 Litre of Tears นี้ด้วย และวันที่ 23 พฤษภาคม 1988 อายะทิ้งความประทับใจเอาไว้ในโลกนี้ และเดินทางสู่สรวงสรรค์ รวมอายุได้ 25 ปี ละครเรื่อง 1 Litre of Tears นี้ เป็นละครชีวิตที่ให้กำลังใจกับคนญี่ปุ่น

"ฉันมีชีวิตต่อเพื่ออะไรกันนะ" นี่คือประโยคหนึ่งจาก ไดอารี่ 46 เล่ม ที่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเขียนไว้ตลอดระเวลาที่ต่อสู้กับโรคร้ายที่ไม่มีทางรักษานี้ คิโต อายะ เกิดปี 1962 เป็นโรคที่ชื่อว่า Spinocerebellar Degeneration ซึ่งไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด ในตอนอายุ 14 ปี เป็นโรคที่รักษาได้ยาก อาการของโรคจะทำให้สมองส่วนการรับรู้ จะยังทำงานเป็นปกติ แต่จะค่อยๆเสื่อมลง และควบคุมร่างกายไม่ได้ไปทีละอย่าง ซึ่งไดอารี่ทั้ง 46 เล่มนี้ ก็คือบันทึกการต่อสู้กับโรคตั้งแต่เริ่มมีอาการ จนถึงตอนที่อายะไม่สามารถ ควบคุมแขนของตัวเองให้เขียนได้ เสมือนเป็นเสียงตะโกนที่ร้องขอการมีชีวิตอยู่ต่อ จากส่วนลึกของหัวใจเธอ


"โรคนี้ทำไมถึงเลือกฉันนะ" นี่คืออีก ประโยคหนึ่งจาก ไดอารี่ 46 เล่ม ที่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ทั้งๆที่เป็นโรคที่รักษาไม่หาย แต่ก็ยังพยายามที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปกับโรคร้ายนั้น ทุกๆวันที่ถูกรายล้อมไปด้วย ความรักทั้งของครอบครัว และคนรัก และเพื่อนๆ ที่คอยช่วยเหลือ ร้องไห้และหัวเราะด้วยกัน อยากใช้ชีวิตกันต่อไป เป็นละครชีวิตที่ให้กำลังใจกับคนญี่ปุ่นสมัยนี้



"ร้องไห้เสียน้ำตาไปหนึ่งลิตร" เป็นอีก คำพูดหนึ่งที่ คิโตะ อายะได้พูดกับเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลาย ตอนที่จะลาออกจากโรงเรียนไปอยู่ที่โรงเรียนคนพิการ เนื่องจากไม่อยากทำให้เพื่อนทุกคน ในห้องต้องลำบากใจ เพราะเพื่อนๆในห้องส่วนใหญ่กลัวจะเรียนไม่ทัน จะสอบต่อมหาวิทยาลัยไม่ได้ เพราะอาจารย์ต้องสอนช้าลง เพื่อให้ อายะ สามารถจดตามได้ทัน เนื่องจากเมื่ออายะ เป็นโรคนี้แล้ว ช่วงแรกก็ยังพอเดินได้ปกติ แต่หลังจากนั้นก็เดินได้ยากขึ้น จนในที่สุดเวลาจะเดินต้องนั่งรถเข็น และเวลาเขียนก็ไม่สามารถเขียนได้เร็วเท่าคนปกติ โดยที่จริงๆแล้ว อายะ ไม่อยากจะไปที่โรงเรียนคนพิการ แต่อยากจะอยู่ที่โรงเรียนกับเพื่อนๆ แต่ก็ไม่อยากให้เพื่อนต้องลำบากเพราะตนเอง จึงได้ตัดสินใจลาออก โดยที่เธอได้บอกกับเพื่อนๆว่า กว่าเธอจะตัดสินลาออกได้ ต้องนอนร้องไห้เสียน้ำตาไปหนึ่งลิตร


