วันที่อับอายมากที่สุดคือช่วงที่ผมอย

วันที่อับอายมากที่สุดคือช่วงที่ผมอยู่ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ตอนนั้นผมพึ่งกลับมาจากการเรียนพิเศษ ผมกำลังนั้งคิดว่าจะขึ้นรถบัสกลับหรือให้พ่อมารับ ผมจึงตัดสินใจนั่งรถบัสกลับ ผมจึงนั่งรอรถ แล้วรถก็มาผมจึงขึ้นรถไปแต่ ในใจผมก็คิดว่าทำไมคนในรถมีน้อยจัง แต่ผมก็ยังนั่งรถบัสคันนั้นต่อไป ผมไปได้สักพัก ผมก็เริ่มสงสัยแล้วไม่ใช่ทางไปบ้าน ผมจึงถามคนขับว่ากำลังไปไหนอ่ะครับ คนขับตอบไปส่งรถครับ ในใจผมพูดซวยแล้ว แล้วก็บอกว่าผมนั่งผิดรถสาย แต่คนขับใจดี มาส่งผมบ้านเลย

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

The most infamous date is during high school I was beginning. Then I came back from the special study. I think that, in essence, are to ride the bus back, Dad or pick up, so I decided to ride the bus back, so I sit waiting for the car, then the car, so I came up to the car, but I think it's in the heart of why the people in the car, there is little jungle. But I still ride the bus. I was going to be a while, I began to suspect, not the way to go home. So I asked the driver if I'm going eh lol. Driver's response to send the car guys in mind I say nemesis, and then it tells me that I am wrong, but the bus driver's seat and send me home to come at all.

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 2:

The most embarrassing is when I was in junior high school. I've just returned from a special school. I think the seats to catch a bus back to his father or to receive. I decided to ride the bus. I sat waiting for the bus Then I came up to the car, however. In my heart, I think that's why the car is so small. But I still ride the bus next. I went for a while I began to suspect it was not the way to go home. I asked the driver what was going too. The driver responded to a car. In my heart I said, Dammit I was told that I was wrong bus, but the driver was going to send me home.