4.การรับรู้อุปสรรคในป้องการติดเชื้อ

4.การรับรู้อุปสรรคในป้องการติดเชื้อเอชไอวี
การรับรู้อุปสรรคในป้องการติดเชื้อเอชไอวี ไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมป้องกันการติดเชื้อเอชไอวี ของพนักงานบริการหญิง พื้นที่เสี่ยงแห่งหนึ่ง กรุงเทพมหานครอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ (p-value = 0.496 ) ซึ่งไม่เป็นไปตามสมมติฐานการวิจัย อาจเป็นเพราะก่อนจะกระทำพฤติกรรมด้านสุขภาพใดบุคคลจะประเมินและชั่งน้ำหนักถึงประโยชน์ (benefit) และอุปสรรค (Barriers)ที่ได้รับจากการปฏิบัติพฤติกรรมนั้นก่อนจะลงมือกระทำประโยชน์และอุปสรรคอาจจะอยู่ในรูปของราคา เสียเวลา ความเจ็บปวดความสูญเสีย ความรำคาญในการตัดสินใจที่จะปฏิบัติสิ่งหนึ่งสิ่งใดต่อไป
สรุปแนวคิดทฤษฎีรูปแบบความเชื่อด้านสุขภาพ (Health Belief Model : HBM)(5) บุคคลจะต้องมีการรับรู้ต่อโอกาสเสี่ยงของการเป็นโรค รับรู้ต่อความรุนแรงของโรค ซึ่งการรับรู้นี้จะผลักดันให้บุคคลหลีกเลี่ยงจากภาวะคุกคามของโรคโดยการเลือกวิธีการปฏิบัติที่คิดว่าเป็นทางออกที่ดีที่สุดด้วยการเปรียบเทียบประโยชน์ที่จะได้รับจากการปฏิบัติกับผลเสีย ค่าใช้จ่ายหรืออุปสรรคที่จะเกิดขึ้นนอกจากนี้แรงจูงใจด้านสุขภาพ และปัจจัยร่วมอื่น ๆ เช่น ตัวแปรด้านประชากร โครงสร้าง ปฏิสัมพันธ์ และสิ่งชักนำสู่การปฏิบัตินับเป็นปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติสุขภาพของบุคคลนั้น ๆจากบุคคลจะแสวงหาผลและการปฏิบัติตามคำแนะนำด้านสุขภาพและด้านการป้องกันโรคภายใต้สถานการณ์เฉพาะเท่านั้น โดยบุคคลจะต้องมีความรู้และมีแรงจูงใจต่อสุขภาพในระดับหนึ่งและจะต้องเชื่อว่าตนมีความเสี่ยงต่อการเจ็บป่วยและเชื่อว่าการรักษาเป็นวิธีที่สามารถควบคุมโรคได้

ผลลัพธ์ (อังกฤษ) 1:

4. recognize barriers to protect against HIV infection. Perceived barriers to protect against HIV infection. There is no relationship to behaviour against HIV infection of female staff, one of the risk areas Bangkok, statistically significant level (p-value = 0.496) which is not in accordance with the research hypothesis, may be because before any individual health behaviour are assessed and weighed the advantages (benefit) and obstacles. (The Barriers) obtained from practice habits before committing to the benefits and obstacles may be in the form of a price for a waste of time. Painful losses in annoyance, decided to act. สรุปแนวคิดทฤษฎีรูปแบบความเชื่อด้านสุขภาพ (Health Belief Model : HBM)(5) บุคคลจะต้องมีการรับรู้ต่อโอกาสเสี่ยงของการเป็นโรค รับรู้ต่อความรุนแรงของโรค ซึ่งการรับรู้นี้จะผลักดันให้บุคคลหลีกเลี่ยงจากภาวะคุกคามของโรคโดยการเลือกวิธีการปฏิบัติที่คิดว่าเป็นทางออกที่ดีที่สุดด้วยการเปรียบเทียบประโยชน์ที่จะได้รับจากการปฏิบัติกับผลเสีย ค่าใช้จ่ายหรืออุปสรรคที่จะเกิดขึ้นนอกจากนี้แรงจูงใจด้านสุขภาพ และปัจจัยร่วมอื่น ๆ เช่น ตัวแปรด้านประชากร โครงสร้าง ปฏิสัมพันธ์ และสิ่งชักนำสู่การปฏิบัตินับเป็นปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติสุขภาพของบุคคลนั้น ๆจากบุคคลจะแสวงหาผลและการปฏิบัติตามคำแนะนำด้านสุขภาพและด้านการป้องกันโรคภายใต้สถานการณ์เฉพาะเท่านั้น โดยบุคคลจะต้องมีความรู้และมีแรงจูงใจต่อสุขภาพในระดับหนึ่งและจะต้องเชื่อว่าตนมีความเสี่ยงต่อการเจ็บป่วยและเชื่อว่าการรักษาเป็นวิธีที่สามารถควบคุมโรคได้