ศีล คือ ปกติของความเป็นมนุษย์ ศีล แ

ศีล คือ ปกติของความเป็นมนุษย์
ศีล แปลว่า ปกติ ผู้ที่มีศีลจึงหมายถึงผู้ที่เป็นคนปกติ เป็นมนุษย์ที่ปกติ ความปกตินั้นเป็น พื้นฐานของความสงบเรียบร้อยของทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งสิ่งที่มีชีวิต และสิ่งไม่มีชีวิต แต่เมื่อใดเกิดความไม่ปกติ ขึ้น ความยุ่งยาก ความเดือดร้อนหรือเสียหายย่อมเกิดขึ้นตามมา เช่น ดวงอาทิตย์ปกติจะส่องสว่าง ในเวลากลางวันเป็นปกติ ถ้าตราบใดที่พระอาทิตย์ยังส่องแสงเป็นปกติอยู่อย่างนี้ เราทั้งหลายก็ยังมีชีวิต ที่สงบสุขอยู่ตราบนั้น แต่หากวันใดพระอาทิตย์เกิดความผิดปกติขึ้นมา คือไม่ส่องแสงในเวลากลางวันดังที่ เคยเป็นมา การงานย่อมเสียหาย ความวุ่นวายก็จะเกิดขึ้น เพียงการเกิดสุริยุปราคา การงานก็เสียหาย ไม่น้อย หรือฤดูฝนปกติฝนจะต้องตก การทำเกษตรจึงสามารถทำไปได้อย่างเต็มที่ แต่หากปีใดที่ถึงฤดูฝน แล้วฝนกลับไม่ตก ปีนั้นก็กลายเป็นปีที่ผิดปกติไป และสิ่งที่เกิดตามมาคือข้าวยากหมากแพง พืชผลทาง การเกษตรก็เสียหายคนเราก็เช่นกัน ถ้ามีความเป็นปกติ การดำเนินชีวิตก็มีแต่ความสงบสุข สังคมก็อยู่อย่างปกติ เรียบร้อย แต่วันใดที่คนปกติกลายเป็นคนไม่ปกติไป เมื่อนั้นความทุกข์ ความเดือดร้อนย่อมเกิดขึ้น ทั้งต่อตนเองและบุคคลที่อยู่รอบข้างด้วย อะไรคือความเป็นปกติของมนุษย์ และอะไรคือความผิดปกติของมนุษย์ ศีล 5 คือปกติของความเป็นมนุษย์ หรือมนุษยธรรม คือธรรมที่ทำให้เป็นมนุษย์ ผู้ที่ผิด ศีลก็ชื่อว่า เป็นคนที่ผิดปกติไป
ศีล 5 เป็นคุณธรรมพื้นฐาน
ศีล 5 เป็นคุณธรรมพื้นฐาน เป็นเครื่องช่วยควบคุมกายวาจาของมนุษย์ให้เรียบร้อย เพื่อ ให้มนุษย์อยู่ร่วมกันในสังคมอย่างสงบสุขพอสมควร หากมีผู้ใดทำผิดศีลข้อใดข้อหนึ่ง หรือหลายข้อแล้ว ก็จะแสดงพฤติกรรม หรือการกระทำที่ผิดปกติของมนุษย์ออกมา ซึ่งจะก่อให้เกิดความสับสนวุ่นวายเกิด ความเดือดร้อนทั้งต่อตนเอง หมู่คณะ และสังคมส่วนรวม
ศีล 5 เกิดขึ้นจากสามัญสำนึกของมนุษย์
ศีล 5 เกิดขึ้นจากสามัญสำนึกของมนุษย์ ที่ปรารถนาจะอยู่ในสังคมได้อย่างสงบสุข ปลอดภัย โดยไม่ต้องหวาดระแวงหรือกลัวอันตราย หรือกลัวว่าจะถูกเบียดเบียนทำร้าย ไม่ว่าจากใคร หรือด้วยวิธีใดก็ตาม
ศีล เป็นมหาทาน
การรักษาศีล ไม่เพียงเป็นการรักษาความเป็นปกติของความเป็นมนุษย์ หรือเพื่อรักษากฎเกณฑ์ ในการอยู่ร่วมกันในสังคมเอาไว้เท่านั้น แต่ยังเป็นการให้ทานที่มีคุณค่ายิ่งกว่าการให้วัตถุใดๆ ทั้งสิ้น เพราะในขณะที่ใครคนหนึ่งรักษาศีล ทุกชีวิตจะได้รับประโยชน์อันมหาศาล นั่นคือได้รับความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สินทันที กล่าวคือ

เมื่อเรารักษาศีลข้อที่ 1 คือ ไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ย่อมได้ชื่อว่า ให้ชีวิต ให้ความปลอดภัยแก่ชีวิต ของสรรพสัตว์ทั้งหลาย เป็นการให้สิ่งที่สูงค่ายิ่งกว่าทรัพย์ใดๆ

เมื่อเรารักษาศีลข้อที่ 2 คือ ไม่ลักทรัพย์ ย่อมได้ชื่อว่า ให้ความปลอดภัยแก่ทรัพย์สินของผู้อื่น เป็นการให้ฐานะความเป็นอยู่อันมั่นคง

เมื่อเรารักษาศีลข้อที่ 3 คือ ไม่ประพฤติผิดในกาม ย่อมได้ชื่อว่า ให้ความสุข ให้ความปลอดภัย แก่บุตร ธิดา ภรรยา สามีของผู้อื่น เป็นการให้ความคุ้มครองแก่สถาบันครอบครัวอย่างดีที่สุด

