เรื่องที่ฉันจะเล่าเป็นเรื่องที่น่าอ

เรื่องที่ฉันจะเล่าเป็นเรื่องที่น่าอายมาก เกิดขึ้นประมาณสองสัปดาห์ที่แล้ว ช่วงปลายเดือนกันยายน ที่หอพักของฉันตอนประมาณห้าโมงเย็น เรื่องมีอยู่ว่าฉันเผลอหลับไปตอนประมาณบ่ายสาม เเละคิดว่าจะพักสายตาแป๊ปเดียว เเต่ว่าพักไปพักมาเลยหลับยาว แล้วมาสะดุ้งตื่นตอนที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง เพื่อนของฉันโทรมาถามว่าจะมาเรียนไหม ฉันจึงมองนาฬิกาเห็นว่าได้เวลาเข้าเรียนแล้ว และได้ถามเพื่อนว่าอาจารย์มาสอนยัง พอได้ยินเพื่อนบอกว่าอาจายร์มาสอนแล้ว เท่านั้นแหละรีบกระโดลงจากเตียง แล้วล้างหน้าแปรงฟันเก็บของออกจากหอพัก ด้วยความรีบเลยทำให้ไม่ได้มองว่าประตูกระจกปิดอยู่ จากที่เดินอยู่ก็รีบวิ่งแล้วชนประตูเข้าอย่างจัง มีเพื่อนร่วมหอพักนั่งติวหนังสืออยู่ เมื่อเห็นฉันเดินชนพวกเขาหัวเราะ และถามว่าเจ็บไหม ในใจฉันคิดว่าชนแรงขนาดนี้ไม่เจ็บก็ไม่ใช่คนแล้ว แต่ปากบอกไปว่าไม่เจ็บค่ะแค่นี้เอง จากนั้นฉันจิึงรีบวิ่งไปขึ้นรถและขี่ออกไปจากหอพักอย่างด่วน เรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่ทำให้ฉันไม่กล้ามองหน้าเพื่อนร่วมหอพักเลย เวลาเห็นเพื่อนร่วมหอพักนั่งติวหนังสือกันอยู่ฉันก็จะรีบ และวิ่งและรีบขึ้นห้อง มันเป็นประสบการณ์ที่ทำให้ไม่มีวันลืม และยังเป็นเรื่องเตือนใจจนถึงทุกวันนี้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

I told a story it is very embarrassing. Occurred about two weeks ago by the end of September at my dormitory about five steps: There are stories that I accidentally slept about 3 steps. And I think the eyes of the guests stay only paep. long asleep, awakening the shock of hearing ringing. My friends call to ask whether the lesson? I looked at the clock to see that it's time to go, and asked a friend if I hear teachers to teach phueanbok how to teach only adidas laeripkra chai domain into the wash, brush teeth, put out from the dormitory by rushing past a glass door that cannot be turned off. From the inside it's quite comprehensive and collision rushing jungle. With fellow dorm seat is guided practice. When you see me walking, they laughed and asked if butt hurt? In the midst of this size I think the butt strength does not hurt, it's not the people, but not hurt, I just pakbok to say this and then I'm a car and rushing to nowhere, riding out from the dormitory, quick example. It's the story that makes me not willing to look at the page dorm mate at all. Time see teammates sitting in a dormitory and guided practice books, I will rush and rush and rush. It is not that, and it's also a reminder to this day.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The story I will tell is very embarrassing. Occurred about two weeks ago. By late September At my dorm at about five o'clock. The story is that I went to sleep at about the ninth. Were thought to be only a minute rest breaks. But that's not going to stay long nap. Then I woke up when I heard the phone ringing. My friend called and asked me to come. I looked at the clock and saw it was time to attend. And ask the teachers to teach. I heard a friend say that he's come to teach guys. The only thing I Krado off the bed. Then wash your face, brush your teeth to keep out of the dorm. The dispatcher did not look that makes glass doors off. From walking in the door, then rushed at me. There are dorm-mates sitting tutoring. When people see me walking them laugh. And asked if it hurts I'm thinking that this is not the force it was not already. But I say that I just do not hurt yourself. Then I Hiึ be rushed to the car and ride away from the dorm urgent. It is this that makes me not dare look at my dorm-mates. The dorm-mates enjoy time together I will definitely tutoring. Hurry up and running and rooms It is an experience that will never be forgotten. It also became a sign to this day.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 3:

What I said is very embarrassing. Occurring about two weeks ago, late September at my dorm at about five o'clock. There is a story that I fell asleep at about three.But the rest go come on sleep length. And wake up when I hear the phone ring. My friend called to ask to learn? I looked at the clock that class. And ask your teacher to teach.And the only โดลง from the bed. And wash my face and brush my teeth clean out your dormitory. With such that did not consider the glass door is closed. From walking ran and crashed the door hard. With your roommates sat tutoring.And asked, does it hurt? In my heart I thought hit hard hurt is not. But the mouth said hurt. That's all. Then ฉันจิึ hurried to run in the car and rode away from the dormitory immediately.When I see your roommates sit studying together, I'll quickly and run and hurry up the room. It is an experience that will never forget. And it is also remind until today.