เสียงคลื่นซัดสาด มองเห็นไกลสุดขอบฟ้

เสียงคลื่นซัดสาด มองเห็นไกลสุดขอบฟ้า
มีทะเลทุกเวลาแต่บางทีไม่มีเธอ
คลื่นซัดหาฝั่งเหมือนใจร่ำคร่ำครวญหา
จากกันไปตามเวลาจากกันให้เธอสุขใจ
*แต่ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉันพร่ำบอกให้เธอเข้าใจ
เพราะรักจริงจริง รักคือการให้ฉันให้เธอ
**จะมีใครบ้างหนอ ที่พอเห็นใจ ความรักสับสนในใจเสมอ
ถึงคร่ำครวญหา กลับมาเหมือนเคย แต่พอเจอเธอต้องยิ้ม
สุขใจ ขอเพียงแต่ให้เธอสบาย เท่านั้นก็พอ
(*,**)
ฉันคิดถึงเธอ ไม่อาจบอกกับใครเขา อยู่กับใจของตัวเรา
อยู่ในความคำนึงผู้เดียว ฉันคิดถึงเธอ

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The sound of gentle waves. See beyond the horizon: the sea all the time, but perhaps not her
waves to the shore as I hit lament for
from the time from her happy
* but not okay I din say to her
.I love it. I love her
** is to be sympathetic, love who shoots enough confusion in mind: to weep for. Back as ever. But I need to see her happy
. I just give her comfort. Only enough
(*, **)
.I think she could not tell who he was. To mind in regard ourselves
alone. I miss you
.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

Sound of lapping waves. See the sea horizon, there are far more powerful all the time, but maybe there is no blame on her side as the waves are for
goodbye to moan out hum
. over time, from her happy
* but it doesn't matter. That's ok I understood her to say without limit
Because true love true love is to let me give her
**, there is enough sympathy:? Love always confusion
back to hum to moan for like ever but found she must smile
happy but let's just give her only comfort was enough
(*, *)
.I think she might say no to anybody, he's are with us what you're looking for a single-user
. I think she

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

sound of the waves beat against the far end of the skyline overlooking the sea
all the time, but perhaps she does not have a rolling waves to shore
จร่ำ like a groan from
to find. By the time from each other, but she happily
* All right it's all right, I told her I understand rhetoric
my love for the truth, I really love is that she will have a
* * who have enough sympathy for the confusion in my mind
always came back to him, moaning as it was, but as soon as she had to be happy to just let her smile
only comfortable enough
( * , * )
I think she could not say with whom he is the mind of the mind, we are in the same
I think she