โรคนี้เป็นโรคที่ยังไม่สามารถรักษาได้ อาการของโรคจะทำให้สมองส่วนการรับรู้ จะยังทำงานเป็นปกติ แต่จะค่อยๆเสื่อมลง และควบคุมร่างกายไม่ได้ไปทีละอย่าง ผู้ที่ป่วยเป็นโรคนี้แต่ละคนจะแตกต่างกันไป บางคนเมื่อเริ่มเป็นโรคนี้อาการจะค่อยๆเป็นหนักขึ้นอย่างช้าๆ แต่สำหรับบางคนอาการของโรคทรุดหนักลงอย่างรวดเร็ว โดยเริ่มทำให้ ขาเดินได้ลำบาก จนต่อมาจะเดินไม่ได้ แขนและมือที่เคยจับเขียนได้ ก็จะค่อยๆจับและเขียนลำบาก จนสุดท้ายก็จะเขียนไม่ได้ การรับประทานอาหารก็จะลำบากขึ้นและจะสำลักบ่อยครั้ง บางคนอาจถึงตายได้เนื่องจากอาหารติดคอ ผู้ป่วยจะต้องมีคนดูแลอย่างใกล้ชิดอยู่เสมอ เพราะยิ่งอาการหนักขึ้นเท่าไหร่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เองมากขึ้นเท่านั้น เป็นโรคที่ยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดว่าเกิดจากอะไร และยังไม่สามารถรักษาจนถึงปัจจุบัน ทำได้เพียงพยายามชลอให้อาการทรุดหนักช้าลงเท่านั้น

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

Drama created from the Ki Bari, Dai Matsumoto Agen ... The fight against the disease, bad girl. books that have been saved as a diary of her entire 46 books summarized and printed in 1 Litre of Tears that name make everyone greeted the end of the year 2548 diary episode 1 Litre of Tears also has a summary note. Ki-Kumamoto Shi mother of ya Prefecture wrote on the title "the obstacles of life" included in the 1 Litre of Tears Diary by May 23 and 1988 left the impression abihu, going on this earth and Heavenly Creations include the age of 25 years of drama 1 Litre of Tears is encouraging life drama with Japan. "ฉันมีชีวิตต่อเพื่ออะไรกันนะ" นี่คือประโยคหนึ่งจาก ไดอารี่ 46 เล่ม ที่เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเขียนไว้ตลอดระเวลาที่ต่อสู้กับโรคร้ายที่ไม่มีทางรักษานี้ คิโต อายะ เกิดปี 1962 เป็นโรคที่ชื่อว่า Spinocerebellar Degeneration ซึ่งไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด ในตอนอายุ 14 ปี เป็นโรคที่รักษาได้ยาก อาการของโรคจะทำให้สมองส่วนการรับรู้ จะยังทำงานเป็นปกติ แต่จะค่อยๆเสื่อมลง และควบคุมร่างกายไม่ได้ไปทีละอย่าง ซึ่งไดอารี่ทั้ง 46 เล่มนี้ ก็คือบันทึกการต่อสู้กับโรคตั้งแต่เริ่มมีอาการ จนถึงตอนที่อายะไม่สามารถ ควบคุมแขนของตัวเองให้เขียนได้ เสมือนเป็นเสียงตะโกนที่ร้องขอการมีชีวิตอยู่ต่อ จากส่วนลึกของหัวใจเธอ "This disease, why choose me!" Here's another one from the diary of one of the books the girl 46. In spite of the treatment is not lost but is still trying to live here with the fatal disease. Every day that is surrounded by. The love of family and love ones and friends who help crying and laughing together, he wants to live. As the drama of life in contemporary Japan, discouraged with this. "ร้องไห้เสียน้ำตาไปหนึ่งลิตร" เป็นอีก คำพูดหนึ่งที่ คิโตะ อายะได้พูดกับเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลาย ตอนที่จะลาออกจากโรงเรียนไปอยู่ที่โรงเรียนคนพิการ เนื่องจากไม่อยากทำให้เพื่อนทุกคน ในห้องต้องลำบากใจ เพราะเพื่อนๆในห้องส่วนใหญ่กลัวจะเรียนไม่ทัน จะสอบต่อมหาวิทยาลัยไม่ได้ เพราะอาจารย์ต้องสอนช้าลง เพื่อให้ อายะ สามารถจดตามได้ทัน เนื่องจากเมื่ออายะ เป็นโรคนี้แล้ว ช่วงแรกก็ยังพอเดินได้ปกติ แต่หลังจากนั้นก็เดินได้ยากขึ้น จนในที่สุดเวลาจะเดินต้องนั่งรถเข็น และเวลาเขียนก็ไม่สามารถเขียนได้เร็วเท่าคนปกติ โดยที่จริงๆแล้ว อายะ ไม่อยากจะไปที่โรงเรียนคนพิการ แต่อยากจะอยู่ที่โรงเรียนกับเพื่อนๆ แต่ก็ไม่อยากให้เพื่อนต้องลำบากเพราะตนเอง จึงได้ตัดสินใจลาออก โดยที่เธอได้บอกกับเพื่อนๆว่า กว่าเธอจะตัดสินลาออกได้ ต้องนอนร้องไห้เสียน้ำตาไปหนึ่งลิตร โรคนี้เป็นโรคที่ยังไม่สามารถรักษาได้ อาการของโรคจะทำให้สมองส่วนการรับรู้ จะยังทำงานเป็นปกติ แต่จะค่อยๆเสื่อมลง และควบคุมร่างกายไม่ได้ไปทีละอย่าง ผู้ที่ป่วยเป็นโรคนี้แต่ละคนจะแตกต่างกันไป บางคนเมื่อเริ่มเป็นโรคนี้อาการจะค่อยๆเป็นหนักขึ้นอย่างช้าๆ แต่สำหรับบางคนอาการของโรคทรุดหนักลงอย่างรวดเร็ว โดยเริ่มทำให้ ขาเดินได้ลำบาก จนต่อมาจะเดินไม่ได้ แขนและมือที่เคยจับเขียนได้ ก็จะค่อยๆจับและเขียนลำบาก จนสุดท้ายก็จะเขียนไม่ได้ การรับประทานอาหารก็จะลำบากขึ้นและจะสำลักบ่อยครั้ง บางคนอาจถึงตายได้เนื่องจากอาหารติดคอ ผู้ป่วยจะต้องมีคนดูแลอย่างใกล้ชิดอยู่เสมอ เพราะยิ่งอาการหนักขึ้นเท่าไหร่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เองมากขึ้นเท่านั้น เป็นโรคที่ยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดว่าเกิดจากอะไร และยังไม่สามารถรักษาจนถึงปัจจุบัน ทำได้เพียงพยายามชลอให้อาการทรุดหนักช้าลงเท่านั้น

