เรียงความเรื่อง พ่อของฉันพ่อผู้ให้ก

เรียงความเรื่อง พ่อของฉัน
พ่อผู้ให้กำเนิดเรามา คอยเลี้ยงดูอบรมสั่งสอนเราให้เป็นคนดี ครอบครัวของฉันไม่รวยแต่พอมีพอกิน พ่อไม่ได้หล่อเหมือนซุปเปอร์สตาร์ แต่พ่อหล่อที่สุดในใจฉันแล้ว ตั้งแต่โตมาฉันไม่ได้ได้บอกรักพ่อเลย และพ่อก็ไม่เคยบอกรักฉัน ฉันไม่ค่อยสนิทกับพ่อ ฉันรู้ว่าพ่อก็รักฉันเพราะไม่มีพ่อคนไหนหรอกที่ไม่รักลูกของตัวเอง พ่อรักฉันแต่พ่อไม่แสดงออกมาหรือพูดมันออกมา บางครั้งเราไม่จำเป็นที่ต้องบอกรักกัน แค่การกระทำก็ทำให้รู้ว่ารักหรือเปล่า พ่อยอมเหนื่อยยอมทำงานหนักเพื่อแลกกับเงิน เอาเงินมาให้ลูกเรียนหนังสือ บางครั้งฉันก็สงสารที่พ่อต้องไปทำงานไกลๆแล้วนานๆทีจะกลับมาบ้าน นานๆทีฉันจะได้เห็นหน้าพ่อ การที่พ่อไปทำงานไกลๆขับรถไปเองมันก็เสี่ยงกับอันตรายหลายๆเรื่องฉันเป็นห่วงพ่อ หนูขอบคุณนะพ่อที่ทำงานหนักเพื่อให้หนูได้เรียนหนังสือ
เมื่อ 2 ปีที่แล้วฉันได้มีโอกาสไหว้กราบเท้าพ่อ มันเป็นครั้งแรกที่ฉันทำให้พ่อ ฉันคิดว่าในชีวิตนี้ฉันคงไม่ได้กราบเท้าพ่อหรอก แต่มันฉันก็ได้ทำไปแล้ว ครั้งนั้นฉันยังจำได้ดีเลย พ่อร้องไห้ด้วย ฉันรู้นะว่าพ่อซึ้ง ฉันก็หวังว่าพ่อจะจำครั้งนั้นได้ด้วย ฉันรู้ว่าฉันไม่ใช่ลูกที่ดีมากแต่ฉันก็รักพ่อมากนะ
อ้อมกอดของพ่อที่มีให้ฉัน รอยยิ้มที่พ่อยิ้มออกมาให้ฉัน มันก็ทำให้ฉันมีความสุข ฉันอยากให้พ่อยิ้มเยอะๆ ฉันรู้ว่าพ่อเครียดกับเรื่องงานและเรื่องที่เข้ามาในชีวิตมากมาย ถึงพ่อจะเหนื่อยหรือท้อ แต่ฉันนี่แหละที่จะอยู่ข้างๆพ่อตลอดไป ขอบคุณพ่อที่ทำให้ฉันได้มีวันนี้
ฉันรักพ่อ