อันนี้เป็นนิทานพื้นบ้านประเทศบรูไนค

อันนี้เป็นนิทานพื้นบ้านประเทศบรูไนค่ะ เรื่องภูเขาทองคำ

มีภูเขาใหญ่มหึมาลูกหนึ่งที่ปกคลุมไปด้วยทองคำและสิ่งมีค่ามากมาย ใครๆ ต่างก็เรียกภูเขาลูกนี้ว่าภูเขาทองคำ มันสามารถเคลื่อนที่ไปไหนๆ ซึ่งหากภูเขาลูกนี้ไปหยุดนิ่งที่เมืองใด เมืองนั้นก็จะร่ำรวยมั่งคั่งขึ้นมาทันที ภูเขาลูกนี้ยังเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ เพื่อจะหาสถานที่ที่ดีและผู้คนมีคุณธรรมมากพอ
ภูเขาทองคำล่องไปตามท้องทะเลจนเห็นหมู่บ้านเล็กๆ ริมน้ำแห่งหนึ่งตั้งอยู่บนฝั่งด้านตะวันออกเฉียงใต้ ภูเขาทองคำได้เห็นความมีชีวิตชีวาของผู้คนที่นี่ ผู้ชายทำงานอย่างหนักและผู้หญิงก็เลี้ยงดูลูกอย่างดี ผู้คนมีคุณธรรม ภูเขาจึงเคลื่อนตัวไปใกล้ๆ
ขณะที่กำลังจะถึงฝั่งภูเขาทองคำก็ได้ยินเสียงเล็กๆ ร้องไห้อยู่กลางน้ำ มันคือข้าวที่น่าสงสาร ข้าวบอกกับภูเขาว่า “ฉันเกิดมาเพื่อให้คนกินฉัน แต่คนที่นี่กลับทิ้งฉันลงน้ำ” ภูเขาโกรธมากบอกว่า “เราควรให้เกียรติกัน อย่างเช่นที่คนพวกนั้นทำกับเธอ เขาก็ไม่สมควรได้รับความมั่งคั่งจากฉันเช่นกัน” ภูเขาจึงรับข้าวเม็ดนั้นขึ้นมารวมกับสมบัติทั้งหมดแล้วเคลื่อนหนีจากหมู่บ้านนั้นไป นับจากนั้นมาก็ไม่ม่ใครเห็นภูเขาทองคำอีกเลย

ผลลัพธ์ (มาเลย์) 1:

Ini adalah cerita rakyat Brunei saya. Gunung-gunung gunung, bola gergasi ditutup dengan emas dan perkara berharga ramai orang memanggil gunung ini pergunungan. Ia boleh dipindahkan ke mana-mana Jika gunung ini untuk menghentikan mana-mana bandar. Kekayaan bandar akan datang tidak lama lagi. Gunung ini juga bergerak dengan mantap. Untuk mencari tempat yang lebih baik dan orang-orang yang cukup moral. gunung hiliran ke laut sehingga anda melihat sebuah kampung kecil. Terletak di pantai di Timur Selatan. Gunung untuk melihat kekayaan penduduk di sini. Lelaki dan wanita telah bekerja keras untuk membesarkan anak-anak juga. Orang ramai moral Gunung bergerak begitu dekat. manakala pergi ke gunung, dia mendengar suara yang kecil. Menangis di tengah-tengah Ia adalah beras miskin Rice berkata kepada gunung "Saya dilahirkan untuk membuat orang makan saya. Tetapi orang-orang di sini untuk membuang saya ke laut, "kata gunung marah. "Kami perlu menghormati Seperti yang orang telah dilakukan kepadanya. Dia tidak berhak kekayaan daripada saya juga, "gunung jadi tablet tanah liat yang datang dengan semua khazanah dan bergerak daripada kampung itu. Sejak itu, tiada siapa yang melihat gunung lagi.