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Drama created out His diary Aya Kato girls who struggle with the disease throughout recorded. The book is a memoir of her 46 books were summarized and published in a 1 Litre of Tears that impressed everyone at the end of 2548 autobiography 1 Litre of Tears also summary records
Kitchener Yamato Nishio's mother, Aya. Write it down in "Obstacles of life" included in this diary 1 Litre of Tears and on May 23, 1988 Aya leave the impression out of this world. And a trip to paradise the age of 25 years, the drama 1 Litre of Tears is a drama that encouragement to the Japanese people , "I live to do it," This is a sentence from the diary of 46 books, a girl wrote. Keep up the fight against this incurable disease that kills Aya was born in 1962, the disease was named. Spinocerebellar Degeneration of unknown causes at the age of 14 years is evident in the treatment of rare diseases. Symptoms of the disease can cause brain awareness. It also works as usual But gradually deteriorate And not to individually control the body. The 46 volumes of the diary is to fight the disease since the onset. So far, Aya can not. Arms control of himself to writing. Shouts as requested live. From the depths of her heart , "Why do I have this disease," This is another sentence of 46 diary book that girl. In spite of the disease is incurable. But he also tries to live next to that disease. Every day that they are surrounded by. The love of family and loved ones and friends to help. Crying and laughing together Want to live next Drama is life with the people of Japan for their support of this "crying tears to one liter," a word that he has spoken with Aya Kato high school classmate. Where to quit school to a school for the disabled. Because not everyone wants to make friends. In the embarrassment Because I fear the most will not. The university will not Because teachers must teach to Aya can take to slow down the pace. When Aya As this disease First, it has enough to walk normally. But after walking more difficult. Eventually the time will be a wheelchair. And the author can not write as fast as normal. By Aya really did not want to go to school for the disabled. I wanted to stay at school with friends. But I do not want to make trouble for themselves. Decided to resign By that she had told friends that. Over her decision to leave. I have cried tears to one liter disease is a disease that is not curable. Symptoms of the disease can cause brain awareness. It also works as usual But gradually deteriorate And not to individually control the body. Patients with this disease each will vary. Some people with this disease when the symptoms will gradually become heavier and more slowly. But for some people the symptoms of disease exacerbations sharply. By making Legs, difficulty walking She would later walk. Arm and hand had been caught writing. It will gradually catch and writing difficulties. Finally, it will not. Eating it and seemed to choke up frequently. Some people might die because of food stuck in the throat. The patient has to be closely monitored at all times. Even more serious because it was not able to do it more. The disease is not yet known exactly what causes that. It can not be maintained to the present. Just try to slow down only a symptom exacerbations.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

The drama made from diary kitou Aya, the girl that fighting the disease always saved. The book brought her diary and 46 books come to a conclusion and type distribution in the name 1 Litre of Tears makes all people impressed at the end of the year, 25481 Litre of Tears also summary record
.Kito, Shi OGA, mother of Aya wrote in "the obstacles of life" included in the diary 1 Litre of Tears too, and date 23 May 1988 Aya left an impression in the world. And the journey to heaven, including age 25 years drama 1 Litre of.This drama is encouraging with the Japanese
.
."I live for." this is a sentence from the diary 46 books. Where a girl wrote all the time fighting the disease that has no cure. Kitou Aya was born in the year of 1962 is named Spinocerebellar. Degeneration.