ปัจจุบัน นักโบราณคดีได้ขุดพบกระดองหรือกระดูกทั้งหมดกว่า1แสน6หมื่นชิ้น ในจำนวนนั้น มีบางชิ้นยังมีความสมบูรณ์อยู่ บางชิ้นก็เป็น เพียงชิ้นส่วนที่ไม่ได้บันทึกตัวอักษรใดๆ ตามสถิติ ตัวอักษรชนิดต่างๆบนกระดองและกระดูกเหล่านี้มีถึงสี่พันกว่าตัว ในจำนวนนั้น มีการศึกษาวิจัยและพิสูจน์จากนักวิชาการแล้วประมาณสามพันตัว ในบรรดากว่า3000ตัวนี้ มีรับการตีความ หมายที่เป็นเอกภาพจากนักวิชาการแล้วนั้นมีกว่าพันตัว ที่เหลือยังไม่สามารถแปลได้ หรือไม่นักวิชาการต่างๆก็ แปลออกมาแล้วแต่ความหมายไม่ตรง อย่างไรก็ตาม เมื่อศึกษาตัวอักษรพันกว่าตัวนี้ เราก็สามารถเข้าใจสภาพการณ์เกี่ยวกับด้านต่างๆของราชวงศ์ซาง เช่น ทางด้านการเมือง เศรษฐกิจ วัฒนธรรม เป็นต้น ตัวอักษรเจี่ยกู่เหวินเป็นตัวอักษรที่ค่อนข้างสมบูรณ์และมีระบบของตนเอง ซึ่งได้ปูพื้นฐานให้การพัฒนาตัวอักษรจีนในเวลาต่อมา ต่อจากนั้น ตัวอักษรจีนก็ได้ผ่านการเปลี่ยนแปลงเป็นหลายรูปแบบ เช่น จินเหวิน(แปลว่าคำจารึกบนเครื่องทองเหลือง) เสี่ยวจ้วน ลวี่ซู ข่ายซู เป็นต้น และได้ใช้กันมาโดยตลอดจนถึงปัจจุบัน