เมื่อเรารักษาศีลข้อที่ 4 คือ ไม่กล่าวคำเท็จ ย่อมได้ชื่อว่า ให้ความจริงแก่ผู้อื่น ทำให้เกิดความสบายใจในการดำเนินชีวิต โดยไม่ต้องหวาดระแวงซึ่งกันและกัน

เมื่อเรารักษาศีลข้อที่ 5 คือ ไม่ดื่มสุราเมรัย ย่อมได้ชื่อว่า ให้ความปลอดภัยแก่ทุกสิ่ง เพราะคนที่ประมาทขาดสตินั้น สามารถทำความชั่วได้ทุกอย่าง จะฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม หรือพูดเท็จก็ทำได้ทั้งสิ้น

การรักษาศีล จึงเป็นบุญอันพิเศษอย่างยิ่ง เพราะได้ทั้งบุญจากการบำเพ็ญมหาทาน และบุญจากการรักษาศีล และนี่เป็นเพียงศีล 5 อันเป็นเบื้องต้นเท่านั้น หากรักษาศีลในข้อที่สูงยิ่งขึ้นไป ย่อมเป็น มหาทานอันยิ่งใหญ่ เป็นบุญอันยิ่งใหญ่ ที่สามารถชำระจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์ อย่างสุดที่จะประมาณได้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

คือปกติศีลของความเป็นมนุษย์ศีลแปลว่าได้ปกติ เป็นมนุษย์ที่ปกติความปกตินั้นเป็น ทั้งสิ่งที่มีชีวิตและสิ่งไม่มีชีวิต แต่เมื่อใดเกิดความไม่ปกติขึ้นความยุ่งยาก เช่นดวงอาทิตย์ปกติจะส่องสว่างในเวลากลางวันเป็นปกติ เราทั้งหลายก็ยังมีชีวิตที่สงบสุขอยู่ตราบนั้น คือไม่ส่องแสงในเวลากลางวันดังที่เคยเป็นมาการงานย่อมเสียหายความวุ่นวายก็จะเกิดขึ้นเพียงการเกิดสุริยุปราคาการงานก็เสียหายไม่น้อยหรือฤดูฝนปกติฝนจะต้องตก แต่หากปีใดที่ถึงฤดูฝนแล้วฝนกลับไม่ตกปีนั้นก็กลายเป็นปีที่ผิดปกติไป พืชผลทางการเกษตรก็เสียหายคนเราก็เช่นกันถ้ามีความเป็นปกติการดำเนินชีวิตก็มี แต่ความสงบสุขสังคมก็อยู่อย่างปกติเรียบร้อย เมื่อนั้นความทุกข์ความเดือดร้อนย่อมเกิดขึ้น อะไรคือความเป็นปกติของมนุษย์และอะไรคือความผิดปกติของมนุษย์ศีล 5
คือปกติของความเป็นมนุษย์หรือมนุษยธรรมคือธรรมที่ทำให้เป็นมนุษย์ผู้ที่ผิดศีลก็ชื่อว่าเป็นคนที่ผิดปกติไปศีล5
เป็นคุณธรรมพื้นฐานศีล5 เป็นคุณธรรมพื้นฐาน เพื่อ หากมีผู้ใดทำผิดศีลข้อใดข้อหนึ่งหรือหลายข้อแล้วก็จะแสดงพฤติกรรม เดือดร้อนทั้งความต่อตนเองและหมู่คณะสังคมส่วนรวมศีล 5 เกิดขึ้นจากสามัญสำนึกของมนุษย์ศีล5 เกิดขึ้นจากสามัญสำนึกของมนุษย์ ปลอดภัย กลัวว่าได้หรือจะถูกเบียดเบียนทำร้ายไม่ว่าได้จากเนชั่ใครหรือด้วยวิธีใดก็ตามศีลเป็นมหาทานหัวเรื่อง: การรักษาศีล หรือเพื่อรักษากฎเกณฑ์ ทั้งสิ้นเพราะในขณะที่ใครคนหนึ่งรักษาศีลทุกชีวิตจะได้รับประโยชน์อันมหาศาล คือกล่าวเมื่อเรารักษาศีลข้อที่ 1 คือไม่ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตย่อมได้ชื่อว่าให้ชีวิตให้ความปลอดภัยแก่ชีวิตของสรรพสัตว์ทั้งหลาย 2 คือไม่ลักทรัพย์ย่อมได้ชื่อว่า 3 คือไม่ประพฤติผิดในกามย่อมได้ชื่อว่าให้ความสุขให้ความปลอดภัยแก่บุตรธิดาภรรยาสามีของผู้อื่น 4 คือไม่กล่าวคำเท็จย่อมได้ชื่อว่าให้ความจริงแก่ผู้อื่น 5 คือไม่ดื่มสุราเมรัยย่อมได้ชื่อว่าให้ความปลอดภัยแก่ทุกสิ่งเพราะคนที่ประมาทขาดสตินั้นสามารถทำความชั่วได้ทุกอย่างจะฆ่าสัตว์ลักทรัพย์ประพฤติผิดในกาม จึงเป็นบุญอันพิเศษอย่างยิ่งเพราะได้ทั้งบุญจากการบำเพ็ญมหาทานและบุญจากการรักษาศีลและนี่เป็นเพียงศีล 5 อันเป็นเบื้องต้นเท่านั้นหากรักษาศีลในข้อที่สูงยิ่งขึ้นไปย่อมเป็นมหาทานอันยิ่งใหญ่เป็นบุญ อันยิ่งใหญ่ อย่างสุดที่จะประมาณได้